~~~~~~~~
*Jihoon's*
Nung makarating na ako sa Hospital, dali-dali kong inihinto ang aking bisikleta as I unload it.
"OI BATA YUNG BISIKLETA MO!" Sigaw nung guard.
I don't give a single fck about my bike. My mind is clouded with Soonyoung.
Ang biskileta mabibili pa, pero ang buhay ni Soonyoung hinding-hindi mapapalitan.
Talkshit.
Why am I so fcking cheesy?
"Miss asan ang room ni Kwon Soonyoung?" Agarang tanong ko sa nurse na nasa assistance desk.
Tinignan ako saglit nung nurse at ibinalik ang atensyon sa taong kausap nya sa kabilang linya.
Damn bitch!
*bogsh!* (wew nemen eng gere neng seynd epeks)
Kinalampag ko ang desk dahilan para mapabaling ulit sakin ang atensyon nung nurse. Hindi lang sya kundi ang iba pang kasama nya.
Sila ba tinatawag ko ha?! Tsk! Mga chismosa!
"Where the fck is Kwon Soonyoung's room" matigas na saad ko sa kaniya.
Nanlaki ang mata nung nurse dahil sa takot. She hunged up the call at dali-daling hinanap yung kwarto ni Hoshi.
"R-room 615, s-sir" nauutal na sagot nung nurse.
Nung makuha ko na ang kailangan ko, I went out of that damn area at hinanap ang room ni Hoshi.
I went to the third floor, at last nakita ko narin. Ba't ba ang layo ng room nya?! Damn this hospital, ipapasunog ko to.
Nung nasa harapan na ako ng room. I was about to open the door, pero nahinto ako nung makarinig ako ng hagikhikan sa loob.
Napakunot ang aking noo dahil sa ingay na nagmumula sa loob ng room ni Soonyoung.
Room nya ba to?
I looked up once again sa room no. I was indeed in the right room.
Bubuksan ko na sana yung pintuan pero naunahan ako mula sa loob.
"Oh jihoon, andito kana pala" bungad ni Tita sakin.
Hindi ko sya sinagot, subalit tinignan ko kung sino-sino ang mga nasa loob ng room ni Soonyoung.
"Oh! Jihoon-oppa!" Bati ng pamilyar na pamilyar na tinig.
"Areum" I mumbled.
Damn.
"Pasok ka iho, kanina ka pa namin inaantay" Tita Sooyoung said.
Pumasok ako sa loob ng room. Tinapunan ko ng tingin si Hoshi, at nakitang naka-cast ang left arm nya. May mga galos rin sya sa mukha. Damn.
"Tita, ano pong nangyare sa kaniya?" Tanong ko at binawi ang tingin mula kay Hoshi.
I can sense that he doesn't need me here. With those cold eyes of his. I can sense that he doesn't need my presence.
And it hurts.
Damn hurts.
"He was hit by a motorcycle, ji. Naglalakad sya pauwi ng biglang may isang reckless motorcycle driver ang nakasagasa sa kaniya. Pinapa-blotter na namin sya" sagot ni Tita.
I nodded.
"Ma, anong ginagawa nya dito?" Tanong ni Soonyoung sa kaniyang ina.
Napatingin si Tita sa kaniya with her eyebrows creased. Pati narin ako napatingin sa kaniya.
BINABASA MO ANG
Talking Habits ¤ SoonHoon ✓
Fanfiction"Daputa" "Isang mura mo pa Ji, Hahalikan na talaga kita" Magkaibigang tunay, resbak at handang naka-alalaya sa isa't-isa. Simula pagkabata, sila'y magkaibigan na. Isang palamura, outcast at makasarili kaibigan ng isang palakaibigan, masiyahin at ma...
