Το Στοίχημα

7 Κεφάλαιο

Ηρώ ~ ει άγνωστε τυπά άσε με κάτω ~

Συνέχισε να περπατάει χωρίς να λέει κουβέντα με κατέβασε και με έβαλε να κάτσω σε μια μηχανι γύρισε με κοίταξε στα μάτια μμ κάπου τα θυμάμαι εγώ αυτά αυτά ματιά.

Χάρης ~ είσαι καλά ~

Ηρώ ~ δεν κατάλαβα γιατί να μην είμαι 'περναω και μόνη μου καλά τα καταφέρνω μια χαρά δεν σε έχω αναγκη που είσαι πλέον περιττός'

Άρχισα να τραγουδώ

Χάρης  ~ μεθύσες γαμω ~

Έβαλε πρωστα και άρχισε να με πήγενει προς μια άγνωστη κατεύθυνση. Εγώ δεν σταμάτησα να τραγουδώ.

Ηρώ ~ το ναυτάκι ξέρει να τραβάει κουπιά ~

Χάρης ~ Μπωρεις επίτελους να σκάσεις ~

Ηρώ ~ από το βορρά μέχρι το νότο να με αγαπάς δεν βρήκα τρόπο ~

Χάρης ~Αα το ρεπερτόριο έχει και κάρρα μέσα ~

. Εγώ δεν ήξερα καν πως υπάρχει αυτό το τραγούδι πως με ήρθε  δεν ξέρω. Ξαφνικά ήρθαν ανάμνησης από παλιά και άρχισα να βάζω τα κλάματα και να σφίγγω περισσότερο τον Χάρη.

Ο οποίος το κατάλαβε και σταμάτησε την μηχανή κατέβηκε και με κοίταξε στα μάτια. Εικόνες από εκείνη την νύχτα δεν σταμάτησαν να έρχονται στο μυαλό μου και άρχισα να κλαίω με λυγμόυς ο Χάρης φενονταν σαν να ανυσηχουσε

Χάρις ~τι έγινε είσαι καλά ~

Δεν του απαντήσα δεν μπωρουσα να του πω τι μου συμβενει δεν το είχα πει σε κανέναν φοβόμουν .

Χάρις ~ τι έγινε μιλά μου σε πείραξε κανένας ποιος σε πείραξε να του σπάσω τα μούτρα ~

Η ερωτήσεις του δεν σταματούσαν. Σταμάτησα να κλαίω κοίταξα τον  Χάρη  έχει γαλανά ματιά ανοιχτά γαλανά που έλαμπαν τόσο τέλεια δεν ήθελα να σταματήσω να τα κοιτάω.

Με πήρε αγκαλιά  την χρειαζόμουν τόσο μια αγκαλιά ας είναι και από του Χάρη .

Ηρώ ~ είμαι καλά πάμε ~

Ανέβηκε ξανά πάνω και συνεχίσαμε προς την άγνωστη κατεύθυνση.

Ήμουν τόσο χαλία που έκλεισα τα μάτια μου.

Όχι πες μου ότι είναι όνειρο τον  βλέπω είναι πρωστα μου πάει να ξανά κάνει τα ίδια φώναξα να με  αφήσει δεν με αφήνει μου έχει δέσει τα χέρια

Όχιιιιι φώναδα και σηκώνομαι  Ήταν όνειρο το ίδιο όνειρο ξανά.

Κάποιος χτυπάει την πόρτα που είμαι πιο είναι αυτό το δωμάτιο..

.....