3.BÖLÜM

23.8K 1K 259
                                    

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın!

🌑

Ruhum, ruhunda sallansın.

İnfazım kalbinin en derininde olsun.

Cesedim kanlarınla kaplı kalbinde kalsın.

Her yeni doğan güne bir umut sığdırmaya çalışıyordum. Belki bir umut sever, belki bir umut özler, belki bir umut yaptıklarından pişman olur...

O gün gelmeyecek gibi duruyordu. Bu yüzden ağır ağır nefes alıyordum.

Hayatıma değer katan birinin nefesimi acımasızca kesmesi çok, çok fazla korkunçtu.

Elimi soğuk suyun altında biraz daha tuttum, daha sonra hızla yüzüme çarptım.

Gözlerim aynaya bakmamak için savaşıyordu. Bir insan nasıl olurda yüzüne bakmayı istemezdi.

Neden çillerimi bağenmiyor, beni istemiyor, beni neden sevemiyor diye düşünmekten kafayı yediğim dakikalara gelmiştim.

Gözlerim hızla aynaya uğradı, bir saniye bile orada kalmadan geri çektim ve kağıt havlu ile ilk önce yüzümü sonra parmaklarımı kuruladım.

Saçlarımı gelişi güzel dağıttım ve erkekler tuvaletinden çıktım.

Gözlerim hızla onun sınıfının kapısına kaydı.

Gözlerim acıyla kısıldı, ayaklarım hareket etme yeteneğini kaybetti. Gücüm hızla tükendi. Nefes alamadım.

Ruhumu ruhuna adayacağım tek insan başka bir erkeğin saçlarını seviyordu.

Onun saçları, onun parmakları, onun gözleri... Ona değen her uzvu beni paramparça ediyordu.

Gözlerimin kararması an meselesiydi ama parmaklarım yine tutunacak bir yer buldu.

Bakışlarımı ondan çekemedim. Gülümsüyordu. Gerçek yada değil, ne fark eder ki...

Bana yapay gülümsemesini bile sunsa ömrümün sonuna kadar mutlu olacakmışım gibi hissediyordum.

İzledim, sadece izledim. Gözümü bile kırpmadan... Kalp atışım yükselse de kalbimi bir sıcaklık ele geçirse de ona bakmaktan asla vazgeçmedim.

Gidişini seyrettim. Her zaman ki gibi... Ruhum kırıklarla doldu. Her nefes alışverişimde bağrıma battı.

Kanadım.

Bedenim değil, ruhum kan içinde.

Kimse anlayamaz ki benim bu halimi, sevmenin kendinden ödün vermek olduğunu bile bilmeyen insanlara kendimi anlatmayı bırakalı yıllar oluyordu.

Acılarıma rağmen gülümsedim.

İyi ki, iyi günler çok yakındı.

🌑

Yeni gün, ama ne kadar iyi olduğu her günki gibi tartışılır.

Sıkışmış ruhum, her nefes alışımda camımdaki buhara ismini kazıyordu.

Gözlerim istemsizce kapandı, düşündüm.

Her zaman olduğu gibi, ruhum bedenimden çıkarmış gibi, ölecekmiş gibi...

ASLA SEVİLMEZSİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin