The most happiest Goodbye

HG6

Bisperas ng Fiesta!

"This is it na guys ito na yung dahilan ng pag-pa-praktis natin araw-araw,and gusto ko lang sabihin na let us all glorify the Lord ! Kantahin natin to ng may puso,Ano ready na ba kayu guys?!"

Excited na sabi ni ate lalaine sa amin,Sya yung leader namin.

"Yes we are!," sagot naman ng lahat at saka na kami sinenyasan na pumunta na sa mga pwesto namin.

Bale naka-pwesto ako sa pangalawang row katabi ko si Therese kaya kahit papaano ay nawawala ang kaba ko sa dibdib.

"Kaya mo yan Sofia"
Sabi sa akin ni Therese nang mahalatang di ako mapakali sa pwesto ko

mayroon kasi akong solo part eh kaya talaga namang inabot ako ng gabi sa kaka- practice,heto nga at di ko alam kung magiging maayos ba ang pagkanta ko mamaya eh pero sana lang talaga kayanin ko at di ako pumiyok kasi actual performancre to at tsaka madami ang nanonood.

Mayroon pa naman kaming 15mins para mag-prepare,bale naka-suot kami ngayun ng mga uniform namin,puting bestida sa babae at polo naman sa lalaki at halatang-halata na talagang pinaghandaan ito ng lahat para sa espesyal na araw ng Sta.Monica

"Kinakabahan parin ako e," sabi ko kay Therese,

"Naku! Mag-cr ka muna kaya baka ma-ihi ka na dyan oh"
Natatawang sabi naman sa akin ni therese ,Anu ba yan kinakabahan na nga yung tao tapos pagtatawanan pa ako? Anyways sumunod naman ako sa sinabi sa akin ng over supportive kong pinsan kaya ayun dali-dali na akong naglakad para pumunta sa isang CR na medyo ilang distansya lang rin ang layo.

.....

Pagkatapos kong mag-cr ay naglakad na ako pabalik sa loob ng simabahan,panay na rin ang kuskos ko ng palad ko nilalamig na kasi ako sa sobrang kaba eh, hanggang sa isang nakakagulat na boses ang narinig ko mula sa kung saan.

"Ay pusang gala"

Sigaw ko sabay harap doon sa nangulat sa akin.

"Sebastian naman e"
Sabi ko sakanya,Tama! si Sebastian nga yung nangulat sa akin.

"Bakit ka ba nagugulat kaagad?"

"Bakit ka ba bigla-bigla na lang sumusulpot?kita mo namang kinakabahan na ako e"
Sabi ko sabay labi sakanya.

Nagpatuloy na lang ako sa paglalakad pero ramdam na ramdam ko at alam ko pa rin na sinusundan nya ako sa paglalakad ko.

Hanggang sa narinig ko syang kumanta at dahil dun ay natigilan ako sa paglakad at humarap ako sa kanya.

"God give me you,show me what's real ...."

"Sebastian,ano bang ginagawa mo? Bakit mo ginagawa to sa akin?"

Tumigil sya saglit sa pagkanta at saka naglakad ng mas papalapit sa akin..halos mas nadagdagan pa tuloy ang level ng kaba ko ng mas lumapit pa sya sa akin.

"Wag ka ng kakabahan naniniwala akong kayang-kaya mo yan"
Sabi nya sa akin habang nakayuko ,Nakayuko sya para magtama ang mga mata namin sa isat-isa.

Halos umabot lang kasi ang height ko sa balikat nya e.

"Sobrang ganda mo Sofia"
Mahinang sambit nya habang nakahawak na ngayun ang mga kamay nya sa magkabila kong pisngi at dahil doon ay mas naging matagal ang pagkakatama ng mga mata naming dalawa.

"Se-sebastian,ano ba tong-gina-ginagawa mo? Bakit ganito ang nararamdam ko? Ano-"....

Hindi ko na natapos ang sasabihin ko,dahil halos makagat ko na lamang pang-ibabang labi ko,ewan ko pero kusa na lamang lumabas yung nga salitang iyon sa bibig ko---hindi ko na kasi alam kung ano ba tong nangyayari sa aming dalawa ni Sebastian e,Palagi nya akong pinapatawa kapag nalulungkot ako,palagi nya akong kinakantahan kapag kinakabahan ako,palagi nyang pinapagaan ang pakiramdam ko kapag nalulumbay ako---Ano ba ang dahilan ng mga ginagawa nyang ito? Hindi ko na tuloy maiwasan na umasa na --