İnsanların anlayamadıkları yanları olurdu bazen; veya anlamak istemediği. Neyi neden yaptığını sorgulamazlardı, o an için öyle ister ve yaparlardı haliyle.
Birinin canını mı yakmak istiyorsunuz? Onu en saf düşüncelerinden vurun.
Gibi.
Fatih'in yapmak istediği tek şey, buydu. Anonim onun bilerek veya farkında olmadan, en hassas noktasından konu açarak canını yakmıştı. Tahmin edebileceğinden daha çok hem de.
Sonuç olarak; Fatih onun da canını yakarak ödeştiğini düşünüyordu.
"Ulan şu mezuniyet ne saçma iş ya. Hayır mezun olamadığımı el aleme duyurmaya ne gerek var anasını satayım?"
"Son üç senedir aynı cümleyi yenileyip durmaktan yorulmadın mı, kardeşim? Amına koyayım mezun olamayan sensin, mezuniyete gelen yine sensin."
Fatih'in konuşmaya katılmadığını fark ettiklerinde, Engin bacaklarını Fatih'in bacaklarının üstüne attı hala burada olup olmadığını kontrol etmek için. "Hop, birader. Ne bu ya, şu antilop beyinlilerden kurtulacağız diye sevinmen gerekmiyor muydu senin?"
Fatih irkilip önce Engin'e döndü, daha sonra da bacaklarının üstündeki bacaklarına. "Seni sikerim, ama erkeksin diye sikmem. Çek lan şunları."
Engin yüzündeki sırıtmasını silip bacaklarını yere indirdi. Daha sonra boğazını temizledi ve oturduğu yerde arkasına daha rahat yaslandı.
Fatih'in bu cümleyi dalgasına söylediği belliydi, ama düşünceli surat ifadesi bunu düşünmeyi imkansız kılıyordu.
"Işıklar kapansa da yemek yesem lan. Birkaç günlük yemeğimi burada yerim diye market alışverişi yapmadım," dedi Uğur çok ciddi bir ifadeyle. Gözleri her sene olduğu gibi salonun kenarında duran uzun masanın üstündeki yiyeceklerdeydi.
Fatih çenesini kaşıdıktan sonra onlara döndü. "Mezuniyet dediğin nedir ki gülüm, ben senin için oturup uzaktan izlemeyi göze almışım. Beyler nasıl laf? Tavlarım değil mi?"
"Beni mi?" dedi Engin gözünden kalpler fışkırırken sevimli bir surat ifadesiyle.
"Ananı. Ulan iki dakika ciddi kalamıyorsunuz," dedikten sonra arkasına yaslandı sıkıntıyla.
"Mezuniyet dediğin nedir ki gülüm, ben senin için uzaktan izlemeyi göze almışım? Seni daha önce hiç bu kadar ciddi görmemiştim kardeşim, tebrikler amına koyayım."
Engin triplenerek ayağa kalktı ve yemek masasına ilerlemeye başladı. Sinirini ancak yemek yiyerek atabilirdi.
Engin'in arkasından Uğur da doğruldu. "Dur dur, A101 poşetlerimi alıp geliyorum!"
