Okulun Sadistleri

O.S - 12. Bölüm

Bazen bazı şeylerden vazgeçmeniz gerekir. Onlar yokmuş gibi davranmanız, gerekmediği sürece fedakarlık yapmamanız gerekir. Çoğu zaman o ayrımda olmadım. Evimdeydim. Eski odamda oturmuş düşünüyordum. Kendime anılardan odak noktası bulmalıydım. Sakinleşmeli ve mantıklı olmalıydım. Burak'ı düşündüm, 5. doğumgünümüzü. Ben yine gelenlerin görünüşleriyle dalga geçiyordum o da ağlayan çocukları güldürmeye çalışıyordu, durduramayınca kendi de ağlamış sonra bütün çocuklarla ben tek tek konuşmuş halletmiştim. Talha'yla tanışmamızı düşündüm. Bardaydım, kardeşi, arkadaşlarına uymuş gelmişti ve 6 - 7 kişilik bir grup tecavüz etmeye hazırlanırken abisi gelmişti ama hepsiyle başa çıkamamıştı, abisin gözü önünde tecavüz etmek üzereykenler şans eseri görmüştüm. Normalde başka biri görse devam ederdi yoluna, gerçi bende üzüldüğüm için değil adil olmadığı için müdahale etmiştim. Biraz hareketli olsa da ve bıçaklansam da iyi gündü be. Tanışmamız böyle olmuştu. Sonra benimle olmasını teklif etmiş ve grup için ilk adımı atmıştım.Tümay geldi aklıma ardından. Sinirli, nefret dolu yaşayan patlamaya hazır bomba. Şimdiki mekanımızdaydım. O zamanlar başkasınındı ve şımarık bir kızı vardı sahibinin. Ben farkettiğimde Tümay kızın üstüne atlamaya çalışıyor, korumalar müsade etmiyordu. Bu manzarayı görünce çok güçlü bir kahkaha atmıştım ve bütün bakışlar bana dönmüştü. İşin doğrusu kızı hiç sevmezdim şımarık sürtüğün tekiydi.

              3 YIL ÖNCE

Kızın siniri, öfkesi, nefreti her halinden anlaşılıyordu. Hoşuma gitmişti açıkcası. Korumalara yaklaşarak kızın kolundan tuttum ve sürüklemeye başladım gittiğim yöne doğru. Etrafın bana verdiği tepkiye şaşırmış olduğundan zor olmamıştı. Kimsenin gelmeyeceğini bildiğim bir koridora çektikten sonra

" Ne zannesiyorsun? Buraya rahat rahat gelip onu dövüp gitmeyi mi? Hadi ama bu imkansız! "

Gözlerini devirdiğini görmüştüm fazla takılmadan devam ettim

"Neyse ki sana ben yardım edicem. Öfkene bayıldım bak şimdi aynen şöyle olucak...."

Babası gözden düşmüş bu onu savunmasız yapmış ve intikamı almıştı, konu, Tümay'ın annesi çok kötü durumdaymış ve işine gerçekten ihtiyacı varken bizim kaşar çalıştığı yere gelmiş bir kaç arkadaşıyla ve yanındaki erkek arkadaşlarından biri Tümay'a sarkıntılık yapmış terslenince gün sonunda işten çıkarılmış ve bizim ki giderken Tümay'a gülünce soluğu burada almış. Annesinin masraflarını karşılamıştım ve benimle kalmayı istediğini, sinirini yönetmek istediğini belirtmişti. Böylelikle ikinci adım da tamamdı.

               BUGÜN

İkisininde tesadüf eseri olması ironikti. 23 yaşında liseye gitmem ironik değildi sanki ya neyse! Süha'yı isteyerek çağırmıştım. Olay şu ki sadece güç olduğu sürece ilerleme olmuyor. Araya girecek birileride lazımdı. İnsanlardan bilgi alacak görünmeyen ellerim olacak biri.

           2.5 YIL ÖNCE

Bilgiler lazımdı bana. Güçten ziyade zeka lazımdı. Tümay'la Talha güç için yeterdi. Napabileceğimi düşünerken eve girdim. Kapıyı hızlıca çarpıp odama çıkarken geniş salonda ne annenin ne babanın beni umursamadığını her zamanki gibi farkettim. Burak'ın odasından geçerken arkadaşıyla oyun oynadığını gördüm. ONUN ARKADAŞI MI VARDI! Merak ederken kapıdan onları izlemeye başladım. Sanırım bir tür savaş oyunuydu silah ve bıçakla strateji oyunuydu ve arkadaşı gerçekten çok iyiydi gerçekte silah tutamazdı ama strateji açısından hayran kalmıştım aynı zamanda Burak'a püf noktalarını anlatıyor, oynuyor ve kazanıyordu.

" Dost dahi olsa insanlar çıkarı için ihanet ederler o yüzden dost gibi görün, kendini kolla, hatasında afallama ve saldır. Açıklarını belli etme, düşmana göre kendini hazırla ve senin yapmanı beklediği şeyi yapacakmış gibi davran ama ters köşe yap ve bam! Kazandık. Hey sen dikilmeye devam edecek misin? "