ASLA SEVİLMEZSİN

6.BÖLÜM

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın!

Sizi seviyorum.

Bu arada bol bol yorum yapında mutlu edin beni.♥

🍁

Kalbim her zaman onunla ilgili olan bir şeyde hızlı atıyordu. Sorun şuydu ki korkuyordum.

Akşamın karanlığında gündüze sahip bedeni kaybolmuştu.

Gözlerim onu aramak için sızladı.

Göğsüm sıkıştı.

Allah'ım, onsuz saniyeler bile zorken onu benden neden ayırıyordun?

Elimde el feneri karanlığı kovmak için yarışıyordum.

Onu bulacak ve... Hayır ona yine sarılamayacaktım.

Buna sinirlendim ve gür sesimle biraz daha bağırdım.

"Özden! Nerdesin!"

Yarım saatten fazladır erkeklerden çoğu kişi ormana dağılıp onu aramaya kalkışmıştı.

Kızlar ve bir kaç erkek hâlâ kamp alanındaydı.

Çoğu kişi ikili üçerli grup oluşturmuştu ve o şekilde Özden'i arıyordu.

"Özden ne olur cevap ver. Duyuyor musun beni?"

Boğazım yırtılacak gibi hissetmem normal miydi?

Ağaçlardan ve yerde ki odun parçalarının sivri yüzeyinden dolayı pantalonumdan bile hissedebileceğim sızılar oluşmuştu tenimde fakat bu şuan için benim önceliğim değildi.

Onu nasıl da gözümün önünden kaybedecek kadar gözüm kararmıştı?

Nasıl uyuyakalmıştım ki?

Bağırmaya, ona ulaşmak için yapabileceğim en iyi şeyi yapmaya devam ettim.