Κεφάλαιο 23

2.7K 489 94
                                    

Βλέποντας το μήνυμα του , παίρνω τελικά την απόφαση να μείνω με τα ρούχα τα οποία φοράω.Ένα σορτς και μια κοντομανικη μπλούζα.Απλή και ωραία , θέλω να ελπίζω.

Κλείνω επιτέλους την ντουλάπα μου και αφού βάλω λίγη κολωνία βγαινω απο το δωμάτιο.Κοιτάζω κάτω στις σκάλες προσπαθώντας να δω αν οι γονείς μου βρίσκονται σπίτι.

"Πήγαινε στον Fire.Η μαμά και ο μπαμπάς είναι στην εταιρεία."ακούω τον Max να μου λεει την ίδια στιγμή που βλέπω ένα πονηρό χαμόγελο κολλημένο πάνω του.

"Να πάω έτσι?"τον ρωτάω ενώ ήδη αμφιβολίες κάνουν βόλτα στο μυαλό μου και δεν με αφήνουν σε ησυχία.Γιατί να συμβαίνουν όλα αυτά σήμερα?Γιατί?

Ο αδερφος μου δίχως να μιλήσει γνέφει θετικά ενώ πριν φύγει για το δωμάτιο του , μου αφήνει ενα φιλί στο μέτωπο.Χαμογελάω με την κίνηση  αυτή και παίρνοντας δύναμη από ότι έκανε , κατεβαίνω τα σκαλιά και φοράω τα παππουτσια μου.Αφού κοιταζομαι για μια τελευταια φορα στον καθρεφτη φτιάχνω λίγο τα μαλλια μου και επιτέλους βγαίνω εξω.

Ήδη ο ουρανός έχει σκοτεινιάσει αποκτώντας μια σκουρη παλεττα χρωμάτων ενώ το κρύο επιτίθεται στο σώμα μου σχεδόν αμέσως.Σίγουρα έπρεπε να βάλω κάτι πιο ζεστό.

Αγνοώντας τελικά , το κρυο ρεύμα που ντυνει το σώμα μου αυτή την στιγμή και αφού  προσπερναω την αυλή , ξεκινάω να ψάχνω τον Fire.

Που στο καλό είναι?Αναρωτιεμαι γυριζοντας δεξια και αριστερά το κεφάλι μου καθως δεν βλέπω πουθενά την μορφή του.

"Emmie."ακούω ψιθυριστά την φωνή του να λέει το όνομα μου και εγώ γυρνάω προς το μέρος του.Τον βλέπω να περπαταει σιγά σιγά προς το μέρος μου , ενώ ένα τσιγαρο στολίζει το χέρι του.Πηγαίνω με δειλά βήματα προς αυτόν καθώς αισθάνομαι πιο μπερδεμένη από ποτέ.

"Λοιπόν.Γιατί ήρθες?"τον ρωτάω σχεδόν επιθετικα μπαίνοντας κατευθειαν στο θεμα όταν τον πλησιάζω .Θυμάμαι πριν λίγες ωρες να με ρωτάει ακριβώς το ίδιο πράγμα και εμενα να αισθανομαι αβολα με καθε λέξη του.Αλλάζουν οι ρόλοι...

Περιμένω να ακούσω την φωνή του αλλά τίποτα από αυτό δεν γίνεται.Καπνίζει άνετος το τσιγάρο του ενώ προτρεποντας με να τον ακολουθησω φεύγουμε αρκετά από το σπιτι μου.Στριφογυριζω τα ματια μου την ιδια στιγμη που σουφρωνω ενοχλημενη τα χειλη μου.Λοιπόν , δεν έχω πολύ υπομονή.

"Fire , δεν θέλω να σε ξαναρωτησω.Απλά απαντά."του λέω απαιτητικά και τον βλέπω να σηκώνει έκπληκτος τα φρύδια του.Ναι , σήμερα έχω ξεπεράσει τον εαυτό μου.

Baby , Save MeWhere stories live. Discover now