ASLA SEVİLMEZSİN

2.BÖLÜM

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın!

Sezen aksu- Sezen aksu🎶

🌑

Ruhumun korunaklı duvarlarında küçük çatırdamalar var olmaya başlıyordu. Kalbim hiç olmadığı kadar hızlı, bedenim nefes nefese...

Ayaklarım hiç olmadığı kadar yavaş adım atıyor, atmak zorunda. Ruhum çalkantılı. Sanki peşimde dünyanın en vahşi hayvanı varmış gibi kalbimin hızlı atması çok mantıklı.

Hayatımda ki her şey çok mantıklı, zaten bu yüzdendir benim hayal kırıklıklarım...

Her şeyin oluş zamanı en kötü günüme denk gelir ve o günüm diğer günümü de peşine yuvarlar.

Aile yönünden sakin, tam bir mahalle ailesine sahiptim... İyi ki onlara sahiptim. Annem fazla konuşur, her şeyden bir sonuç çıkartır. Babam işinde gücünde, hayatında ki bizlere çok fazla değer veren bir adamdır.

Ah, kız kardeşim tam bir cadıdır. Benimle pek iyi anlaşamaz ama benimle de gurur duyar, arkadaşlarına beni anlatmaya bayılırdı.

Adımlarım sınıfımın önünde durunca saçlarımı karıştırarak biraz daha dağıttım ve sınıfa girdim.

Sınıf kendi uğultusunda, herkes kendi derdinden muzdarip, ama herkes nedense biraz da olsa umutlu ve mutlu.

Sınıfta gözlerimi gezdirdikten sonra sırama ilerlerken duvarda ki saate baktım.

Dersin başlamasına beş dakika vardı ve bu süreç yüzüme soğuk suyu bastırarak uykusuzluğumun biraz daha da gitmesini istiyordu.

Çantam sıranın yüzeyinde dururken acele adımlarla sınıftan çıktım ve merdivenlerin yanında bulunan mavi kapılı lavaboya gittim.

Parmak uçlarım sert yapıyı tutacakken merdivenlerde ki hareketlenmeye gözüm kaydı.

Nefesimi tuttum.

Ömrüm saniye saniye kısaldı.

Kalbim hızlandı.

Gözlerim yaşarmaya ramak kaldı.

Yanında bulunan, her zaman ki gibi, erkeğin koluna narin ve tutmaya kıyamadığım parmak uçlarını dolamış sanki bana nispet yapar gibi gözleri suratıma bir saniyeden fazla bakmadan merdivenleri çıkmaya devam etmişti.

Nereye kadar sürecekti bu durum! Kaç yıl daha? Ben ona bakmaktan asla yorulmuyordum, gocunmuyordum da. Sadece klbim artık fazla yaşlanmıştı onun sayesinde...

Parmak uçlarımı çektim kapıdan sırtımı hızla ona döndüm.

Daha fazla görmesin diye çillerimi, ona bakmaktan kaçındım. Ki ben, her daim onun her zerresine bakmak için geceleri ağlayan bir erkek çocuğuydum.

Belki rüyalarıma sığınır da beni terslemez diye umuduma sarılmak için titreyen, aptal bir çocuktum.

Evet, belki de ben onun yanındakiler gibi erkek değil de saf bir çocuktum.

Sadece onu deli gibi seven, rüyamda görmediğimde uykularıma küsen saf ve seven çocuk...

🌑

Ruhumun girdapları sallanıyor anne, yanımdayken fark ediyor musun bunu?

Gözlerim de doluyor yanında, bunu sen fark ediyor musun baba?