Aşk Tesadüfleri Sever (ZeyKer)

Beni ömrünün sonuna kadar çok sev (56)

Çok çok özür dilerim, ne zamandır yükleyemiyorum...iyi okumalar..

(Zeynep'in odası)
Yağmur hala ağzı açık bakıyordu bana
"Yağmur...Yaaağmuuur, bu kadar, bitti, daha anlatacak birşey yok"
Yağmur öylece baktı bana
"...eee birşey demeyecekmisin?"
"Na-nasıl yani...şimdi sen...sen ve Kerem...diyecek birşey bulamıyorum ki..ver bakıyım elini yine"
Yağmur 50 kez parmağımdaki yüzüğe bakmıştı, hala inanamıyordu
"Şaka yapmıyorsun dimi?"
"Tabi canım seni kandırmak için parmağıma bir pırlanta taktım, annemde aşağıda yalan söyledi sana.."
"Aman tamam be, sanki anlattığın hergün yaşanan çok normal birşey, annen nasıl kabul etti?"
"Bilmiyorum, yani önce kızdı, sonra üzüldü ama sonra tamam dedi, şimdi tek bir sorun var.."
"Aman sorun deme lütfen, şu güzel anı sorunsuz geçirelim, ayyy benim arkadaşım evlenicek mi şimdi yaaa!"
Yağmur üstüme atladı yatağın üstünde
"Sende dünden razısın bakıyorum beni evlendirmeye...ama daha değil, yani zamanı gelince"
"Olurmu hiç, ama napıyım heyecanlandım, ay düşünsene gidip gelinlik falan bakıcaz, sonra nerde olucak mesela düğün? Nasıl bir gelinlik olucak yada? Ben ne giyerim? Nedimen olurum herhalde dimi ben? Herşeyi hallederim"
"Yağmur dur daha çok var, zamanı gelsin..."
"Iyide böyle şeyleri ne kadar erken halledersen o kadar iyi, mesela şimdiden düşünmeye başla"
"Şuan düşünecek daha önemli şeyler var...mesela okul gibi, sınavlar gibi, geleceğim gibi.."
"Tamam işte geleceğini düşünüyoruz bizde..aaa bak unutuyordum, daha kına gecesi olucak!"
"O ne yaa"
"Aaa çok ayıp! Kına gecesi olmadan düğün olurmu hiç.."
"Yanlız bunlardan önce gelip beni istemeleri lazım farkındasım dimi..."
"Sayerler...gelip seni isteyecekler öylemi? Bak bunu asla kaçırmam işte"
"Işte zaten sorunda orda...beni istemiyorlar, yani sevmiyorlar..."
"Nerden biliyorsun?"
"Yağmur hatırlamıyormusun"
"Hee şu Kerem'in şizofren sevgilisi gidip konuşmuştu onlarda Kerem'e sana göre değil, neyse ya..tamam tamam hatırladım..ee napıcaksınız?"
"Bilmiyorum, Kerem ben halledicem dedi gitti..."
"Ya gelmezlerse"
"Annem gelip isteyecekler dedi..daha zaman var, Kerem ikna eder umarım"
"Eder ya...Kerem Sayer'den bahsediyoruz"
Yağmur gülümsedi bana bakarak
"Ne oldu?"
"Hiç..."
"Söyle söyle"
"Zeynep Sayer..."
Birden çok garip geldi, Sayer...Keremle evlenirsem soyadım Sayer olucaktı...Zeynep Sayer, kulağa hoş geliyordu aslında, annemin soyadı olan Yılmaz'dan daha güzeldi, daha değişik...
"Ben bunu hiç düşünmemiştim"
"Yakışıyor ama..Zeynep Sayer, ben hala inanamıyorum ama yaa"
"Inanman için dolu zaman var"
"Sonrada böyle küçük küçük junior Sayerler olur..."
"Yo yo yo, bu düşünce için fazla erken, sen daha fazla düşünme bence...hadi uzat şurdan kitabımı, derslerimi yapamadım ben.."
"Nasıl ders mi yapıcaz şimdi?"
"Başka ne yapmak istersin?"
"Yok...sen nasıl bu kadar rahatsın, beni heyecan bastı!"
"Çünkü daha ortada hiç birşey yok! Keremin ailesinin izni olmadan birşey yapamayız, tamam bir yüzük var parmağımda ama bu sadece Kereme olan sözümün bir simgesi, belki...belkide evlenemeyiz bile"
"Negatif düşünme hemen, yani kerem halledicem dediyse halleder, güvenmiyormusun ona? Hem biliyorsun Kerem ailesiyle hiç bir zaman doğru düzgün bir bağlantı kuramadı yani onlar hayır deseler bile Kerem dinler mi sence? Umurunda bile olmaz"
"Ama benim umurumda Yağmur, sonradan pişman olmasını istemem ama...güveniyorum ya, halleder, halletmezse annemde kabul etmez zaten.."
"Tamam bak düşünme, Offf heyecanımı alt üst ettin, tamam ya hadi dersini yap"
"Uzat kitabımı"
Beraber ders çalıştık, Yağmur sürekli bana bakıp gülümsüyordu
"Yağmur yeter artık.."
"Tamam tamam"
"Tamam okadarda demedim, suratın düştü tamamen"
"Yok başka birşey düşünüyordum"
"Ne oldu birden?"
"Biz canla ne zamandır çıkıyoruz hiçbirşey olmadı aramızda"
"Canım benim, Keremin yaptığı normal birşey deği lki, şuan çok erken, Can seni seviyor, kesin bir gün olur"
Yağmur birden gülümsedi
"Birde bakmışsın beraber çifte düğün yapmışız"
Bu düşünceyle ikimizde kahkahalara boğulduk...
Yağmur gittikten sonra balkonda oturdum biraz, olan şeyleri düşündüm, inanılır gibi değildi...sanki, sanki bir rüyadaydım, biri gelip beni cimcikliyicekdi, uyanacaktım, gözlerimi kapadım, koluma bir cimcik attım, gözlerimi açtım, hala balkondaydım, herşey aynıydı, parmağımda yüzüğüm duruyordu hala
"Zeynep..."
"Ay!"
"Özür dilerim kuzum, korkutmak istemedim"
"Yok, ben dalmıştım"
"Oturabilirmiyim?"
"Tabi"
Ayaklarımı kaldırdım sandalyeden, annem geçti oturdu
"Ne düşünüyordun"
"Hiç...yani olanları, hala inanamıyorum"
"Bende"
"Anne...biliyorsun sen-"
"Hayır hayır, mutlu olacaksan sana asla engel olmam, sadece çok iyi düşün, pişman olma ve benim yaşadıklarımı yaşama"
"Düşündüm...çok düşündüm, istiyorum, gerçekten çok istiyorum bunu ama tabi önce okul"
Birden masanın üstünde duran telefonum çaldı, annem telefonuma doğru baktı, 'Kerem' yazıyordu
"Ben gidiyim"
"Yooo, otur birşey olmaz"
Annem kaldı
"Efendim"
"Naber güzelim"
"Iyiyim, oturuyorum balkonda"
"Geliyim tırmanıyım yanına"
"Normal yollardan gelmeni tercih ederim...annemleyim"
"Hmmm, ben sizi bırakıyım ozaman, özledim ama seni"
Güzel bir cevap veremiyordum annemin yanında utanıyordum
"Bu sabah beraberdik daha kerem..."
"Olsun, her dakika özlüyorum ben seni"
"Bende...yarın okulda görüşürüz ozaman"
"Yarın okuldan sonra bize gelsene"
"Neden?"
"Benimkilerede söyleriz sürprizi"
"Bendemi orda olucam..."
"Tabi, bu BIZIMLE ilgili"
"Tamam, bak yarın konuşuruz"
"Tamam pırlantam, seni seviyorum"
"Bende seni"
Telefonu kapatıp masanın üstüne koydum yine
"Bir sorun mu var"
"Yok...öylesine aramış"
"Tamam, Kerem ailesiyle konuşmuşmu?"
"Beraber konuşalım diyo"
"Doğru söylüyor, ne zaman peki?"
"Yarın olabilir"
"Peki, ben çay yapıcam istermisin?"
"Yok yatarım birazdan"
"Tamam ozaman"
Annem başımı öptü
"Iyi geceler kuzum"
"Iyi geceler"
Birazdaha oturdum ve yattım
(Ertesi gün)
Sabah Kerem beni gelip aldı, Can ve Yağmurdan başka kimse bilmiyordu olanları, sabah Can yanıma geldi
"Tebrik ederim"
"Efendim?"
"Keremle diyorum.."
"Hee, teşekkür ederim, senin nerden haberin oldu...aa pardon Yağmur dimi.."
"Yok Kerem söyledi"
Gülümsedim, demek ki oda heyecanlıydı benim gibi
"Nereye kayboldu Kerem.."
"Bilmem, kantine gidelim istersen, orda bulur bizi"
"Tamam"
Kantine indiğimizde Kerem orda oturuyordu zaten, gittim ellerimle gözlerini kapadım, kerem ellerime dokundu
"Eda?"
Biraz sıktım
"Yok yok...gizem"
Daha fazla sıktım
"Aaah, şey...ece?"
Kerem birden kollarımı tutup beni çekti
"Zeynepim..."
Keremin kulağına eğildim
"Kızların kim olduklarını teker teker anlatıcaksın"
Kerem gülmeye başladı
"Gülme!"
(Derslerden sonra)
Sınıftan beraber çıktık Keremle
"Nereye Şimdi?"
"Bizim eve"
"Ben gelmesem ya"
"Bak güzelim, önceden konuştuk bunu, söyliyicez ve kurtulucaz"
"Ama-"
"Şşş, hadi gidiyoruz"