More Than Just A SMILE

oorlog

Je bent niets waard, je bent te zwak, je bent te dom,.... NEEN! STOP HET NU! Zo ben je niet. De tweedtrijd die jouw vanbinnenin verscheurd wordt door velen genegeerd alsof het niets is. NIETS, zo noem je zo iets toch niets. Jij bent niet niets. Jij bent de enige die altijd naar me luisterde. Jouw vriendschap is het dierbaarste dat ik in mijn bezit heb.

IK MAAK ER EEN EINDE AAN, IK KAN NIET MEER, IK WIL HET STOPPEN! Schreeuw je uit, je zakt in elkaar op mijn bed, en legt je hoofd in je handen die je op je schoot had gelegt. 'Jouw familie, en de mijne zijn de enige die van me houden.' Zeg je bijna fluisterend. Alsof je denkt dat de kleine geluidstrillingen niet tot bij mij zouden kunnen komen. Maar toch doen ze dat. 'Maar wij houden juist heel veel van je' zeg ik stil waarna je opkijkt. Je staat op, en gaat ongemakkelijk voor me staan. Snel trek ik je in een warme knuffel.

Ik laat je niet meer los. Zolang jij oorlog met jezelf voert, laat mij dan je beschermende engel zijn, die over jou zal waken. Ik zal de oorlog stoppen, zolang jij mij doet slapen.