|TWENTY-TWO|

68 3 11
                                    

|NIALL|

'Niall wat vind je daar van?' Ik kijk van schrik op, ik heb geen idee wat het gesprek onderwerp is. We zijn hier nog in Holmes Chapel voor Harry en Roos. Ik zou vandaag met haar op date gaan, maar vanuit respect zal ik dat moeten cancelen. Ik kijk schuldig naar beneden omdat ik geen idee heb waar Louis en Liam het over hebben. 

'Oke Niall ik ga het nog een keer uitleggen' zucht Louis. Ik kijk hem dankbaar aan en doe mijn best om te gaan luisteren. 'Ik denk dat we iets met zijn vijven moeten gaan doen zodat Harry en Roos er even tussen uit kunnen. Ik heb het al met Gemma en Anne besproken en ze waren het met me eens.' Ik knik maar ben er totaal niet bij met mijn hoofd. 

'Jij mag Roos het gaan vertellen dan vertelt Louis het aan Harry en ga ik iets bedenken' zegt Liam als hij ons de kamer uit drukt. Ik ben benieuwd wat hij gaat verzinnen. Ik kijk er best wel tegen op om Roos uit haar kamer weg te halen, ze zit daar eigenlijk al vanaf we hier zijn gekomen een paar dagen geleden. Ik klop voorzichtig op haar deur maar ik hoor niks. Zal ik de deur openen of niet? Ik open voorzichtig de deur en zie Roos op bed liggen, haar armen om een kussen heen met haar ogen dicht.

'Roos ik mocht gewoon binnenlopen van je mama' lach ik terwijl ik haar deur open gooi. Het maakt me niet uit hoe ze er nu bijzit. Ik heb haar in alle manieren al gezien,ze is mijn beste vriendin en sleepovers dan heeft ze bijvoorbeeld echt niet elke keer makeup op. Ik hoor niks vanuit haar kamer en zie een bolletje op haar bed liggen. 'Waarom lig je nu al op bed?' Ze zegt niks maar ik hoor wel een zachte snik. Ik sprint naar het bed en sla mijn armen om haar heen. Ik zie dat ze haar kleine kussentje in haar armen heeft en ligt met haar ogen op bed gesloten te huilen. 'Roos, wat is er? Ik wil er voor je zijn' snik ik zelf nu ook zacht. Ik heb er nooit tegen gekund als ze aan het huilen was. 

'Er is niks Niall, ga weg' snikt ze. Ik klem haar nu nog steviger vast tussen mijn armen en probeer haar tranen te drogen. 

Ik loop voorzichtig naar Roos haar bed en kom naast haar liggen. 'Roos? Mis je Robin zo erg?' Ze schudt met haar hoofd en gaat rechtop tegen mijn borst aan zitten. 

'Ik kan hem niet missen, ik heb hem nooit gekend. Ik ben nooit in het fandom geweest om hem te leren kennen want ik was jou aan het haten.' Dat kwam hard aan. 'Ik wou dat ik hem kende, ik wou dat ik gewoon opgevoed was door Anne en Robin. Ik wil hem zo graag leren kennen maar dat is nu te laat, ik heb geen kans gehad om hem te leren kennen. Waarom ben ik hier eigenlijk? Ik ben hier alleen voor Anne en Harry omdat hun hem missen, ik kan hem niet eens missen. Ik wil dit leven niet. Ik wil mijn oude leven in Ierland terug met mijn adoptie ouders en jou als beste vriend, geen beroemde mensen om me heen' snikt ze. Ik knik en sla mijn armen om haar heen, ik wil haar niet kwijt. 'Waarom had ik ooit een relatie met Justin? Waarom heb ik mezelf in dit beroemde leven betrokken?'

'Babe het is oke, er is een reden dat dit leven voor je uitgestippeld is. Ik wil ook wel vaak terug naar dat oude leventje zonder alles wat met het beroemde leven te maken heeft, ik mis het echt. Je moet alleen maar één ding bedenken als alles wat er nu in je leven gebeurt is niet was gebeurd was je hier nooit geweest, dan had je nooit Harry ontmoet bijvoorbeeld.' Ze knikt en kijkt lang voor haar uit, ik kan aan haar zien dat ze iets aan het bedenken is.

'You can't change the past, but you can control the future' zegt ze zacht. 

'Louis en Liam hadden bedacht om met zijn vijven iets te gaan doen om jou en Harry even ergens anders aan te laten denken, daarom kwam ik hier eigenlijk' zeg ik uiteindelijk na een lange stilte. Ze knikt en stapt uit bed weg en laat mij hier verbaasd achter. Ze haalt kleding  uit haar kast en kijkt me met een klein lachje aan.

'Misschien hebben we gezoend maar dat betekent niet dat je me meteen hoeft te zien als ik me omkleed' lacht ze zacht. Ik knik en loop naar de deur. 'Ik weet dat je dat vroeger deed maar tijden zijn veranderd, babe' zegt ze en ze geeft me een knuffel. Ik knuffel terug en wil haar eigenlijk niet meer los laten maar ze drukt me deur uit. Voordat ik iets kan zeggen duwt ze de deur dicht in mijn gezicht en hoor ik haar schattige lach aan de andere kant van de deur. 

'LOUIS IK WIL NIET MEE, IK WIL BIJ MAM EN GEMMA BLIJVEN' hoor ik Harry schreeuwen in de hal. Ik besluit er maar heen te gaan want hoe veel Louis en Harry van elkaar houden gaat dit Louis niet lukken. 'WAT MOET JIJ HORAN OOK MIJ VERTELLEN DAT IK MEE MOET?'

'Harry, we gaan gewoon even er tussen uit. Robin wil niet dat jij hier voor eeuwig zit. Robin wil dat je langzaam veder gaat met je dromen en met je vrienden. Je weet zelf diep in je hart ook wel dat je er even tussen uit moet, doe het gewoon even om je gedachtes ergens anders aan te laten denken' zeg ik zacht. Hij stribbelt nog wat tegen maar uiteindelijk gaat hij toch mee. 'Je moet je wel eerst omkleden anders mag je niet mee' zeg ik.

'Lukt jou dat zelf Harry of zal ik je helpen' vraagt Louis met een grijns. Harry gooit een kussen naar Louis en ik besluit maar snel de kamer uit te gaan. 

Hallooo

Ja ik had gezegd voorlopig niet maar ik heb geen zin om te leren en ik heb morgen toch natuurkunde dus ja geen zin in. Als ik een 4 haal sta ik nog een 6 denk ik dus ja pech gehad. 

Ik had op het einde wel wat inspiratie opeens woohoo. 

Oke ik weet niks te zeggen meer. 

byye

I'm over you {ONHOLD}Where stories live. Discover now