spinsel

10 2 0
                                    

Met kleine oogjes kijk je me aan. Een trillend handje reikt naar me uit,maar aannemen wat je me aanbied, kan ik niet. Je bent de zon voor mijn maneschijn.  Al je liefde reflecteert op mij, zodat jij dag en nacht mogen schijnen in de weefsels van gedachten die men het leven heeft genoemd.
En ik, ben alleen maar een spiegel. Ik reflecteer je pijn en fouten. Ik ben je schaduw, ik ben je maan. Maar toch geef je me niet op. Want elke keer opnieuw, laat je jezelf ten onder gaan, zodat ik ook even kan schijnen.

More Than Just A SMILEWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu