Treacherous ★ [ÇEVİRİ]

6- Sapma

Treacherous

Yazar: infinite_x

Çeviri: Minnie Hyung

BÖLÜM 6

Sapma:
(fiil) Doğru yoldan veya istikametten uzaklaşma işi.

----------

Dürüst olmak gerekirse, Kyungsoo Jongin'i dans ederken izlemeye zihnen ve duygusal olarak yeterince hazır olmaya yakın değildi. Herkes onun inanılmaz bir dansçı olduğunu bilirdi ama insanın buna şahit olmayıp iki gözüyle görmeden ne kadar iyi olduğunu bilmesi imkânsızdı. Belki de sevdiğiniz insanı sevdiği şeyi yaparken izlemek farklıydı. Kyungsoo emin değildi ancak Jongin'in o son birkaç dakika içinde kalbini çalabileceğini fark etmişti, tabii kalbine çoktan sahip olmasaydı.

Prova bittiğinde ve Jongin nihayet, sonunda kendisine yönelip yanına oturduğunda Kyungsoo hâlâ kafası bir milyon hissediyordu.

"Selam." Jongin bir havluyla boynunu kurulayıp bir yudum su içerken söyledi. Dans pistini gösterdi, Kyungsoo için sergilediği tutkulu (ve en azından Kyungsoo için duygusal olarak tüketici) performanstan sonra çok çekingen ve mütevazı görünüyordu. "Ne düşünüyorsun?"

Kyungsoo sadece Jongin'e bir kucak veya milyon kucak vermek ya da tüm yüzüne öpücükler kondurmak istiyordu ancak diğer dansçılar da hâlâ orada olduklarından ve Jongin hâlâ açıkça biraz terli olduğundan kendini tuttu.

"Harikaydın." Ve Kyungsoo gözlerindeki bakışın en az bir öpücük veya kucağın söyleyebileceği kadar çok şey söylemesini umdu. "Harikasın, Jongin."

Sersemce yere bakarken Jongin'in çekici yüzünü sevimli bir pembelik süslemişti. Kyungsoo onun geniş bir gülümsemeyi engellemeye çalıştığını söyleyebilirdi ve Kyungsoo'nun kalbi tekrar sevgiyle çarpmıştı. Öyle bir gösteriden sonra bir insanın nasıl hâlâ bu kadar utangaç ve güvensiz olabileceğini merak ediyordu.

"Teşekkürler, Soo." Jongin sessizce söyledi ve tekrar gözlerine baktığında, Kyungsoo Luhan hâlâ odanın bir köşesinde Sehun ile birkaç hareketi çalışmakta olduğundan Jongin'in kendini ona dokunmaktan alıkoyduğunu söyleyebilirdi. Kyungsoo da aynı savaşı veriyordu, parmaklarının Jongin'in yanaklarını okşamaması, perçemlerini gözlerinden çekmemesi veya dudaktan öpüşebilmeleri için yüzünü kavramaması için debeleniyordu. Bunun yerine ellerini kendi kendilerine hareket edip yanındaki çocuğa uzanmamaları için birbirine bağladı.

Jongin arkadaşça bacağına hafifçe vurmakta karar kıldı, başarabildiği en platonik hareketti ve Kyungsoo'ya acayip hissettirmişti. Sadece hafif bir vuruşun ne kadar münasebetsiz ve komik hissettirdiğine neredeyse kahkaha atacaktı.

"Duş alacağım, ondan sonra gidebiliriz, tamam mı?" Sonra üzgünmüş gibi yere baktı ve sesini alçalttı. "Keşke sen de benimle duş alabilseydin, eve gidene kadar beklemeli miyim?"

Kyungsoo hafifçe omzuna vurdu ama sonrasında ona duşa gidip kendisini rahatsız etmeyi kesmesini söyledi. Bakmak istemiyordu ancak Luhan'ın odanın diğer ucundan yüzünde keyifli bir ifadeyle aralarındaki davranışları izlediğinden emindi.

-----------

Kyungsoo Jongin'e ne kadar harika olduğunu ve onunla ne kadar gurur duyduğunu düzgünce ifade edebilmek için Jongin'i dairesine davet etti. Tao'nun o gece her ne yapıyorsa onu yapmak için gelmeyeceğini çoktan biliyordu.

Kampüste beraber yürümüyorlar, otuz saniye kadar ayrı kalıyorlardı. Bunu yapmak giderek zorlaşıyordu ama bu hâlâ almak zorunda oldukları bir önlemdi. O noktada kimlerin onları göreceğini ya da onların kimi göreceğini bilmiyorlardı. Ekstra dikkatli olmaya karar vermişlerdi çünkü Sehun'a göre, birbirlerine attıkları bakışlar çok barizdi. Kyungsoo son zamanlarda gardlarını çok düşürdüklerinin farkındaydı ve Tao ile Sehun çok sakin tepki verseler bile, bu meseleye Baekhyun ile Chanyeol'ün hatta kampüsteki diğer insanların aynı bakmayacağını biliyorlardı.