Forget||Niall Horan||

Chapter 2

Niall POV

Ik zie Zayn naar haar grijnzen, de grip om mijn armen is verslapt. Ik ren op Zayn af en geef hem een rake mep tegen zijn slaap, gelijk kermt hij het uit van de pijn en zakt op de grond. Liam en de rest lopen rustig naar achteren. Als bange katjes lopen ze richting de uitgang van het park. Als ze weg zijn buig ik over Cat. Ze is spierwit en bewusteloos.. ''Hoe konden ze je dit nou aan doen? fluister ik. Geen reactie, ik schud haar door elkaar heen.. weer geen reactie! Shit! Snel pak ik mijn mobiel en tik 112 in. ''Hallo met de centrale?'' ''Hallo met Niall Horan.. Mijn vriendin is net in elkaar geslagen en ligt nu op straat bewusteloos te wezen!'' ''Oke meneer! waar bent u nu?'' Ik kijk naar het straatbordje en geef het adres door. Nog geen 5 minuten later is de ambulance er. Ze tillen Cat op de brancard en ze maken Zayn wakker. Zayn kijkt mij vuil aan maar rent dan weg, ik haal mijn schouders op en stap bij Cat in de ambulance.

~*~

Ze ligt hier, in dit vervloekte ziekenhuis nu al bijna 2 weken. Nog steeds geen teken van leven gegeven te hebben. Haar moeder en vader zijn niet eens langs gekomen! Ik ga naast haar zitten en pak haar hand. Op school kun je duidelijk zien dat Zayn er spijt van heeft.. Maar de rest daar in tegen niet echt denk ik.

Cat POV

Papa?? ja lieve schat, ik ben het. Ik loop naar mijn vader toe en knuffel hem. Opeens veranderd mijn vader in Zayn, en daar achter staat Niall.

Zayn slaat me schopt me, en Niall?? Die lacht me uit! Ik kan geen traan onderdrukken..

Niall POV

Ze huilt.. Wacht wat?! Ze huilt.. Ze leeft dus nog steeds!!  Oh hier gaan Harry,Louis,Liam en Zayn zo veel spijt van krijgen. Ik pak haar hand nog iets steviger vast..

Cat POV

Voorzichtig probeer ik in de hand te knijpen die de mijne vast heeft, het lukt niet. Toch geef ik niet op, na wat eeuwig leek is het me eindelijk gelukt. Ik knijp voorzichtig in zijn/haar hand en ik voel een kus op mijn voorhoofd. ''Je leeft nog!'' zegt een stem.. Ik ken die stem wel.. Dat is Niall!

Voorzichtig open ik mijn ogen, en ja hoor 2 blauwe ogen kijken mij aan. Ik wil iets zeggen maar Niall wordt de kamer uit geduwd door 4 dokters. Ze gaan bezig met mij maar veel merk ik niet. Mijn oogleden worden zwaar, en ik val in een droom loze slaap.

Zayn POV

Ik kan het nog steeds niet geloven, we hebben Cat zo vreselijk toegetakeld dat ze nu al bijna 2 weken in coma ligt! Ik heb er zo'n spijt van dat ik haar uberhaupt gepest heb.. Ik pak voorzichtig mijn gitaar (A/N Zayn kan hier gitaar spelen oke?!)  en begin mijn zelf geschreven liedje te spelen:

Said I’d never leave her cause her hands fit like my tshirt,

Tongue tied over three words, cursed.

Running over thoughts that make my feet hurt,

Bodies intertwined with her lips

Now she’s feeling so low since she went solo

Hole in the middle of my heart like a polo

And it’s no joke to me

So we can we do it all over again?

If you’re pretending from the start like this,

With a tight grip, then my kiss

Can mend your broken heart

I might miss everything you said to me

And I can lend you broken parts

That might fit like this

And I will give you all my heart

So we can start it all over again

Can we take the same road two days in the same clothes?

And I know just what she’ll say if I make all this pain go

Can we stop this for a minute?

You know, I can tell that your heart isn’t in it or with it

Tell me with your mind, body and spirit

I can make your tears fall down like the showers that are British

Whether we’re together or apart

We can both remove the masks and admit we regret it from the start

If you’re pretending from the start like this,

With a tight grip, then my kiss

Can mend your broken heart

I might miss everything you said to me

And I can lend you broken parts

That might fit like this

And I will give you all my heart

So we can start it all over again

You’ll never know how to make it on your own

And you’ll never show weakness for letting go

I guess you’re still hurt if this is over

But do you really want to be alone?

If you’re pretending from the start like this,

With a tight grip, then my kiss

Can mend your broken heart

I might miss everything you said to me

And I can lend you broken parts

That might fit like this

And I will give you all my heart

So we can start it all over again

If you’re pretending from the start like this,

With a tight grip, then my kiss

Can mend your broken heart

I might miss everything you said to me

And I can lend you broken parts

That might fit like this

And I will give you all my heart

So we can start it all over again. Eindig ik. Ik moet serieus bijna huilen. Cat en ik waren voor onze ruzies zulke goede vrienden, wat over ging op een relatie wat over ging op vijanden.. Ik mis haar. Maar ze maakte het uit! En als ik haar niet mag, dan mag niemand haar!

~*~

Stap voor stap loop ik naar Cat's kamer in het ziekenhuis: ''302,303,304.. 305!'' praat ik in mezelf.. Als ik door haar raam kijk zie ik niemand.. Is er dan niemand die om haar geeft?? Ja Niall.. Maar die moet nu naar school. Ik eigenlijk ook maar ik wilde naar Cat toe. Ik open voorzichtig de deur en ja hoor haar ogen schieten open. Ze kijkt me eerst vol woede aan, maar wordt dan bang: ''Kom je zelfs nu me slaan?!''ze kruipt zo bang als ze is helemaal in haar bed.. Misschien was dit toch niet zo handig..