In love with the bad boy

Κεφάλαιο 112.

***

-Αφού σ'αγαπάει ρε γαμωτο Γιατί τον φτύνεις Έτσι?! Εδώ και μια εβδομάδα σε παίρνει τηλέφωνο μεθυσμένος και σου ζητάει συγγνώμη και εσύ τον βρίζεις και του το κλείνεις στα μούτρα! μου φώναξε η Άννα.

-Ξέρεις τι είναι να σου λεει κάποιος πως έβαλε στοίχημα πως θα σου πάρει την πρώτη σου φορα μόνο και μονο επειδή το είδε σαν ευκαιρία να σε πλησιάσει?! Να σου λέει πως από την πρώτη στιγμή που σε είδε σε ερωτευτηκε αλλά δεν το παραδέχτηκε σε κανέναν επειδή ντρεπόταν?! φώναξα πίσω και σηκώθηκα από την καρέκλα που καθόμουν, έξαλλη.

-Εύα συνελθε που να πάρει! Έτσι τον έκαναν οι συνθήκες με τις οποίες ζούμε στο Σήμερα! Ξύπνα Γιατί θα τον χάσεις! Και πίστεψε με αυτό θα πονέσει Πολύ! μου φώναξε ξανά και εγώ χωρίς να σκεφτώ πήρα τα κλειδιά μου και το κινητό μου και βγήκα απο το σπίτι.

Εγώ απλα της είπα ότι πάει μια εβδομάδα που γίνεται ολο αυτο με τα τηλεφωνήματα μέσα στη νύχτα και αρχίσαμε να τσακωνόμαστε.

Αν έμενα άλλο ενα λεπτό εκεί θα έλεγα κάτι που θα μετανιωνα.

Πήγα μέχρι το πάρκο και έπειτα έφυγα από εκει και περπάτησα μέχρι το δασάκι.

Προχώρησα μέσα στα δεντρα και στα φυτά και έφτασα μπροστά από το σπιτάκι.

Έχω να έρθω εδώ από την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Έκανα τον κύκλο και όταν έφτασα ξανά μπροστά την είσοδο, έκατσα στο σκυλάκι μπροστά στην πόρτα.

^^^

-Ειναι υπέροχο!! είπα μαγεμένη.

-Σου αρέσει βλέπω... είπε ο Φίλιππος με ενα μικρό χαμόγελο.

-Φυσικά!!! Αφού είναι πανέμορφο!!! Εσύ το εφτιαξες??

-Βασικά ήταν του θειου μου αλλά πέθανε κι έτσι εγώ και ο Άλεξ το επισκευασαμε και απο τοτε ερχόμαστε καμια φορά εδώ.

-Ουαου!!!

-Ελα πάμε μέσα, είπε και με τράβηξε στο εσωτερικό.

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ, Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ!!!!

^^^

-Εμμμμ ξέρεις... Είσαι.. Η δεύτερη κοπελα που φέρνω εδώ μέσα... λέει κάπως ντροπαλά.

-Χαχ και η πρώτη? ρωτάω περίεργη με μια δόση ζήλειας.

Γιατί ζηλεύω παλι??

-Ε πως νομίζεις οτι είναι τόσο καθαρά εδώ? με ρωτάει γελώντας.

-Η μαμά σου??