ბნელი გვირგვინი(დასრულებულია)

გამოგიჭირე საყვარელო(4)

-არ უპასუხო, პატარავ

ვერ ვხვდები, ეს თხოვნაა თუ უფრო გაფრთხილება. ვუპასუხო?! ამ... თქვენ როგორ მოიქცეოდით. აკოცებდით ბიჭს, რომელმაც საშინლად გატკინათ გული... ჩემს ერთ ნაწილს, საშინლად უნდა დავივიწყო ეს ზარიც და ისიც რაც ჩანიოლმა გააკეთა და ავყე გრძნობებს. მეორე ნაწილი, კი მეუბნება, რომ ასე არ მოვიქცე. აუცილებლად ვუპასუხო მობილურს და ამით ჩანიიოლს ვაგრძნობინო, რომ უკვე ძალიან გვიანია ამ სიტყვების თქმა..

-ხო იუმი

ვუპასუხე. დიახ, ვუპასუხე. ჩანიოლი?მის თვალებში ახლა რამდენიმე გრძნობა ირევა...ბრაზი, სევდა, ტკივილი-ყველაფერი ერთად.

-სად...სად ხარ?

-ამ.. რა იყო

-რა იყო? ახლა გავრცელდა შენი და ჩანიოლის ფოტოები-როგორ მირბიხართ ხელ-ჩაკიდებულები სავაჭრო ცენტრში. როგორ გაქვს შესხმული პარკები და კიდევ მეკითხები-რა იყო?

-გადმოგირეკავ...

ვუთხარი ჩუმად და დავუკიდე. ჩანიოლმა ხელი კედელს მიარტყა და უკან წავიდა.

-რა?

-ასე ვერ მიტან? ასე გეზიზღები..ასე გკიდივარ ფეხებზე... კარგი, კეიკო, ყველაფერი უკვე გასაგებია. როგორც შენ გინდა ისე იქნება. მაგრამ მერე ჩემთან არ მოხვიდე და არ შემეხვეწო შეწყნარებას.

-რეაბს ბოდიალობ?

-შენთვის მე მუდამ რაღაცეებს ვბოდიალობ. შენს თვალებში მე მუდამ დებილი ბიჭი ვიყავი..ხომ ასეა? ბიჭი, რომელიც მუდამ შეnთან იყო.. ყველაფრის მიუხედავად. მუდამ შენს გვერძე...საერთოდ გიყვარდი კეიკო?!

-მიყვარდი?

როგორ შეუძlია ეს კითხვა დამისვას?! როგორ? ნუთუ მართლა ფიქრობს, რომ მე ის არ მიყვარდა...

-დიახ... მაგრამ, არ გინდა, ნუ მიპასუხებ. ამას უკვე აღარანაირი მნიშვნელობა აღარ აქვს. უბრალოდ... ბრთხილად იყავი!

ჩანიოლი გაცეცხლებული კარებიდან გავარდა

-მიყვარდი