Κεφάλαιο 27

4.1K 350 5
                                    

Αμαλία
................

Σε λίγη ώρα θα ερχόταν ο Φώτης να με πάρει, να με βγάλει έξω. Μου είπε να φορέσω κάτι βραδινό για clubbing όπως το ονόμασε. 

Πραγματικά δεν έχω ιδέα τι να φορέσω, έτσι φόρεσα ένα μαύρο τζιν παντελόνι με ένα μπορντό πουλόβερ αφού έχει κρύο.

Ύστερα φόρεσα φυσικά το ορθοπαιδικά μου παππούτσια και τα μαλλιά μου τα άφησα κάτω στο φυσικό μου.

Ήμουν σίγουρη ότι δεν είναι αυτό το ντύσιμο που ήθελε αλλά εγώ τον είχα προειδοποιήσει. 

Ξαφνικά χτύπησε το κουδούνι, άκουσα τον αδερφό μου να φωνάξει ενθουσιασμένος ότι εκείνος θα ανοίξει την πόρτα.

Άκουσα την αγνή φωνή του Φώτη να μιλάει στον αδερφό μου έτσι καταλάβα ότι είναι αυτός. 

Όταν άνοιξα την πόρτα του δωματίου μου η φωνή του έγινε πιο έντονη το ίδιο και του αδερφού μου. 

Με κοίταξαν και οι δύο ταυτόχρονα και τότε κατάφερα και είδα την απογοήτευση στα ματιά και των δύο.

"Γιατί φόρεσες αυτά;"με ρώτησε με το που με κοίταξε, ο Νίκος φάνηκε ότι συμφωνούσε μαζί του.

"Σου είπα ότι θα σε απογοητεύσω"του απάντησα θέλοντας να δείξω ότι δεν με νοιάζει ιδιαίτερα το ντύσιμο μου αφού και αυτή είναι η αλήθεια, παλιά ίσως αλλά τώρα τίποτα όσον αφορά εμένα δεν με ενδιαφέρει.

Ο Φώτης δεν μου απάντησε, έτσι διέκοψε την σιωπή που επικρατούσε ο Νίκος.

"Άσε με να σε βοηθήσω"μου είπε ο Νίκος πλησιάζοντας με αφού βέβαια πρώτα είχα προλάβει να κατέβω τις μισές σκάλες. 

"Όχι δεν χρειάζομαι βοήθεια, τα καταφέρνω και μόνη μου" του αρνήθηκα και συνέχισα να κατεβαίνω τις σκάλες.

Για να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου δυστυχώς δεν τα κατάφερνα και πολύ καλά, ένιωθα ένα βάρος στα γόνατα μου. 

Τα είχα όλα υποέλεγχο, όμως στα τελευταία σκαλοπάτια , ένιωσα ένα πόνο με αποτέλεσμα να χάσω την ισορροπία μου.

Εκείνη την στιγμή ένιωσα τα πάντα να παγώνουν σαν να πέφτω με πολύ αργό ρυθμό, έκλεισα τα μάτια μου από την τρομάρα μου.

Ξαφνικά ένιωσα κάποιον να με κρατάει. Άνοιξα τα μάτια μου και βρήκα τα δικά του κάστανα μάτια.

Τότε συνειδητοποίησα ότι βρίσκομαι στην αγκαλιά του Φώτη. Αμέσως ένιωσα τα μάγουλα μου να ζεματάνε, αυτό σήμαινε ότι απόκτησαν μια ρόδινη απόχρωση.

Everything lost [✓]Where stories live. Discover now