More Than Just A SMILE

niets

Langzaam valt de schitterende regendruppel langs mijn raam naar beneden. En nog een, en nog een. Met opgetrokken knieën zit ik voor mijn raam. Om me heen gebeurt van alles, maar ik hoor niets. Ik voel niets, ik zie niets, ik weet niets. Jah, niets. Dat ben ik volgens jou. Want je liet me staan zonder een antwoord. Je liet me gaan uit het niets. Ik wou bij je blijven, maar volgens jou ben ik niets.
Een zachte hand plant zich op mijn rechter schouder. Langzaam kijk ik met mijn betraande ogen naar boven. En daar sta je dan. Met je mooi gekamde haren, je rechte neus, je perfecte lippen, en je ogen vol tranen.
Een zucht verlaat je mond, geen enkel woord word er gezegt, maar ik weet wat je bedoelt. Je neemt me in je armen en plant voorzichtig een kusje op mijn voorhoofd. 8k wil dit gevoel bij me houden, maar voor ik het weet, voel ik niets meer. Ik kijk om me heen maar zie niets. Mensen om me heen praten als gekken, maar ik zien niets. Mijn blik gaat terug naar het raam. Buiten zie ik een gestalte lopen. Maar wanneer ik knipper, zie ik NIETS......