YENİ BAŞLANGIÇLARA

15. Bölüm: Büyük Kapışma

Yekta'yı arkamda bıraktığımda en son küfür mırıldanıyordu. Tehlikeli yakınlaşmamıza yanımızda ki köpekler engel olmuştu. Ne olduğu anlayamadan havlama başladılar. Onlar havlamaya başlayınca benimde başım yerine geldi.

Hızla kendimi onun büyülü dünyasından kurtardım. Tabii bu bana pahalıya mal oldu. Kafamı en sonunda bagajın kapağına çarptım. Köpekleri görevliye teslim edip arabaya bindim. Dikiz aynasından baktığımda o da arabaya gidiyordu. Neyse bu şoku atlatmam için hafta sonu tatili vardı önümde.

Dün gece babam eve gelmemişti. Bu gece gelmeyeceğini düşünerek arabayı amcamgilin evine sürdüm. Ne derler diye hiç düşünmüyordum. Çünkü babamın göstermediği sevgiyi onlar gösteriyordu bana. Bu da benim rahat davranmamı sağlıyordu.

•~•~•

"Ya Asel ne olur hafta sonu bir şeyler yapalım. Koskoca iki günümüzü boşa harcamayacağız değil mi?"
"Biraz kafa dinlemek istiyorum. Niye bu kadar ısrarcısın?"
"Çünkü günlerdir hafta sonunu bekliyorum. Gezmek benimde hakkım."
"Dur bakalım yarın bir olsun."

Yengemin sesiyle konuşmamız bölündü ve aşağıya yemeğe indik. Uzun zaman olmuştu normal bir aile gibi yemek yemeyeli. Akşam saatlerimi amcamgille dolu dolu geçirmiştim. Babam ise bir kez bile aramamıştı. Harika değil miydi ilişkimiz?

"Babacığım artık odamıza geçebilir miyiz? Çok yoruldukta hemen uyumayı planlıyoruz."
"Uyuyun tabii."
Biz odaya gitmek için kalkınca
"Ama önce öpücükler."

Amcam işaret parmağı ile yanaklarını gösterince Ayça ile birbirimize bakıp gülümsedik. Sonra küçük çocuklar gibi koşup önce amcama daha sonra yengeme öpücük verdik.
"İyi geceler."
"İyi geceler canlarım."

Ayça beni heyecanlı heyecanlı odaya çekiştirdi. Bir insana gerektiğinden fazla heyecan yaşatılırsa o insan ölebilirdi. Ama bunu düşünen kim?
"Kızım sakin olsana biraz."
"Sessiz ol da gir içeriye."
Kapıyı kapatıp yatağa zıpladı.

"Dökül hadi. Dilil şişmiş anlaşılan."
"Asel, bu İkra varya okul değiştirmeyi düşünüyormuş. Eğer değiştirirse bizim okul ile bağlantısı kalmaz. Böylelikle benimle de uğraşacak biri kalmaz."
"Bu muydu yani?"
"Kusura bakma canım. Yekta kadar çekici bir konu olmasa da bu da önemli bir konu."

Neden tüm konular Yekta'ya bağlanıyordu? O pis arizona kertenkelesi başkalarının peşinde koşsun bizse burda acısını çekelim. Ne acısı be? Benimde kafamı karıştırıyor.

"Uyuyalım. Sabah erken kalkacağız."
"Sebep?"
"Yarın gezeceğiz ya."
"Of Ayça of."

Bu kız beni cidden öldürecek. Ben bir onay verdim mi? Vermedim. Nereden geliyor bu cesaret? Neyse Asel yat ve uyu. Bugün yeterince beynimi yordum zaten.

•~•~•

Sabanın dokuzunde alarm sesleri ve Ayça'nın korkunç sesi karışınca uyanmamak elde değil. Elimden gelse onu boğup atardım
"Ayça kes çeneni ve şu alarmları da durdur."
Yanımda duran yastığı alıp açıkta kalan kulağımı kapattım. Ayça engel tanımayınca bu seferde üzerime atladı.
"Ayçaaa! Seni geberteceğim."
"Uyandığına sevindim canım kuzenim."

Üstümdeki örtüyü fırlatıp Ayça ile evin içinde koşuşturmaya başladık.
"Ne oluyor burada? Haylazlık peşindeler şunlara bakın bir."
"Hepsi kızının suçu yenge. Uyurken üzerime atladı."
"Ayçacım yakışıyor mu hiç?"

Ayça sanki bu soruyu ciddiye alacaktı. Sadece muziplik peşinde.
"Tamam bugün seninle her yere gelirim ama önce güzel bir kahvaltı yapmam gerekli."
"Yaşasın! Anneciğim bu görev sana ait. Bizde hazırlanalım o zamana kadar."