Aşk Tesadüfleri Sever (ZeyKer)

Günaydın

Eve daha varmadan Kerem aradı
"Günaydın pırlantam, niye uyandırmadın beni? Beraber kahvaltı yapardık..."
"Bende isterdim ama işte...eve gitmem lazım"
"Tamam ozaman yarın birşeyler yapalım"
"Olabilir, bir işim çıkmazsa yarın haber veririm"
"Tamam pırlantam...he birşey daha, teşekkür ederim dün geldiğin için"
"Görüşürüz" dedim ve kapattım. Elimi kalbimin üstüne koydum, nasıl hızlı atıyordu anlatamam. Onunla konuşurken heyecanlanıyordum. Eve taksi ile döndüm. Evin önüne gelmeden indim taksiden ne olur ne olmaz annem görürse anlatamazdım. Eve sessizce girdim, annem hala yatıyordu herhalde, odama çıktım ve hemen üstümü değiştirdim. Karnım guruldamaya başladı, eşortmanlarımı giyindim ve mutfağa indim, kahvaltıyı hazırlamaya başladım, o sırada Yağmur aradı:
"Efendim"
"Kızım niye aramıyorsun? Meraktan çatladım, dün gece bekledim belki gelirsin diye ama gelmedin, evemi gittin yoksa?"
"Hayır...Keremde kaldım" dedim kısık bir sesle...
"NE?!"
"Bağırma ya, kullağımın zarı patladı!"
"Keremdemi kaldın? Nasıl yani?"
"Şimdi anlatamam, annem her an kalkabilir, seni sonra ararım yada buluşuruz işin yoksa"
"Ya ben nasıl bekliyicem?? Bizim Kafe'de buluşalım, herşeyi anlat bana"
"Tamam hadi kapatıyorum"
Telefonu tam zamanında kapatmıştım, annem uyanmıştı. Annemle beraber güzel bir kahvaltı yaptık. Derslerim var diyerek odama çıktım, dersim yoktu aslında, odamda Kerem'le geçirdiğimiz zamanı düşündüm, rüya gibiydi, rüya...aklıma gördüğüm rüya geldi birden, o kadar gerçekciydiki, sanki Kerem'le gercekten öpüşmüstük. Off bu yaptığım hiç doğru değildi, Keremin takıldığı biri vardı sonuçta yani o ne kadar eski sevgilim desede belliki kız hala peşindeydi. Hem Kerem benim arkadaşımdı yani böyle şeyleri düşünmek bile yanlışdı. Çekmeceden günlüğümü çıkardım ve yazmaya başladım:
'Mutlu olmanın bir yolu sevmek sevilmekse eğer diğer yolu da hayata gülümseyerek bakmak. Bende öyle yapıcam, bir gün gelirde beni severse mutlu olucam, sevmesse...önce üzülücem belki ama sonra yine mutlu olucam ve herkese inat gülümsiyicem.'
Yazacak başka bişey bulamadım, sonra mesaj geldi Yağmurdan, Kafe'de beni bekliyordu. Anneme Yağmurda kitabimi unuttuğumu söyledim ve çıktım. Yağmurla buluştuk, herseyi anlattım Yağmura "oha zeynep bu ne, dizilerde olan şeylere benziyor resmen! Yarın buluşucakmısınız peki?"
"Bilmiyorum, yani istiyorum ama bu yaptığım doğru değil Yağmur!"
"Ama yanlışta değil, Zeynep sen kötü bişey yapmıyorsun, birinden hoşlandın ve onunla vakit geçiriyorsun"
"Ne hoşlanıcam ben ondan ya, arkadaşım sadece"
"Kendini kandırma"
Kendimi kandırıyormuydum gerçekten? Kafam yine karmakarışıktı.
-ERTESI SABAH-
Sabah geç uyandım, nerdeyse öğlen olmuştu! Kalktım elimi yüzümü yıkadım, telefonumun şarjı bitmişti, şarja taktım ve üstümü değiştirdim. Üstümü giyinirken telefonum çalmaya başladı "Günaydın pırlanta! Uyandırmadım dimi?"
"Günaydın, yok demin kalktım"
"Ben lakabını uykucumu yapsam acaba ya?"
"Çok komik."
"Ooo sabahları biraz gergin oluyoruz herhalde"
"Eee ne için aradın kerem?"
"Haber vermedin, buluşucakmıyız?"
Tamamen unutmuştum! Gözlerim açıldı birden?
"Şey yani annemden izin alabilirmiyim bilmiyorum"
"Hmm, alırsın ya, hadi lütfen hava çok güzel dolaşırız biraz, seni gelip alırım bir saate kadar evin önünden"
"Hayır sen gelme...Alo...Kerem!"
Telefonu kapatmıştı, offf ne yapıcaktım ben şimdi?
-11. BÖLÜM SONU-
Zeynep ne yapıcak?
Yorumlarınızı esirgemeyin lütfen