Baby , Save Me

κεφαλαιο 31

Διαβαζα τα μηνύματα που μου στέλνετε τόσο εδώ όσο και στο ινσταγκραμ και θέλω να πω ένα τερααστιοοο ευχαριστώ.💜Καλή ανάγνωση.

Προσπαθώντας να συγκρατήσω την ψυχραιμία μου , κοιτάζω μια προς του μέρος του Tom και μια στον Fire.Ο πρώτος συνεχίζει να έχει ένα χαμογελο στο πρόσωπο του , σαν μην εχει καταλαβει τι συμβαίνει , σε αντίθεση με τον δεύτερο που κάθεται μπροστά από την εξώπορτα και με καιει με τα ματια του.Θα ήταν ψέμα , αν δεν έλεγα πως το βλέμμα του θα ήταν αρκετό για να σκοτώσει και εμένα και τον Tom.Κοιταζοντας γύρω μου συνειδητοποιώ πως τα υπόλοιπα άτομα που πριν μας ειχαν γδυσει με την ματια τους , πλεον έχουν επιστρέψει στις παρέες τους συνεχιζοντας αμέριμνοι τον χορό τους.Κάτι είναι και αυτό...

"Δεν θα μου δώσεις το χέρι σου?"ακούω την φωνή του Tom να με διακόπτει από τις σκέψεις μου ενώ το βλέμμα μου πηγαίνει κατευθειαν στο απλωμενο του χέρι.Στραβοκαταπινω και πριν κάνω κίνηση για να κάνω ότι μου ειπε , αποφασίζω να κοιτάξω για μια τελευταία φορά προς την μεριά του Fire.Άλλωστε δεν θα κάνω κάτι κακο , απλά θα χορέψω με έναν φίλο μου.

Όταν βέβαια , αφήνω τα ματια μου να περιπλανηθουν προς το μέρος που στέκεται ο Fire , συνειδητοποιώ ένα μόνο πράγμα.Έχει εξαφανιστεί.

"Γαμωτο."λέω σιγανά ενώ ξεφυσαω εκνευρισμένη."Πρέπει να φυγω , συγγωμη."τονίζω στον Tom και δίχως να του δώσω περαιτέρω σημασία ξεκιναω και αποκρυνομαι από κοντα του.

Προσπερναω βιαστικά τα ιδρωμένα κορμια που χορεύουν και τρέχω οσο τον δυνατόν περισσότερο.Γιατί έπρεπε να γίνει αυτή η παρεξήγηση?

Βγαίνω από το σπίτι και κοιτάζω δεξιά και αριστερά.Προσπαθώ να τον εντοπίσω αλλά τίποτα.Καπνός έγινε?

Ξεφυσωντας , κάθομαι στο πεζοδρόμιο ενώ στριφογυριζω τα ματια μου ενοχλημένη με ότι συνεβη.Από την μια στιγμή στην άλλη δεν πήρα χαμπαρι ποτέ χάλασε η διάθεση μου , το πάρτυ και τα σχέδια μου για μια ξεγνοιαστη σημερινη βραδιά.

Βάζω τα χέρια μου στα γόνατα μου ενώ βλέπω ένα αυτοκίνητό να σταματάει μπροστά μου.Σηκώνω τα ματια μου να δω , και δεν αργω καθόλου να καταλάβω ποιανου είναι.Αμέσως , αφήνω στο πρόσωπο μου να σχηματιστεί ένα χαμογελο.

"Μπες μέσα."ακούω την απαιτητική φωνή του Fire να μου λέει και γνωρίζω ότι έχει αρκετά νευρα.Σηκώνομαι δειλα-δειλά από το πεζοδρόμιο και ανοίγοντας την πόρτα του αμαξιού βυθίζομαι στην θέση του συνοδηγού.