Αμαλία
................"Καλώς τον..."είπε ο Λάμπρος γελώντας κοιτώντας τον Φώτη με μίσος. Έβγαλε τα χέρια του από τις τσέπες κρατώντας το κινητό του. Γέλασε πονηρά "And the oscar goes to..."
"Παλιομ@λ@κ@!!" φώναξε ο Φώτης ορμώντας νευριασμένος στον Λάμπρο. Του έδωσε μια δυνατή μπουνιά. "Φώτη! Πας καλά, τι του έκανες;"
Ο Λάμπρος έπεσε ξερός στο δρόμο, το κινητό του ήταν ακόμα στα χέρια του. Έκανε ένα επιφώνημα πόνου.
"Γιατί τον χτυ-"πριν προλάβω να τελειώσω την πρόταση μου ο Φώτης με πήρε από τον καρπό του χεριού και άρχισε να τρέχει μαζί μου.
"Φ-φώτη σταματά πονάω" και με αυτό εννοούσα τα πόδια μου αλλά και τον καρπό του χεριού μου που τον κρατούσε σφιχτά.
Μετά από λίγο σταμάτησε, είμασταν και οι δύο λαχανιασμένοι πιάνοντας τα γόνατα μας.
"Συγγνώμη"είπε ο Φώτης, εγώ τον κοίταξα.
"Γιατί τον χτύπησες...αυτό που έκανες δεν είναι σωστό, ο Λάμπρος ήθελε κάτι να μου πει..."του απάντησα και πέρασα μια τούφα από τα μαλλιά πίσω από το αυτί μου.
"Εηη που πας;" με ρώτησε ο Φώτης καθώς προχωρούσα προς τα πίσω.
"Στον Λάμπρο, ο τρόπος σου δεν ήταν ο καλύτερος..." του απάντησα και γύρισα από την άλλη περπατώντας.
Φώτης
................Φτάσαμε στην πιτσαρία, ο Λάμπρος είχε ήδη σηκωθεί και σκούπιζε τα πληγωμένα χείλη του.
"Λάμπρο είσαι καλά;"φώναξε γλυκά η Αμάλια πηγαίνοντας προς το μέρος του.
"Καλά είμαι αυτή η μπουνιά τίποτα δεν ήταν--"σταμάτησε και με κοίταξε θανατηφόρα.
"Ρεε μ@λ@κ@ θες να πεθάνεις!!!"μου φώναξε"Παραλίγο να με σκοτώσεις!" Για μισό πριν λίγο δεν είπε ότι αυτή η μπουνιά δεν ήταν τίποτα; Πωω τι ηλίθιος!
"Αμαλία μην τον εμπιστεύεσαι αυτόν τον τιποτένιο... Σου λέει ψέματα!"της είπε γυρνώντας πάλι προς το μέρος της.
"Εε; Τι βλακείες λες;" του απάντησε γελώντας η Αμαλία. "Πρέπει να με πιστέψεις"της είπε και την έπιασε σφιχτά από τα χέρια. Εγώ έσφιξα της γροθιές μου, η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά.
"Όλη η αλήθεια είναι εδώ..."της είπα και έβγαλε το κινητό του από την τσέπη.
"Άκου..."
"Είδες ο πέφτουλας; Είδες;"ακούστηκε η οργισμένη φωνή μου μέσα από το κινητό του.
YOU ARE READING
Everything lost [✓]
Teen Fiction2017©️|Η Αμαλία ήταν το πιο χαρούμενο και αισιόδοξο κορίτσι που μπορεί κάποιος να γνωρίσει. Είχε πολλές φίλες, ένα πανέμορφο αγόρι, μία πλούσια οικογένεια που τους αγαπούσε πολύ. Το πάθος της όμως ήταν ο χορός, χωρίς τον χορό η ζωή της δεν είχε κα...