SB Chapter 2: Purlieu *

11.2K 271 19
                                    

RARE'S POV

We went home at exactly 3 in the afternoon. Pumasok agad kami ni Spree sa loob ng bahay at hinayaan ko na ang mga boys na kunin yung mga gamit namin.

"Ate ko, I want to pee."

Napatingin agad ako sa bunso namin. "Okay, gusto mo samahan na kita?"

She shook her head. "I can do it alone. I'm a big girl already, diba nga po?"

 

I smiled and nod, then tumakbo na siya paalis. Ako naman, naglakad na para hanapin si mommy at daddy. Sabi kasi ni mommy kanina sa phone na mag-uusap daw kami pagdating namin.

I found my parents in our pool area, may lounge kasi sa gilid nun. There, my mom was sitting sideward in my dad's lap, naririnig ko pa silang kumakanta. I smile when I heard the song: Rainy Day. That was Sphere's song sa fifth album niya.

Oh, yeah I forgot to mention. Sphere is a popstar, buong mundo nakakakilala sa kaniya. Si Spray naman, di ko talaga madetermine kung ano pinaggagawa niya. Isang araw photographer siya, then biglang naging composer sa mga kanta ni Sphere, minsan din nagpipaint siya tapos binibenta ng sobrang mahal, marunong na din siya gumawa ng bahay, siya nga gumawa ng Tree House namin sa likod eh, tapos marunong din siya about computers, may nalaman din akong one time nag DJ siya sa isang bar kahit na underage pa siya. Basta halos lahat alam niya yata, nagmana kasi kay Daddy na andaming pinaggagawa sa buhay. Si Race naman kakauwi niya lang pala last week galing sa isang Car Racing Tournament sa Italy, and he won. Pumangalawa din to kay Spray na kung anu-ano ang pinaggagawa, may mga sarili nga silang mundo eh. And of course, si Spree, she's the smartest kid I've ever known. Sa school nila, siya palagi yung top. Minsan nga nagdududa ako sakaniya, tamad kaya yan minsan. Ang takaw pa pero di naman tumataba, nagmana kay mommy eh.

"This storm could be so beautiful

These clouds could be sunshine
If this heart of mine was yours
And yours was mine
This rainy day would be just fine

This rainy day would be just fine"

I heard them both sing. My mom and dad, Spring and Wrench Paerson, nothing on this world can seperate them. They can't help but just admire each other.

"Rare!" napatingin ako kay mommy at ngumiti, she rose on her feet at naglakad papalapit sakin. "Nakauwi na pala kayo." she met me with a kiss on the lips, "How was the trip? God, I've missed you. Did you guys had fun?"

Strange BedfellowWhere stories live. Discover now