(Y)Aramızda Kalsın

İlk Gün

Yalnız gençler ben okulun ilk gününü yazmayı unutmuşum. Kitap basılacak ben iyice çorba ediyorum. Neyse geçmişe dönüyoruz artık alıştınız sanırım.

*Dudu gelip Berk'e yardımcı olur.

"Zaman geriye aksığğnn."

Sevgili günlük... Bugün 29 Ağustos 2016 Pazartesi.

Bugün okulun ilk günü. Yeni bir okula geçmemin heyecanıyla birlikte okuluma giderken bu sefer gerçekten iyi arkadaşlıklar kurma hayalinin peşindeyim. Evet bu sefer gerçekten iyi arkadaşlarım olacak.

Kendimi daha iyi gizleyeceğim.

Diğer erkekler gibi olacağım.

Dahası artık erkek arkadaşlarım daha çok olacak.

Kendimi bildim bileli hep kız arkadaşlarım daha çok olmuştur. Bu biraz da benim seçimim çünkü önceden erkeklerin yanında rahat hissetmiyordum kendimi.

Değişiyorum.

Neden rahatsız hissedeyim ki kendimi? Ne var bunda? Benim ne eksiğim var da utanayım onlardan?

Onlar ne yaparsa onu yap, onlar gibi davran.

Abaza gibi kız mı kesiyorlar sen de kes. İlgini çekmek zorunda değil çekiyormuş gibi yap.

Bunları düşünerek okula gittim.

Her şey sıradan. Hocalar gelip çıkıyor kimseden ses çıkmıyor.

Sıradan bir okulun ilk günü. Hafif hafif konuşmalar başlıyor. Tanışıyoruz yavaş yavaş. Daha doğrusu ben herkesle konuşuyorum.

Niye susuyorsunuz çok sıkıcı?

Sınıf zaten on kişi var yok. Bir iki ders sonraya herkesle tanıştım neredeyse.

"Merhaba."

"Merhaba."

"Yeni mi geldin?"

Sanki kendim okula kök salmış gibi millete yeni mi geldin diyorum.

"Evet Ankara'dan geldim ben."

"Haa anladım."

"Ya sen?"

"Ben okula yeni geldim ama burdaydım zaten."

"Ben gibi gurbetlerde değilsin işte."

"Aslında biz de buralı değiliz ama doğduğumdan beri burdayım."

Saçma bir muhabbet başını almış gidiyorken çocukla konuşma isteğim sürüyordu.

Adı Can olan bu çocuk gözlüklü ve kısa saçlı. Benden boyca uzun ve hafif göbekliydi. Bir süre sonra çantamı alıp yanına oturdum.

"Yeni mi geldin?"

"Bu soruyu sormamış mıydın?"

-Bi gülme geldi izninizle güleceğim dhfshdfsfkfjhsdfsfj- - çocuk beni alzheimer falan sanmıştır sanırım dfhsdhkfhsdfj-

"Hayır o anlamda değil bu şehre yeni mi geldin?"

"Çok olmadı aslında."

"Ha yani bilmiyorsun buraları."

"Evet bilmiyorum."

"E gezdiririm ben seni."

Ben de hep olan bir şey bu. Küçükken çok okul değiştirdim ben. Bu yüzden hep zorluk çektim bir yere alışmakta. Sınıfa ne zaman yeni biri gelse, ne zaman alışmakta sıkıntı çeken birini görsem yanına gider konuşurum. Belki bir faydam dokunur.