Aşk Tesadüfleri Sever (ZeyKer)

Aşk... (53)

Sınavlar falan derken wattpad'e girip hikayeyi yüklemeyi aksatıyorum bazen kusura bakmayın ama sonunda yeni bölüm ile geldim...

Iyi okumalar..
-
"Delirmiş, gerçekten delirmiş..."
"Çatlatmasana insanı, ne diyo?"
"Yarın akşam saat 6da hazır ol...seni seviyorum pırlantam"
"Hazır ol derken?"
"Ne biliyim iste herhalde biryere götürecek"
"Gitmeyeceksin dimi?"
Cevap vermedim, bir yanım gitmek istiyordu ama diğer yanım hayır gitme diyordu, sürünsün biraz daha diyordu
"Zeynep gidecekmisin?"
"Bilmiyorum...sence ne yapmalıyım?"
"Ben olsam gitmem...ama sen bilirsin sonra benim yüzümden birşey olmasın"
"Hayır...senin yüzünden ne olucakda bende bilmiyorum, anlamıyorum Yağmur...ben Kerem'in ne istediğini, ne yapmaya çalıştığını anlamıyorum"
"Bence kimse anlamıyor"
"Yani amacı neydi o gün?"
"Sor"
"Sorucam...sorucam ama her konuşmamızda o konuya gelmemek için uğraşıyor, çok iyi tanıyorum artık onu, o konuyu açmamaya çalışıyor"
"Tamam ama böyle devam edemezsiniz, hiç birşey olmamış gibi davranamazsınız, senin yaşadıkların unutulacak gibi değil"
"Biliyorum..."
"Kerem yüzünden seni...seni kaybediyordum ben!"
"yaşadıklarımın hepsi Kerem yüzünden bunu bende biliyorum ama Allah kahretsin ne kadar denersem deniyim vazgeçemiyorum ondan! Anlamıyorum bu nasıl birşey anlamıyorum! Nefret etmek istiyorum ondan ama olmuyor!"
Yağmur bana garip garip baktı, kafası karışmıştı
"Bak biliyorum çok saçma geliyor ama doğru, hastanede kendimi ondan soğutmaya çalıştım, senden nefret ediyorum dedim ona!"
"Ne zaman?"
"Siz eve gelemiştiniz hani"
"duydumu peki?"
"Duydu...cevapta verdi"
"Ne dedi?"
"Ben uyuyorum sandı herhalde ama duydum...seni seviyorum güzelim dedi...şimdi sen söyle ben nasıl nefret ediyim bu adamdan?"
"Evet çok zor...yani düşünüyorum ben şimdi Can'la aynı şeyi yaşasam, ne yapardım acaba?"
Elimdeki kağıda baktım tekrar, ne yapacaktı? Yine bir sürprizmi hazırlıyordu? Herşeyi unutturmayamı çalışılacaktı?
"Offf" dedim yatağıma uzanarak
"Istersen ben yarın konuşurum Keremle okulda...gerçi konuşmuyorum onunla ama"
"Sen neden konuşmuyorsun ki?"
"Ne diyorum ben acaba sabahtan beri...Onun yüzünden seni kaybediyordum Zeynep!"
"Yok ya konuşma, olmassa ben konuşurum"
"Iyide nerde görücenki sen onu, yarın akşam 6da hazır ol demiş"
"Ee okul var yarın cuma"
"Sana okul yasak!"
"Ben iyiyim! Okula gitmezsem herkes kuşkulanır, gitmem lazım..."
"Saçmalama, insanlar ne düşünürse düşünsün, senin sağlığın daha önemli"
"Ne düşündükleri benim için önemli ama..."
"Neden ama?!"
"Beni güçsüz biri olarak görmelerini istemiyorum!"
"Ne halin varsa gör, bakalım Demet teyze ne diyicek"
"Ben annemle konuşurum, hem bak çok iyiyim"
"Iyi tamam, Kerem'e ne diyicen şimdi?"
"Bilmem..."
"Bak bana"
Yağmura baktım
"Gitmek istiyor musun gerçekten...bak çok iyi düşün, ya gidip birşey olmamış gibi davranıcaksın, yada.."
"Yada ne?"
"Yada bu sefer sen bitireceksin"
Derin bir nefes aldım...bitirmek...ben yapabilirmiydim böyle birşey? Yağmur hala bana bakıyordu
"Ee ne diyorsun?"
"Bilmiyorum! Doluya koyuyorum almıyor, boşa koyuyorum dolmuyor!"
"Sakin kafayla düşün biraz, hemen cevap vermeni istemiyor sonuçta, yarın okula gelirsen konuşursun"
"Evet..."
Yağmurla birşeyler yedikten sonra televizyon izledik ve yattık, sabah Yağmur'un hazırlanmasını duyunca uyandım
"Günaydın..."
"Günaydın, uyu sen canım"
"Hayır okul var..."
"Illa gelecen yani"
"Evet ev de durup ne yapıcam, kaç gün kaçırdık zaten"
"Ama doktor..."
"Boşver, ben iyiyim"
Yataktan kalktım ve elimi yüzümü yıkadım, telefonuma baktığımda Kerem'den gelen mesajı gördüm
'Günaydın pırlantam'
"Mesaj göndermiş kerem.."
"Ne diyo?"
"Günaydın pırlantam"
Yağmur güldü
"Neden güldün?"
"Kavga etmenizin bir neden bu değilmiydi?"
"Evet.."
"Yok yani kavgadan sonra..neyse ya boşver"
formalarımızı giyindik ve kahvaltıya indik
Y: "günaydın Demet teyzecim, şu kızına birşey söyle inat etti"
D: "günaydın kızlar, napıyım kızım dün bende konuştum ama inatçı işte, hadi gelin çaylarınızı koydum"
Y: "ohh birtanesin sen!"
Yağmur anneme gitti sarıldı
Z: "kıskanıyorum ama"
D: "gel buraya"
Gittim ikisinide sarıldım, kahvaltımı yaptıktan sonra beraber çıktık evden ve okula kol kola yürüdük
"Hava mis gibi.."
Derin bir nefes aldım, ciğerlerim tertemiz havayla doldu
"Evet, çok güzel gerçekten"
"Zeynep ne yapacağına karar verdin mi?"
Uzun bir sessizlikten sonra cevap verdim
"Dün gece çok düşündüm..."
"Ee"
"Ben...ben bitiremem Yağmur! ama..nasıl devam edeceğimide bilmiyorum"
"Yani aslında hala kararsızsın"
"Evet.."
"Akşam 6ya kadar zamanın var biliyorsun değil mi?"
"Biliyorum"
"Hadi hızlı yürü geç kalıcaz!"
Hızlı hızlı yürüdük okula kadar, kapıdan girdiğimizde Kerem, Can ve bir kaç kişi daha okulun merdivenlerinde oturuyorlardı, Kerem beni görünce hemen ayağa dikildi ve yanımıza geldi
K: "senin ne işin var burda?"
Z: "okul değilmi burası?"
K: "doktor gitme dedi"
Z: "iyide ben iyiyim, annemde izin verdi..."
K: "ama ben izin vermiyorum!"
Z: "senden izin istemedim ki..."
K: "öylemi?"
Z: "öyle"
Y: "tamam Kerem, iyi işte, ben yanındaydım bütün gece"
K: "biraz geç kaldın yanında olmak için"
Y: "sende geç kaldın canım"
Z: "aaa susun, ben sınıfa gidiyorum"
K: "dur bende geliyorum"
Kerem yanıma geldi ve sarıldı, başıma bir öpücük kondurdu
"Kerem okuldayız"
"Ne var...herkes biliyor sonuçta"
"Iyide ayıp yani, hee birde herkes geçen olanlarıda biliyordur bence"
Kerem birşey demedi, ben önden sınıfa girdim ve oturdum, bir kaç kişi döndü baktı bize
Z: "birşeymi vardı?"
Bakanlar hemen önlerine döndüler
K: "Zeynep"
Arkamı döndüm Kereme baktım
K: "sakin ol ne oluyor?"
Z: "yok birşey"
Döndüm önüme baktım, Yağmur sınıfa girdi ve oturdu, ondan sonrada öğretmen geldi, herzaman ki gibi çok sıkıcı geçen bir dersten sonra kantine indik Yağmurla
Y: "ne alıyim sana?"
Z: "birşey istemiyorum"
Y: "yemeden olmaz, hassassın şuan zaten"
Z: "yok gerçekten midem çok iyi değil zaten"
Yağmur hemen oturdu yanıma
"Nasıl miden mi bulanıyor yoksa?"
"Yok yok, sadece birşey yemesem iyi olur, nerde senin ki?"
"Antreman varmış galiba"
"Kerem de orda ozaman?"
"Herhalde, sen konuşmadın mı hala?"
"Yok.."
"Bir an önce konuş"
"Ne diyeceğimi bilmiyorum ki"
"Ne yapıcaz diye gir konuya işte"
"Tamam"
Okuldan sonra kapıda Kerem'i bekledim
"Canım beni mi bekliyorsun"
"Evet"
"Ne oldu birşey mi oldu?"
"Yok birşey yok...bu akşam..."
"6da seni evden alıcam"
"Kerem...ben, bilmiyorum"
"Nasıl yani?"
"Gelebilirmiyim bilmiyorum"
"Annen mi izin vermiyor?"
"Yok onunla konuşurum.."
"Sorun ne ozaman?"
"Sorun mu ne?"
Birden sinirlendim, Kerem nasıl hiçbirşey olmamış gibi davranıyordu!
"Sorun yaşadıklarımız!"
"Ne yaşadık?"
"Sen nasıl böyle davranabiliyorsun ya?!"
"Ne yapıyım Zeynep? Her konuşmamızda aynı konularımı açayım" dedi sıkılmış gibi bir ses tonuyla
"Hayır ama hiçbirşey olmamış gibi davranma! Ikimizde gayet iyi biliyoruz senin ne yaptığını, benim neden o hale geldiğimi.."
"Bak hepsini telafi edicem...izin ver bana lütfen"
Başımı ellerimin arasına aldım
"Bilmiyorum...bilmiyorum Kerem"
Dedim ve çıkışa doğru yürüdüm
"Zeynep! Akşam 6da kapıda olucam, bekliyicem Zeynep, çıkana kadar bekliyicem!"
Gözlerim dolmuştu yine, ne yapıcaktım ben?!