Roses||Shawn Mendes

2

We staan in de rij voor het concert. We staan bijna helemaal achteraan, maar het scheelt dat deze rij niet zo heel lang is aangezien dit voor de Meet & Greet is. Sneller dan verwacht schuift de rij naar voren en dan staan we binnen, waar we opnieuw in een rij komen voor de foto's.

"Nu ben ik zenuwachtig," fluistert Laura. Ik grinnik.

"Hij bijt niet, echt niet." Ze glimlacht nerveus.

Er staan nog twee meiden voor ons en dan is Laura aan de beurt. Ik kijk naar Shawn en hij kijkt net mijn kant op. De glimlach op zijn gezicht groeit. Ik glimlach terug naar hem. Hij gaat vlug met de twee meisjes op de foto en dan is Laura aan beurt. Vrolijk loopt ze naar Shawn toe. Ze gaat met hem op de foto en hij vraagt hoe het met haar gaat. Dan ben ik aan de beurt. Shawn geeft mij, net zoals alle andere fans, een knuffel.

"Fijn dat je er bent," fluistert hij dan in mijn oor. Ik glimlach alleen maar. We maken een foto. Shawn pakt mijn hand vast en ik voel dat hij er iets in legt.

"Volgende," zegt de beveiliger.

"Tot straks," glimlacht Shawn.

"Tot straks?" Ik loop bij hem vandaan en zie Laura al op mij staan wachten.

"Hij is zo lief!" gilt ze blij. Ik grinnik. Ik kijk naar wat Shawn in mijn hand heeft gelegd; een briefje. Ik vouw hem open.

Zie ik je straks na het concert backstage? – Shawn

Ik glimlach en stop het briefje vlug in mijn broekzak. We lopen achter de stroom aan naar de zaal, waar we bij het kleine podium in het midden gaan staan. We wachten geduldig tot Shawn komt voor de Q & A. We praten met wat meiden die naast ons staan en dan komt Shawn al het podium op. Hij vraagt hoe het met ons gaat en hij gaat op de kruk bij de piano zitten.

"Dus, als jullie vragen hebben mag je je hand opsteken en ik zal proberen om zoveel mogelijk te beantwoorden," zegt Shawn. Meteen gaan er allemaal handen in de lucht, ook die van Laura. Shawn wijst naar een meisje die helemaal achterin staat.

"Wat wil je gaan doen als je niet in de muziek business zou zitten?" vraagt ze.

"Ik heb echt geen idee. Er is geen plan B." De zaal grinnikt. Shawn kijkt verder de zaal rond en wijst naar Laura.

"Lees je fanfictie?" Iedereen begint te lachen, terwijl Shawn ons niet begrijpend aan kijkt. "Het is een verhaal over jezelf," legt ze kort uit.

"Nee, dat lees ik niet," grinnikt Shawn. Zo worden er nog veel meer vragen gesteld. Sommige zelfs raarder dan de ander, maar wel leuk.

"De laatste vraag," mompelt Shawn en kijkt naar mij, want ook ik heb mijn hand omhoog. Hij wijst naar mij en glimlacht.

"Wat is het vreemdste wat je hebt mee gemaakt op tour?" Shawn begint meteen te lachen.

"Er was een keer een meisje in een eenden pak bij een concert, dat was wel echt het raarste." Iedereen moet lachen. Ik zie het ook al helemaal voor mij dat er iemand staat in een eenden pak.

"Sorry, maar dat was de laatste vraag. Veel plezier straks!" Shawn kijkt nog even naar mij en ik knik met een glimlach, waardoor zijn glimlach groeit. Ik grinnik. Hij zwaait nog en loopt dan het podium af. Laura en ik besluiten om onze plekken op te zoeken.

"Dat was zo leuk!" zegt Laura blij. Ik glimlach en knik instemmend. "Waarom glimlachte Shawn net naar jou?"

"Geen idee." Mijn gedachten gaan naar het briefje in mijn zak. Waarom wil Shawn mij na het concert zien?

De zaal zit vol met allemaal fans. Wij zitten helemaal vooraan op de eerste rij in het midden. Het is nu alleen nog maar wachten op Shawn. De lichten dimmen en er verschijnt een filmpje. Er wordt luid gegild wat mij doet glimlachen en dan beginnen de eerste noten van 'There's Nothing Holding Me Back' en komt Shawn het podium op gelopen. Ik sta ook op en begin luid mee te zingen. Shawn zijn ogen scannen het publiek en hij heeft de grootste glimlach op zijn gezicht, wat zo schattig is! Zijn ogen vallen op mij en zijn stem slaat over. Ik grinnik en kijk van hem weg. Hoe cute!

Hij gaat meteen door met het zingen van het volgende nummer, Mercy. Ik kijk naar hem. De aderen zijn duidelijk te zien om zijn armen en die spier in zijn nek. Oh my god...

"Je staart, Lucie," lacht Laura. Ik voel dat mijn wangen rood worden en kijk snel weg. Als ik naar Shawn kijkt, is zijn glimlach groter dan dat ik heb gezien. Hij zal het niet gehoord hebben toch?

"Dit is dan alweer het laatste nummer van vandaag, Roses!" Shawn begint te zingen en ik krijg kippenvel over mijn armen. Er zit zoveel emotie in dit nummer. En zijn gezicht erbij, het drukt het gevoel uit.

Na het nummer loopt Shawn van het podium af. Ik trek Laura met mij mee backstage.

"Ik kom voor Shawn," zeg ik tegen de beveiliger en laat mijn pas zien. Hij knikt en laat mij erdoor. Ik loop naar de kleedkamer van Shawn.

"Wat gaan we doen, Lucie?" vraagt Laura zacht.

"Even gedag zeggen." Ik klop op de deur en open hem dan. Shawn trekt net zijn shirt goed.

"Hey," zegt hij vrolijk.

"Je was goed," complimenteer ik hem en leun tegen de muur aan. Laura kijkt ons verbaasd aan.

"Waarom wilde je eigenlijk dat ik kwam?" Hij kijkt kort naar Laura. Ik knik.

"Laura, zou je even op de gang willen wachten?" vraag ik zacht. Ze knikt en loopt de kleedkamer uit.

"Heb je iets te doen morgen?" vraagt hij en stopt wat spullen in een tas.

"Nee, wat dan?" Shawn glimlacht. Maak er hoezoe met gelijk daar achteraan van glimlach

"Ik ga door naar Montreal en ik vraag me af of je misschien mee wilt? Misschien kan je zo een beter stukje schrijven voor het tijdschrift," Shawn went zijn blik af. "En ik wil je graag beter leren kennen." Vanuit de spiegel zie ik zijn rode gezicht. Schattig.

"Is goed." Waarom ook niet? Zo kan ik mijn artikel wel beter schrijven, omdat ik Shawn wat beter ken. "Hoe laat vertrekken jullie?"

"Over twee uur. Zullen we hier weer afspreken?"

"Ja is goed. Ik woon toch dichtbij."

"Top! Dan zie ik je zo." Ik knik en loop de kleedkamer uit.

"Gaan we naar huis?" vraagt Laura.

"Ja en we moeten opschieten," zeg ik. Zo snel als we kunnen gaan we naar huis en daar pak ik wat kleding in voor Montreal.

"Wat ga je doen?" vraagt Laura verbaasd als ze mij ziet met een weekendtas.

"Ik ga met Shawn mee naar Montreal. Voor werk." Ze knikt en glimlacht.

"Veel plezier."

"Dank je." Ik loop met mijn spullen naar beneden en fiets dan terug naar het stadion.