Strange Bedfellow

SB Chapter 7: Solely *



Happy Second day of Intrams, University of Mindanao! ^^ Pero di ako papasok. lol. Mashadong hegs eh. Anyway, here's the ud. enjoy reading ladettes! ♡♡♡

RARE'S POV

"Ah . . . Uhm . . No, mom, that was-" I was trying to make a way para makalusot pero di umayon ang tadhana. Dahil ang ulol, tinawag na naman ako. Pero ngayon pumasok na talaga siya sa kwarto.

Pinagdilatan ko siya ng mata.

"Rare, tell me who's that. Where are you exactly?" My mom asked again.

"Uh, I don't know him. Siya yung . . . .  Yung ka one-night stand ko kagabi, yeah, siya. But dont worry mom, aalis na naman si-"

Key grabbed my phone. "What the heck are you doing?" Sabi ko ng madiin at mahina. Pero di niya ako sinagot. Instead,

"Hello Mrs Paerson! Yes, I'm the one who had a one night stand with Rare last night. . . . Uhuh, yes ma'am. . . . Haha. Don't worry, not that I will let it happen, di ko po bubuntisin yung anak niyo."

Tumingin siya sakin at nag smirk, pilit na kinukuha ko yung phone pero di niya binibigay.

"Yes ma'am. . . Actually . . . Okay po. I'll tell her. Bye ma'am. Have a good day!" Mabaklang sabi niya tapos inoff na yung phone ko. Kinuha ko na sakaniya yun bigla.

"Are you insane?! Nagsinungaling na nga ako, dinagdagan mo pa, stupid! Stupid! Stupid!" Hinahampas hampas ko na siya ng malupit pero parang wala naman sakaniya yun. "Tinawag mo pa akong Honey, syempre makakaisip sila ng kung anu-ano dun, argh!" Inis na sabi ko at napaupo na lang ulit sa couch.

"No, I was asking where's the honey?"

Biglang uminit yung cheeks ko, embarrassed. "Sa susunod linawin mo kasi!"

Narinig ko lang siyang tumatawa, "One night stand, huh." Tapos bumalik na siya sa kitchen.

Sa pagkainis ko, pinagsusuntok ko na yung unan sa gilid ko. Nakakagigil ang lalakeng yun. Ako na nga tong mabait sakaniya, pero siya, pinapahamak niya lang ako.

...

"Rare?"

"Don't talk to me." Sabi ko habang nakatuwad.

"Uh, I just want to say you have a . . . that back leak." Mejo awkward na sabi niya.

O____O

Napabangon agad ako at tumakbo papuntang bathroom to check it. And yes, meron nga. Shit.

Hinanap ko agad yung Always na napkin ko. Ang problema lang, kung meron ba ako.

Two minutes ko nang ginulgol yung buong bathroom pero walang Always akong nakita. Napasabunot na lang ako sa buhok ko. I think, wala na akong choice.

I went for the door and sneek my head out, nakita ko si Key na nakaupo lang sa couch.

"Psst."

Tumingin naman siya agad sakin, he was smiling. Why do he always smile a lot?

Pinalapit ko siya sakin, which he did.

"You need to do me a favor." Sabi ko at binulong sakaniya yung favor ko.

"Eeew. Why me?" Reklamo niya agad.

"Anong why me? Eh kung pakainin kaya kita ng bubog? Sa damidami ng kasalanan mo sakin, tatanggihan mo ko sa favor ko? Nasan na yung hiya mo?"

"Ugh, fine fine."

Umalis na siya pagkatapos, ako naman naligo na lang muna. Exactly nung natapos ako, dumating na din siya. Tinapon niya lang sakin yun, tapos lumabas ulit siya sa kwarto ko nang walang sali-salita, pero nakasmile lang siya. Bastos.