Chapter 21: Revenge!

208 1 2
                                    

Joana's Point Of View

"San tayo pupunta?" Tanong ko.

Hila hila kasi ako nila Albert at Lourea.

"Basta!" Sabi ni Albert

Nagmamadali kasi sila eh. Ewan ko ba. Para tuloy kaming tanga.

"Hoy. Ano ba yan? Aray. San ba kasi tayo Pupunta?" Saad ko. Kanina pa eh. Ang sakit na tuloy ng kamay ko kakahila nila.

"Tatakas!" Sabi ni Lourea na ikinagulat ko. Nababaliw na ba sila. Tatakas! No. Hindi pwede.

"Nababaliw na ba kayo?" Sabi ko na nagpatigil sa amin sa pagtakbo.

"What do you mean?" Tanong ni Albert

"I Mean. Sa tingin niyo ba pag nakatakas tayong tatlo mabubuhay tayo habang Buhay. No. Baka nga hindi na tayo abutan ng Sikat ng Araw. Oo, Pwede tayong magtago. Pero tumakas. Hindi ako sasama. Mas gusto kong unti unting pinapahirapan kesa sa tuluyan akong mamatay. Kung gusto niyo kayo na lang tumakas." sabi ko at tumalikod sa kanila.

Gusto ko pang mabuhay. Kaya lahat ng bagay gagawin ko, mabuhay lang.

At ang pagtakas, Di kasama sa Plano ko yan. And I will never do that.

"Hayst! Please Joana. Ano ba? Napapraning ka na ba. Kailangan na nating tumakas." Sabi ni Lourea at hinila ulit ang kamay ko pero nagpumiglas ako.

"Ayoko. 5 letra 3 syllabes. " sabi ko at tumalikod. Sinimulan kong maglakad.

Wala akong pakielam kung lumabas akong masamang kaibigan sa kanila. Mas pinipili ko lang talaga ang kaligtasan ko.

"Hindi niyo alam kung saan kayo Pupunta. Kaya mas mabuting dito na lang tayo." Sabi ko.

Hindi ko alam kung may kausap pa ba ako. Nakatalikod ako kaya di ko alam kung nakaalis na ba sila.

"Pasensya na. Pinipili ko lang talaga kung ano ang tama. " Sabi ko at naglakad.

Albert's POV

"Pasensya na. Pinipili ko lang talaga kung ano ang tama." Sabi ni Joana at umalis.

"We Need to escape. " sabi ni Lourea.

"tara na!" Sabi ko at sabay kaming Tumakbo.

Nang nasa kalagitnaan kami bigla kaming tumigil. Kakapagod psh!

"Tangna. Ang laki pala nito!" Sabi ko.

Kakapagod. Para akong kakapusan ng hininga.

~Boogsh~

"Ano yun?" Tanong ni Lourea.

"Ewan. Tignan natin." Sabi ko.
Nakarinig kami ng isang malakas na pagsabog. Malapit lang sa amin.

"Asan? Wala naman eh." Sabi ko ng malapitan namin ang isang Lugar.

"Oo nga eh. Tara na" sabi ni Lourea at akmang aalis na sana kami ng biglang may bumagsak.

FUCK!

"Ano toh?" Sabi ko.

Bat kami nabagsakan ng isa malaking hawla. Nakakulong kami ngayon. Tangina.

"FUCK YOU! LABAS MO KAMI DITO!" Sigaw ni Lourea at Biglang pinaghahampas ang mga bakal sa harapan niya.

Nasaktan siya sa ginawa niya kaya napaupo siya.

"Are you okay?" I said.

She Nodded. Niyakap ko siya.

Totoo nga ang sinabi ni Joana. Mamamatay kami ng sama sama dito sa Impyernong toh. Wala kaming takas. Wala kaming laban.

FRIDAY THE 13THDonde viven las historias. Descúbrelo ahora