Kalanların Ardından

53.Bölüm - Saçmalamak

Songül kapıyı açar, gelen Serkandı...

Serkan  : Günaydın Songül... Güney nerde?

Songül : günaydın... içeride, geçsene... kötü birşey mi oldu?

Serkan : onu kocana sorucaz

Güney gelir hemen...

Güney : kardeşim günaydın, hayırdır ne oldu sanah sabah?

Serkan: şu kızı üzmeyen kalmadı, niye ağlattın kızı?

Güney : hangi kızı ulan?

Serkan : Eylülü... Rüzgar senin bağırıp çağırdığını söyledi, ne oluyo?

Güney: biraz sinirliydim

Serkan : kum torbası mı o? Niye sinirini ondan çıkarıyosun? Bu zamana kadar üzüldüğü yetmedi mi?

Güney : ya ben gönlünü alırım onun... da sana nooluyo oğlum?

Serkan: nasıl bana ne oluyo? Ağlayıp duruyodu kız..

Güney : tamam da seni neden ilgilendiriyor ki?

Serkan : yani... kötü oldum onu öyle görünce

Güney : sevgilisi bile gelip bana birşey demedi, sen neden büyüttün ki?

Serkan : sevgilisi mi?

Güney : evet, barışmış çifte kumrular...

Serkan hayal kırıklığına uğramıştı... susup kaldı...

Güney : ben de öyle telaşlı telaşlı gelince sanki "özel bir gün" için geldin sandım...

Serkan: ne özel günü be?

Güney : boşver kardeşim... neyse, ben alırım baldızımın gönlünü, sen hiç merak etme... eee yenge yok mu? Ortalıkta göremiyorum (gülerek)

Serkan : yenge mi? Bırak yaa

Serkan geldiği gibi gittikten sonra, Güney'in biraz morali bozulmuştu. Oturup düşünür...

Güney : ulan harbiden, ben kıza baya bağırdım..

Songül : ah be sevgili...

Güney : sen onu bunu bırak da ne düşündün yarın benim için?

Songül : neden ki?

Güney : yani ne biliyim... neyse boşver, sen iyi ol da...

Songül : anlamadım ama neyse...

Güney giyinmek için odaya gittiğinde Songül belli etmeden gülmeye başlar... tabii ki kocasının doğum gününü unutmamıştı... planı vardı ama belli etmedi.. Serkan ise kendi derdine düşmüştü, hatırlamadı bile....

Eylül de okuldan çıkarken karşısında Güney'i bulur...

Eylül: bak Güney, ben gerçekten...

Güney: Eylül ben özür dilemeye geldim. Cidden senin üzerine çok geldim

Eylül: önemli değil.. gerçekten. Songül nasıl?