Merhaba çok çok sevdiğim, her daim yanımda olan okurlarım. Bugüne kadar yanımda olup sıcaklığınızı eksik etmediğiniz için, bu bölüme kadar okuyan o güzel gözlerinizden öperim.
Genelde resmi konuşmam. Hatta şu an sevinçten burada anormal davranışlar sergileyebilirim ama sizlerin huzurunda "uslu" rolümü oynayıp bölümü yazdıktan sonra çıldırma aşamasına geçeceğim.
Öyle diğer kitabı çıkan yazarlar gibi kibarlık olsun diye söylenilen sözleri de sarfetmeyeceğim.
"Sevincim kitabın çıkması değildir, siz istediniz diye seviniyorum. " gibi bir yalan da söylemeyeceğim.
Genelde görüyorum çünkü, yazar çok sevinmiş ama kitabı çıktığı için değilmiş.
Gülüp geçiyorum ben de.
Sizler de biliyorsunuz zaten bu benim hayalimdi.
Kitabın çıkmasına seviniyorum çünkü neden sevinmeyeyim?
Daha çok kişiye ulaşırız ve belki daha çok kişi homofobik olmaktan kurtulur.
Bugün hayallerime bir adım daha yaklaştığım gündür.
Hani önceki bölümlerde kitap oluyor diye trollemiştim :')
-Aman ne komikti. (!)-
Hep bu yazıyı yazmak istemiştim aslında.
Şaka yaptı ve oldu.
Uzun uzun yazmak istiyorum aslında size. Sevgi dolu ponçik mesajlar yazmak istiyorum.
Ama biliyorsunuz ki önümüzdeki ay LYS denilen bir sınava gireceğim. Kitap hemen çıkmayacak. Aceleci olmayalım bu yüzden. Yaz tatilinde yazmaya devam edeceğim. Yaşadığım son ana kadar yazıp, günlüğümü emanet edeceğim.
Hayal etmesi bile güzel, günlüğüm herkesin günlüğü olmuş. Herkese konuşmuş, herkese bir şeyler anlatmış. Birçok kişinin fikrini değiştirmiş. Günlüğüm gönül bağımız olmuş bizim.
Günlüğümde buluştuk, şimdi günlüğüm ellerinizle buluşacak. Eğer sizler de isterseniz tabi ki.
Yalnız, yayın bey amcanın sizlere sormamı istediği bir şey var.
İmza günü olsun mu?
Bu da soru mu ki, sizden önce ben isterim.
Evet hepimiz istiyoruz ama, biliyorsunuz yüzümü gösteremiyorum.
Bu yüzden imza olsa bile yüzümü gösteremeyeceğim. Aklıma birkaç şey geldi aslında ama saçma dersiniz diye korkuyorum.
Kostüm giymeyi düşündüm.
Düşünsenize Bugs Bunny kılıklı ponçik bir yazar hepinize sarılıyor.
Ya da yüzüm için bir maske taksam?
Sonuçta amaç sarılmak değil mi? Sesimi duyarsınız, sarılırız. Yüzümü görmek pek de mühim değil diye düşünüyorum.
Ailem bu konuda fazla hassas olduğu için, olabildiğince gizli kalacak. Yayın bey amca da yardımcı olacak bana.
Bölümü bitirmeden söyleyeyim dedim.
Sizleri seviyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
(Y)Aramızda Kalsın
Non-FictionGökyüzü ağlar, beyaz ışık kırılır ve gökkuşağı oluşur. Bir kalp kırılır. Göz yaşı döker ve gökkuşağı oluşur. Ben gökkuşağıyım. Renklerim etrafa saçıldı. Şimdi ise toplamaya çalışıyorum.