~•~~•~~•~~•~~•~~•~
*3rd Person's*
"Soons?"
Kakabukas lang ni Jihoon sa kaniyang unit at tumambad sa kaniya ang madilim ma lugar.
Jihoon switched on the lights and searched for Soonyoung and Minjae.
Akala nito nasa kwarto lang ang dalawa at natulog ng maghapon.
Jihoon took off his coat at isinabit ito sa isang stand.
Agad na pinuntahan ni Jihoon ang kaniyang kwarto para gisingin ang mag-ama.
"Soons gum--
Hindi nito naituloy ang kaniyang sasabihin nung nakita niyang wala sa kwarto ang mag-ama.
Napakunot ang noo ni Jihoon. Tumuloy siya sa loob at nakita ang isang sulat na nasa side table niya.
Nilapitan niya ito at agad na binasa.
Ji,
I know na hindi moko papayagang umalis at bumalik pa sa bahay. Pero alam mo namang matigal ang ulo ko, hehe. Sa taas. Hehe.
Thank you for letting us stay in your house, but I guess kailangan na naming umalis. Ji, magste-stay muna kami kay mama sa Anyang. Dapat babalik ako sa bahay mo ngayon, para kunin si Minjae. Pero nagmana sakin ang batang yun sa katigasan ng ulo. Haha! Kaya ayun didiretso nalang kami sa anyang pagkatapos naming makuha ang mga gamit namin.
Mag-ingat ka palagi Ji ah? salamat ulit dahil tinanggap mo ako sa buhay mo. Kahit na di ko alam kung nasaang lebel na tayong dalawa, pero kung anong lebel yun, alam kong wala parin yung saysay dahil ginagawa mo lang naman ang lahat ng yun dahil sa naaawa ka samin ni Minjae, sakin.
Congratulations sa inyo ni Yuni. Papahalagahan mo siya ha? Nandito lang ako para sayo, kaibigan. Kahit kaibigan man lang okay na basta ikaw. Hehe.
Ji tatandaan mo sana to:
Mahal kita, minamahal kita, at mamahalin kita hanggang sa mamatay man ako.
-Wawab
Nung matapos basahin ni Jihoon ang sulat.
A tear escaped from his eyes.
Jihoon shook off his head at pinunasan yung luha niya.
"Tangina ka talaga Kwon" saad ni Jihoon at hinawakan ng mahigpit ang sulat.
Mabigat ang dibdib ni Jihoon dahil umalis ng walang paalam si Soonyoung. He did bid his farewell but through a fucking letter which is not enough for jihoon.
"Tangina ka Jihoon. Ano ba talaga? Sino ba talaga? Kanino ka ba talaga?"
He ruffled his hair in frustration.
Sa loob ng isang araw, umalis ang dalawang taong importante sa buhay niya.
He was left alone. No one to talk to, no one to hold on.
BINABASA MO ANG
Talking Habits ¤ SoonHoon ✓
Fanfiction"Daputa" "Isang mura mo pa Ji, Hahalikan na talaga kita" Magkaibigang tunay, resbak at handang naka-alalaya sa isa't-isa. Simula pagkabata, sila'y magkaibigan na. Isang palamura, outcast at makasarili kaibigan ng isang palakaibigan, masiyahin at ma...
