Seulgi bir haftalık dilimde kendini toparlayabilmişti. Jimin onu bir an olsun yalnız bırakmamış tüm toplantılarını iptal etmiş ve şirkete gitmemişti. Bir yandan vicdan azabı çekerken diğer yandan onun yanından ayrılmak istemiyordu. Seulgi onun bu tavırlarına fazlasıyla şaşırsa da ilgi görmek hoşuna gitmişti. Hiçbir erkeğin anlayışlı, düşünceli olacağını düşünmezdi ama Jimin onun düşüncelerini değiştiren büyük bir etken olmuştu. Bir şeyi daha öğrenmişti Seulgi , insanların görünüşüne göre onları yargılamamayı. Her insan bu hayatta bir şey yaşamıştır belki de biz onlara yanlış zamanda gitmişizdir. Doğru gün ve zamanda kader bize güzel şeyler sunacaktır.
**
Hastaneden çıkarken Jimin herkese eve gitmesini söylemişti. Seulgi bugün taburcu olmuştu yatmaktan ağıran poposu ve sıkılan bünyesine harika gelecek tek iyi haber buydu.
Jimin kapıyı açıp onu dikkatlice içeri soktuktan sonra. Kapıyı kapatıp Seulgi'nin elini bir an olsun bırakmadı ve onunla birlikte koltuğa doğru yürüdü.
"Ben iyiyim Jimin. " Seulgi'ye aldırmayıp koltuğa oturtup ona yardım ederek uzanmasına yardımcı olduktan sonra.
"Bekle yastık ve üzerine bir şey getireyim" deyip hızlı adımlarla yanından ayrıldı. Seulgi'nin odasından yastık ve pike alıp tekrar koşar adım Seulgi'nin yanına gitti. Seulgi onun bu halini izleyip gülümserken, Jimin Seulgi'nin arkasına bir yastık koyup üzerini örttü.
"Acıktın mı? Bir şeyler hazırlamamı ister misin?" Diye sorduğunda Seulgi başını iki yana salladı. Jimin hala diken üstünde dururken,
"Evi değiştirmemizi ister misin? Yani burası sana kötü şeyler hatırlatıyorsa senin için daha iyi olur "
"Hayır iyiyim ben Jimin sorun yok"
"Peki o zaman. Keşke o gece seni yalnız bırakmasaydım kendime çok kızgınım "
Seulgi ona bunu dünden beri anlatıyordu ama bir kez daha anlatmaya karar verdi. Jimin'in elini ellerinin arasına aldığında Jimin hızlanan kalbine engel olamadı.
"Bak Jimin bu senin suçun değil. Böyle olacakmış kendini suçlamana gerek yok. Ben iyiyim ve buradayım lütfen artık bu konuyu kapat"
Jimin başını sallayıp,
"Tamam kapattım artık konuşmayalım "
Kapı çaldığında ikisi de birbirine baktı kimin olduğunu birbirlerine sorarcasına.
Jimin kapıyı açtığında gözlerini şaşkınlıkla açıp"Namjoon hyung !" Dediğinde. Seulgi sesi duyup kaşlarını çattı.
"Namjoon hyung mu?" Diye sorarken.
"Oh Jimin! Sen.. Seulgi'nin eşi.."
"Sen de Seulgi'nin arkadaşı oluyorsun bu durumda.. "
Namjoon başını salladığında. Jimin onu içeri davet edip kapıyı kapattı. Namjoon hızlı bir şekilde Seulgi'nin yanına gidip dizinin üzerine çöküp Seulgi ile boylarını eşitledi.
"İyi görünüyorsun " deyip gülümsedikten sonra Seulgi'nin saçlarını hafifçe karıştırıp Jimin'e baktı. Jimin onları gergin yüz hatlarıyla izlerken sakın olmaya çalışarak Seulgi'nin karşısına oturdu.
"Siz tanışıyor musunuz?" Diye sordu Seulgi kuşkulu bakışlarıyla.
"Evet Jiminile aynı liseye gittik. Kalabalık bir gruptuk sonra ben ve Hoseok liseden ayrıldık Jimin ile daha sonra Amerika da karşılaştık. Sık görüşemesekte güçlü bir geçmişimiz var "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
WILL✔ (PARK JIMIN)
FanfictionÜniversiteyi bitirip hayallerine kaldığı yerden devam eden Seulgi artık aşık olmak ister . Büyükannesinin kötü bir hastalığa yakalandığını öğrenen Seulgi için artık işler hiçte istediği gibi gitmez hayatı tepetaklak olur. Veliaht olan Jiminin hayatı...
