Chapter 25

2.9K 105 6
                                    

As I said, sunod-sunod ako mag-UUD ngayon pangbawi para sa mga nakaraan.

Actually, nakahanda na ang chatpter kahapon kaso gabi na kaming nakauwi at hindi binuksan ang internet. One time I sneaked into the living room para buksan ang modem kaso nalaman, ayun, basted. Hindi effective ninja skills ko ;-;

Happy 40k+ Reads and 2k+ Votes!! Thank you so much!! And....

Enjoy!~
=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=
Yianna's POV

"Hmmm..."

Dahang-dahan kong minulat ang aking mga mata.

Ang dilim...

I squinted my eyes para maka-adjust ako.

I felt na may naka-dagan sa kamay ako kaya tumingin ako sa katabi ko.

"AAAAAAHHHHHH!!!!"

"Shhhh!! Ah-ahm" sabi nya habang natataranta.

Boses nya pa lang, lalaki na sya. It was gentle, husky and deep. Parang ang sarap pakinggan...

May binuksan syang kulay red na crystal pero dimmed pa rin ang room.

Naka-suot sya ng cloak na kulay maroon, merong gold outlines sa hood nya tapos may blue diamond sa gitna where it pins the cloak together.

"S-sino ka? Ibalik mo na ako" kinakabahan kong tanong.

"You'll know soon, lubirea mea" his words are full of sincerity and.. love?

A shive ran down my spine, biglang bumilis ang tibok ng puso ko and I felt butterflies in my tummy. Wait.. This is wrong!

He kissed my knuckles and he disappeared in the night.

Darkness consumed me as I wonder who he is.

"Urgh..."

I opened my eyes at nakita ko na napapaligiran ako ng mga unan.

I examined my surroundings.

I'm on a queen-sized red canopy bed. Brown, gold and white ang mostly na nakikita ko sa paligid ko. It is classy yet there is a touch of modern.

Nasa bahay na pala ako.

Nasaan ang mga kaibigan ko?

Oh, I think I heard the doctor said that they should go to their homes and recharge their energy because I need a alone time to heal myself.

Napatingin ako sa bintana, gabi na pala...

Pumunta ako sa veranda para makalanghap ng sariwang hangin.

Pinagmasdan ko ang mga bituin sa langit. They're twinkling so bright, sigurado ang saya nila ngayon. No worries, no pain, no problems, only peace.

Mom...Dad...Ri-Ri... I miss you so much... Sana nandito kayo para makasama ko... Parang gusto ko na ngang pumunta dyan eh pero alam ko malaki pa ang tungkulin ko.... Please guide me ah?

I felt a tear slid down my cheek so I immediately wiped it using my hand.

Biglang may dumaan na malamig ma hangin kaya napatingin ako sa likod ko, wala naman...

"Lubirea mea....."

Every time I recall the stranger, my heart beats faster. No, no, this is wrong. James is the one who makes me feel like this. I love James. Baka si James yun.

Bumalik na ako sa loob ng kwarto at humiga ulit.

Who are you?

Yan lang ang nasa isip ko until I closed my eyes and drifted into a dreamless sleep.

Avian Academy: The Legend Of The Lost Princess (On-Hold)Where stories live. Discover now