Avian Academy: The Legend Of The Lost Princess (On-Hold)

Chapter 2

(Yianna on the top ^^ Imagine nyo na lang po na wala yang cat ears hehehe)

=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=

Yianna's POV

"Uhmm, ate gising na.." sabi ng babae.

Minulat ko ang mata ko at may nakita akong isang magandang babae. ANG GANDAA *Q*

"Waaahh! Ang cute mo *Q*" sabi nya sa akin.

"A-ah, h-heheheh" sabay hawak sa batok.

"Nanggigil talaga ako sa ka-cutan moo!!" sabay kurot sa pisngi ko.

"A-arouch" sabi ko habang hinihimas ang pisngi ko.

"Bulag naman yung iba para makita ang ganda mo hmp!" sabi nya.

"Ahh, ehh, bakit nyo pala ako ginising?" tanong ko.

"Ahh, *snap* 4 minutes na lang kasi, bell na" sabi nya habanh chinicheck ang orasan nya.

"Halaaa, kailangan ko na pong umalis" sabi ko habang natataranta.

Aalis na sana ako nung tawagin nya ako.

"Psst!" sabi nya.

"Ano po?" sabi ko.

"Anong pangalan mo?" tanong nya.

"Yianna Astrid Wa-- Davis po" sabi ko.

"Hmm, ako naman si Yassi Raine Standford, friends na tayo whether you like it or not" sabi nya.

"A-ahhh, ok? Salamat po sa pag-gising sa akin, bye po" sabi ko.

"Bye rin!" sigaw nya.

Tumakbo na ako papuntang classroom. Pagbukas ko ng pinto, natapunan ako ng tubig na may harina.

"Hahaha! Mukhang basang sisiw!"

"Mas lalo syang pumangit haha!"

"Hindi ka talaga bagay dito sa section na ito kasi pang-elites lang dito!"

"Dun ka sa section IV-D dapat!"

Yung IV-D kasi yung para sa mga average lang ang yaman pero scholars sila. Ang tingin sa kanila ay THE POOR ONES.

Lumabas na lang ulit ng room at pumunta sa C.R, nakasalubong ko si Mr. Takashi, yung teacher namin sa Science and Technology.

"Are you alright? And why are you covered with this white liquid?" sabi sa akin ni Sir.

"Ah, I'm alright sir and someone just accidentally spilled this liquid thing in me, uhmm, can I please excuse myself in the following afternoon classes sir?" favor ko kay Sir.

"Sure,sure" sabi ni Sir.

Umalis na ako at nagpasundo sa driver namin na si Mang Bernard.

"Oh, bakit ganyan itsura mong bata ka?" tanong sa akin. Kita mo sa mata nya ang pag-aalala.

"Ganun pa rin Mang Bernard" pagdadahilan ko.

"Jusme kang bata ka, pinapahirapan mo pa sarili mo" sabi nya.

"Ok lang po yun Mang Bernard" pag-aassure ko sa kanya tapos ngumiti ng bahagya para maipakita ko na okay lang ako.

"Haay, kung yan ang desisyon mo, susuportahan kita" sabi nya.

Nag-drive na kami pabalik sa bahay tapos pumunta na ako sa kwarto ko para mag-bihis.

Nabobored naman kako ako! Hmm.. Ano kaya magandang gawin? Aha! Tignan ko nga muna ang FB ko.