Fenomen Sevgilim (Düzenleniyor)

Erkek Arkadaş

Arkadaşımızın ellerine sağlık.Sizde yapıp bana ulaştırırsanız.Medyaya koyarım.İyi okumalar

"Ben gitmek istemiyorum.Niye anlamıyosun Yusuf.İyiyim ben"diye bağırdım.Ama o ne bağırmadan ne de laftan anlıyordu.
Kolumdan Tutup Ayağa kaldırdı.

Yüzlerimiz o kadar yakındı ki.Yusufun Gözlerindeki öfke ifadesini anlayabiliyordum.
Hızlı hızlı nefes alıp veriyordu.Ona bu kadar yaklaşmak benimde nefes alıp verişimi hızlandırmıştı.
Bir bağ var , onu bana çeken bir bağ var aramızda.Ben onu seviyorum.Ama o beni seviyormu bilmiyorum.

"Yusuf , ne yapıyorsun sen?"dedim sessizce.Gözlerini gözlerimden ayırmıyordu.

Kolumu hızla çekip 1 adım attım , atmamla ayağımın sandalyeye takılmam bir oldu.Tam düşüyordum ki.Yusuf kolumdan tuttu ve birden çekti.

Kalbim daha da hızlı atmaya başlamıştı.Çünkü Bedenlerimiz birbirine yapışmıştı.Bakışlarımı Yusufa çevirdim.Sinsi bir gülüş vardı yüzünde.

"Ben seni ..."dedi sessizce."Sen beni..." diye tekrarladım.Bu çocuk ben kalp krizi geçireyim de öleyim diye mi yapıyor bunları.

"Bam Deniz ben seni ," dedi tekrar."aa yeter artık söyle "dedim.İyice yaklaştı , bende biraz geriledim.
"Ben seni hastaneye götürürüm" dedi.Ve ben daha ne olduğunu anlamadan beni kucakladı.

"Ya Yusuf bırak beni , saçmalama"diye bağırdım.Beni hiç takmiyordu."Yağmur şunun montunu verin"diye bağırdı Bizim kızlara.Gizem koşarak montu getirdi "Al knk , bizim kızın hakkından ancak sen gelirsin"dedi.Pis hain hemen sat zaten knkanı.

Kapıyı açarak ayakkabısını giydi.Ben bir yandan ondan kurtulmaya çalışırken , bir yandanda bağırıyorum.Gizemde ayakkabısını giyerek , benim ayakkabılarımı alıp arabaya kadar geldi.

"Ya yusuf bırak beni , gitmek istemiyorum" dedim.

"Seni şuan hiç takmıyorum biliyomusun Deniz?" dedi.

"Evet , Farkındayım"dedim.Gizem gülerek bize bakıyordu aynı şekilde Yağmurda Pencereden bakıyordu.

"Hainler , bide arkadaş olacaksınız" diye bağırdım Gizemlere.Gizem hâlâ sırıtmakla meşguldü.Yusuf beni arabaya oturttu.Tam kapıyı açıp çıkacaktım ki.Arabaya binip kapıları kilitledi.Ayakkabılarımı verip ,

-Al ayakkabılarını giy .Dedi

-gıcık.Gıcıksın Yusuf Gıcık.

-Bana bilmediğim bir şey söyle Deniz Hanım.

-Offf.

Ayakkabılarımı onun kucağına atıp , sessizce camdan dışarı bakmaya başladım.

Ani fren yapıp arabayı durdurdu.

-Giy şu Ayakkabıyı

-Giymiycem.Senin dediklerini yapmak zorunda değilim.

-Bak son kez söylüyorum giy şunu.

-Bende son kez söylüyorum.Giy Miy Cem!

-Peki sen bilirsin.Birazdan görürsün.

Dedi ve Arabayı sürmeye devam etti.Hastaneye gelene kadar hiç konuşmadık.

Hastaneye geldiğimizde arabayı park etti.Ardından hemen arabadan indi.Benim olduğum tarafın kapısını açıp.

-Bunu sen istedin

Dedi.Ve ben daha ne olduğunu anlayamadan Beni yine kucağına aldı.

-Bak yusuf sen bunu iyice alışkanlık haline getirdin yha.Bırak beni , ben doktora gitmek istemiyorum.