In love with the bad boy

Κεφάλαιο 100.

***

Η ώρα έχει πάει περίπου 2 το μεσημέρι και είμαστε όλοι μέσα στη θάλασσα διοτι ο ήλιος έξω καίει...

Εγώ δηλαδή που είχα βγει και ξαναμπηκα πριν λίγο νόμιζα ότι οι πατούσες μου θα πάρουν φωτιά.

Είχα αρχίσει να κολυμπάω και είχα απομακρυνθεί από τους υπόλοιπους.

Όταν γυρνούσα Τους είδα μαζεμένους να μιλάνε σαν να σχεδιάζουν κάτι.

Τους πλησίασα κι άλλο και όταν με ειδε η Σταυρούλα νομίζω εκανε ένα νόημα στους άλλους.

Τι ετοιμάζουν πάλι?!

Έφτασα διπλα τους και τους κοίταξα.

-Τι λέγατε? ρώτησα δήθεν αδιάφορα.

-Ότι Είναι κρίμα που αύριο φεύγουμε, είπε "στεναχωρημένη" η Άννα.

-Όλα τα ωραια κάποτε τελειώνουν... Έτσι δεν λένε? είπα εγω με μια δόση ειρωνείας που μάλλον κανείς δεν κατάλαβε.

Είμαι σίγουρη ότι λένε ψέματα.

Χμμμ... Νομίζω ξέρω τι έλεγαν...

Α Ναι? Για πες.

Μπορεί να θέλουν να σου κάνουν πάρτυ έκπληξη για τα γενέθλια σου! Μην ξεχνάς ότι στις 3 Ιουλίου έχεις γενέθλια!

Πωωωω άρχισαν πάλι?! 

Την μια μπάνιο χωρίς την θέληση μου...

Την αλλη διακοπές με το ζόρι...

Τώρα θέλουν να μου κάνουν και πάρτυ έκπληξη?!

Δεν έχω ΚΑΜΊΑ ΌΡΕΞΗ!

Τα παιδιά ομως το κάνουν για εσένα! Αν σε είχαν αφήσει να στεναχωριέσαι θα είχες πέσει σε κατάθλιψη, μην σου πω θα είχες αυτοκτονήσει! Για αυτό μην παραπονιέσαι που νοιάζονται για σενα και απλά βουλωσε το!

Σου έχω πει καλή μου Νια Πόσο

Δίκιο έχω?

Μην με διακόπτεις! Όχι δεν ήθελα να πω Αυτό! Σου έχω πει Πόσο

Μ'αγαπάς?

Μην με διακόπτεις είπα! Πόσο σπαστική είσαι προσπαθώ να σου πω τόση ώρα!

Αι στα διαλα μαρη!

Νομίζω ότι μια κοινή θνητή σαν και εμένα δεν μπορεί να μπει στο σπίτι σου!

...

Αααα τώρα δεν μιλάς ε? Το βουλωσαμε, το βουλωσαμε?!

Να δω πότε θα στο βουλώσει ο Φίλιππος να ησυχάσουμε επιτέλους!

...