Secretly Married to a Badboy (Completed)

Chapter 46

Chapter 46

Her past life

"Are you drunk again, Dante?" I heared my Mama shouted.

"So what? ano ba ang pakialam mo?" my Papa shouted her back.

I am here right now in our living room watching some random movies in our tv. My Dad came home drunk again. He usually go home at 10pm, minsan ay uuwi siya nang late dahil sa overtime sa pagta-trabaho, madalas ay lasing.

"Hoy ikaw Aubrey Eunice!"

Nawala ang tingin ko sa tv dahil biglang mahigpit na hinawakan ni papa ang braso. Tumakbo naman agad si Mama para pigilan si papa. Deretcho naman ako tinitignan ang aking ama, sinusubukan ko naman tanggalin ang kamay niya sa braso ko pero hindi ko magawa dahil mahigpit yun. I started to cry because of the pain.

"Nang dahil sayo ubos na pera namin dahil sa mahal ng tuition mo!" He said infront of my face.

It is true, our business got corrupted, ngayon ay emplayado nalang ang tatay ko sa isang company and the sad news is, super liit ng sweldo niya dahil nga hindi maganda ang performance niya sa work. House wife din ang mommy ko kaya hindi siya nakakatulong sa pagbayad ng tuition ko.

"Dante, let go of your daughter!" sigaw uli ng aking ina, he suddenly smirked and turned his looks to my Mom.

"Daughter?" binalik niya ang tingin saakin "Hindi naman natin na tunay na anak yan eh, kung hindi mo lang tinanggap iyang si Aubrey sa magaling mong kaibigan ay hindi tayo maghihirap ng ganito" sigaw niya uli.

This is also true, a lot of our neighbors knew about. Okay lang din naman saakin na ampon ako dahil ilang beses na pinapa-mukha saakin na hindi nila ako totoong anak. But they treated me as their daughter when I was still young.  Nalaman ko lang na ampon ako nang tuluyan nang na-corrupt ang negosyo namin.

My father regretted me as his child but lucky my mother treated me as her real child.

Nandito ako ngayon sa isang cafe, I am busy reviewing for my upcoming finals. Suddenly I saw group of boys and girls caught my attention outside the cafe. Nawala ang tingin ko sa inaaral ko, limang babae at limang babae. 

They are so happy together but the one who's taller like my caught my attention. Naka-hawak siya sa braso ng lalaki. Nanlaki ang mata ko nang na-realize ko na kamukha ko ang babae. My Mom didn't said that I have a twin sister. Also the guy is familiar to me too, nakita ko na ata siya somewhere.

Nagulat ako nang papunta na silang dalawa dito kaya agad ko kinuha ang facemask ko sa loob ng bag ko para hindi nila ako makita. Pinagbuksan nung lalaki ang pintuan ng babae at sabay na sila pumasok. Nakita naman ng gilid ng mata ko na nago-order sila sa counter at ilang saglit pa ay umupo na sila sa bakanteng table na katabi saakin.

"Shawn, bili tayo oreo cheesecake mamaya" sabi nung babae.

Shawn? wait, familiar ang pangalan saakin.

"Alright Eunice" sabi nung lalaki at nakita ko na hinalikan niya ang babaeng kamukha.

Wait, that was my childhood name. I tried to remember who usually call me like that when I was a kid. But I remember Lucas, my childhood friend and crush.

So it means that he's lucas? Shawn Lucas? My childhood crush and friend?

My phone rang, someone is calling me. Nakita ko naman sa gilid ng mata ko na bahagyang tumitingin dito yung lalaki kaya naka-yuko ako habang kinukuha ang phone ko. It's an unknown number though, sinagot ko naman yun.

"Hello?" I started the conversation.

[Hello po is this Aubrey Eunice?] tanong saakin.

"Yes, who is this?"

[Na-car accident po ang mommy at daddy niyo. Papuntahan niyo na po sila dito sa meralco hospital] 

Nagsimula na ako mataranta mataranta habang inaayos ko ang mga gamit ko. May namumuo na din na luha sa mga mata ko dahil kinakabahan ako. Sana ay okay lang sila.

Pagka-ayos ko ng gamit ko ay tumayo na ako papunta sa labas. NAgka-salubong pa ang tingin namin ng lalaki pero wala akong oras ngayon para jan. All I wanted to see right now is to see my parents.

Pumunta na ako sa emergency room ay pinigilan naman ako ng nurse. Sabi ko ay ako ang anak ng pasyente. NIlapitan naman ako ng isang doctor.

"Sorry  Aubrey, your father didn't made it"

Parang gumuho ang buhay ko nang marinig ko iyon. Biglang nanlambot ang mga tuhod ko at ilang segundo nalang ay matutumba na ako.

"But lucky that your mother made it"