In love with the bad boy

Κεφάλαιο 106.

Άννας pov

Φτάσαμε σπίτι με τον Άλεξ και ανεβήκαμε πάνω.

Άνοιξα την πόρτα και αμέσως η Εύα βρέθηκε στο σαλόνι.

Κοίταξε σοκαρισμένη το αγόρι δίπλα μου και έπειτα εμένα.

-Εμείς θα είμαστε στο δωμάτιοοοο, της είπα γελώντας πονηρά δίχως να την αφήσω να μιλήσει και τράβηξα τον Άλεξ στο δωμάτιο μου.

Έκλεισα την πόρτα και έπεσα πάνω του.

Όρμησα στα χείλη του και πέρασα τα χέρια μου γύρω απο τον λαιμό του.

*^*
(σας είπα δεν βάζω ντιρτυ... τουλάχιστον όχι Όταν είναι με κάποιον που δεν είναι "πρωταγωνιστής" του βιβλίου)

Ειμαι σε ένα δωμάτιο που είναι όλο άσπρο.

Δεν έχει παράθυρα, πορτες, η φωτιστικά αλλά είναι πολύ φωτεινά.

Που είμαι?!

-Άννα? άκουσα την φωνή του...

Μα δεν γίνεται...

Αρχίζω να τρελαίνομαι!

-Μπαμπά?! ρώτησα μην μπορώντας να το πιστέψω...

Έκανα αναστροφή και είδα μπροστά μου τον πατέρα μου.

Πως γίνεται να τον έχω μπροστά μου αυτή τη στιγμή?!

Έφυγε πριν ένα χρόνο!

-Τι πράγματα είναι αυτά Άννα?! είπε με την αυστηρή φωνή του.

Σπάνια με μαλωνε Όταν ήμουν μικρή.

Μα Όταν με μαλωνε μου έλεγε ακριβώς τα ίδια λόγια και είχε πάντα αυτό το αυστηρό και σοβαρό ύφος...

-Τι έκανα μπαμπά? τον ρώτησα προσπαθώντας να καταλάβω πως γίνεται να τον βλέπω.

-Με βλέπεις Γιατί αυτή τη στιγμή ονειρεύεσαι... Έπρεπε να έρθω στον ύπνο σου... Την τελευταία εβδομάδα φέρεσαι απαράδεκτα! Μα η σημερινή μερα είναι το κερασάκι στην τούρτα! είπε νευριασμένος. Εκτός του οτι δεν πίστεψες τον Αλέξανδρο και τον έχεις γραμμένο τις τελευταίες μέρες, έδωσες το σώμα σου σε ενα ξένο! συνέχισε και τα γαλάζια μάτια του, που τόσο ήθελα να πάρω αλλά δυστυχώς πήρα τα καφέ της μαμάς, με κοίταξαν με θυμό.

-Μπαμπά ο Άλεξ με απατούσε! προσπάθησα να δικαιολογήσω την συμπεριφορά μου.

-Οχι κόρη μου δεν σε απάτησε, ποτέ δεν θα σε απατούσε! Σε αγαπάει! Και εσυ Όχι μόνο δεν τον πίστεψες αλλά δωθηκες σε κάποιον που σε ξέρει μόνο δύο ώρες! είπε και έπιασα το κεφάλι μου.