18 Κεφάλαιο

5.4K 198 10
                                    


Καθόμαστασε  αγκαλιά στον καναπέ και μιλάμε

Δεν μπορώ να καταλάβω ακόμα τι έγινε

Όλα έγιναν τόσο γρηγορα

Δεν μπορώ να πιστέψω πως το είπα. μου βγήκε τόσο αυθόρμητα Δεν το σκέφτηκα  απλά του είπα  ότι τον θέλω

Μου χαϊδεύει τα μαλλιά  και έτσι με περνει  ήρεμα ο ύπνος

Οπτική Χάρη

Την βλέπω να χορεύει και να απλώνει τα χέρια του ένας άγνωστος πάνω στην μέση της

Αρχίζω να τα περνώ , και πιο πολύ με τον εαυτό μου για τι με νοιάζει Δεν έπρεπε να με νοιάζει στα αλήθεια τι έχω πάθει δεν με αναγνωρίζω

Και ο άλλος ο μαλακάς που είναι την άφησε μόνη της

Πρέπει να αναλάβω δράση

Τον  χτύπησα με τόσο μίσος σαν να πήγενε να μου κλέψει ότι πιο σημαντικότερο είχα . Με κοιτούσαν όλοι αλλά πλέον δεν με ένοιαζε.

Έφυγα

Ήρθε από πίσω μου

Χάρης: Τι θες

Ηρω : εσένα

Με το άκουσμα αυτόν τον λέξεων την αρπάζω και την φιλάω

Ήταν διαφορετικό

Είναι διαφορετική από όλες τις άλλες

Τώρα την έχω στην αγκαλιά μου

Την πήρε ο ύπνος ,  την ανεβάζω στο κρεβάτι της ,

Της βγάζω τα ρούχα και τις βάζω τις πιτζάμες της ,

Την σκέπαζω και ξαπλώνω διπλα της.

Οπτική Ηρω

Ξυπνάω στο κρεβάτι μου νομίζοντας πως ήταν μια συνηθισμένη μέρα στην απλή  καθημερινότητα , μου μέχρι που βλέπω δίπλα μου τον χάρη και αμέσως μου έρχονται εικόνες και στιγμές από αυτά που συνέβησαν χθες το βράδυ.

Στην εικόνα του  εμφανίζεται ένα χαζο χ αμόγελο στο πρόσωπο μου.

Θα μαγείρευα πρωινό όπως βλέπω στις ταινίες αλλά Ας είμαστε λίγο ρεαλιστές είμαι άχρηστη όποτε ντύθηκα και θα πάω να πάρω κάτι από το φούρνο που είναι ένα στενό πιο κάτω από το σπίτι μου

..
Γύρισα και τον είδα στην κουζίνα να πίνει ένα ποτήρι νερό

Χάρης: μην ξανά φύγεις από κοντά μου

Ηρω : για τι ;

Χάρης: για τι

Πάει να συνεχίσει την φράση του αλλά χτυπάει το τηλεφωνώ

Περνει το κινητό

Χάρης: Δεν είναι η Ηρω , ο Χάρης ειμαι Μιχάλη , Ναι μαζί μου επέστρεψε ,τώρα κοιμάται

Λέει και το κλίνει

Ηρω: έχω στόμα μπορώ να μιλήσω

Χάρης: Δεν θέλω να έχεις σχέση μαζί  του

Ηρω: τι σε νοιάζει με ποιούς θα μιλάω

Πλησίαζει με ένα απειλητικό βλέμμα που εγώ φοβήθηκα δαγκώνει τα χείλη του και με φιλάει

Χάρης: είσαι έξυπνη να καταλάβεις από μόνη σου

Πήγε και έκατσε στο σαλόνι πηγαίνω και εγω και κάθομαι στον απέναντι ακριβώς καναπέ από αυτόν που κάθησε

Χάρης: ελα εδώ

Κάνω πως δεν τον άκουω πράγμα που τον εκνεύρισε

Χάρης: Ηρω ελα δίπλα μου

Κοιτάω  στο πιο άκυρο σημείο για να μην δω αυτόν

Έρχεται και με αγκαλιάζει σε στυλ νύφης και με πάει στον καναπέ που κάθονταν 

..................

Χάρης: Ηρω κανόνισα με κάτι φίλους θα βγω θες να έρθεις

φωνάζει από την κουζίνα

Ηρω:μπα θα κάτσω εδώ 

Χάρης:Όπως θες εγώ φεύγω καλό βράδυ




Το Στοίχημα Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt