I'm over you {ONHOLD}

|FOUR|

|niall|

'Laura houdt het wel lang uit boven' zucht Jenna de vriendin van Rosanna. Zou ik naar boven gaan? Ze zal niet doen wat ze wou doen toen haar vader haar de eerste keer sloeg.

'Ik ga wel even kijken' zeg ik. De jongens kijken me raar aan. Niemand weet het hele verhaal, Ro weet niet eens het hele verhaal. 'Rosanna ben je hier ergens boven?' Geen antwoord. Ik open elke deur en zie bij een kamer de balkon deuren open staan. Er ligt een telefoon op het bed. Dit is haar kamer en ze is weg geslopen iets waar ze goed in is. Roos doe je zelf please niks aan. Langzaam loop ik naar beneden. 'Ik ga naar buiten haar zoeken.' Zonder uit te leggen staat iedereen op.

'Niall ik ga met je mee zoeken de rest gaat ook samen' zegt Harry. Ik knik en we maken een verdeling wie waar gaat zoeken. Ik wou het bos want daar kwamen we samen altijd als ze verdrietig was.

|laura|
'Wees niet bang ik ga je helpen' glimlacht Jake. Ik knik en loop achter hem aan de stormkelder uit.

'Waarom vertrouw ik jou?' Hij draait zich in 1 keer om.

'Dat is de vraag voor jou, ik weet het niet bedenk maar' lacht hij. Hij is raar maar ik mag hem wel. Ik moet m'n moeder ooit vertellen waar ik ben, ze is nu nog in Amerika. M'n moeder gaat me vermoorden als ze weet dat ik met een wild vreemde meega.

'ROSANNA BEN JE HIER ERGENS' hoor ik een bekend Iers accent.

'Nou er is dus ook een Rosanna vermist' lacht Jake. Ja Rosanna Laura McMorris is vermist.

'Ja, zullen we gaan' vraag ik iets zenuwachtig. Iets nou gewoon helemaal m'n hele stem trilt.

'Ben je bang ergens voor?' Bang? ja! Wat nou als hij me vind? Zal hij tegen me schreeuwen? Zal hij me mee sleuren? 'Laura kom je nog?' Ik knik en loop achter hem aan maar al snel bots ik tegen iemand op.

'KIJK UIT WAAR JE LOOPT SLET' ik kijk in de groene ogen van Harry Styles. 'Sorry, Laura kom alsjeblieft mee terug we waren ongerust.'

'Hoe ken jij hem?' Leugentje om bestwil zeggen ze toch altijd?

'Ik ken hem niet en wil hem niet kennen hij is vrienden met HEM' zeg ik zacht. Hij knikt en probeert Harry aan de kant te duwen.

'Ik kan Niall gaan roepen' zegt hij. Niall no way.

'Nee, ik kan hem niet zien hij brak mijn hart en toen hij nog niet geheeld was brak hij hem opnieuw en opnieuw.' Harry kijkt me met open mond aan. Ik wil weglopen maar hij pakt m'n pols waar de sneeën staan. Mijn gezicht moet er nu raar uit zien maar het doet echt pijn.

'Ik laat je gaan, kom me alsjeblieft snel opzoeken.' Hem opzoeken dacht het niet. Hij is heel aardig maar Niall is het probleem. Ik knik en sprint weg. Jake komt met moeite achter me aan.

'Is dat een van zijn vrienden?' Ik knik en we komen bij de rand van het bos. 'We zijn er bijna ik zal voor je zorgen' glimlacht hij.

'Ik ruik taart' zeg ik als we naar binnen lopen.

'Mijn vriendin houdt van bakken' lacht hij. In de keuken zie ik al meteen waar die geur van af komt. Het lijkt wel een mislukte bruidstaart maar een te goeie verjaardagstaart