Roses||Shawn Mendes

26

 "Weet je zeker dat we niks missen?" vraag ik als we alle spullen in de kofferbak van de taxi zetten.

"Vast niet, Lucie. En anders kunnen we het altijd nog kopen," zegt Shawn. Ik knik kort. We stappen in de taxi en gaan dan richting Pinkpop. We hebben besloten om een keer een festival in Nederland mee te maken. We hebben al zo veel concerten in verschillende plekken mee gemaakt en nu gaan we het dus drie dagen mee maken in Limburg.

Na een lange rit van drie uur komen we eindelijk aan in Landgraaf, waar het driedaagse-festival zal zijn. We worden afgezet voor camping B. We betalen de taxi chauffeur en lopen met al onze spullen naar de ingang van camping B. We laten onze kaarten scannen en gaan dan de camping op. We zoeken een mooi plekje op het veld op en beginnen met het opzetten van de tent.

"We missen een tentstok," zucht ik gefrustreerd.

"Alles zat erbij," mompelt Shawn als hij door de spullen zoekt. "Ik ga wel een tent halen bij de campingwinkel," zegt Shawn. Hij drukt een kus op mijn voorhoofd en loopt uit het zicht. Ik begin met het afbreken van de tent en leg alles in de bosjes neer. Dat ruimen we na het weekend wel op.

Shawn komt terug met een knal roze tent. Oh my god.

"De Pinkpop tent," glimlacht hij en begint meteen met het opzetten van de tent, wat zo gedaan is. We pompen onze luchtbedden op en zetten dan onze koffers ook in de tent.

"Hoe laat zullen we naar het festivalterrein gaan?" vraag ik aan Shawn.

"Nu?" Ik stem in. We pakken wat spullen die we nodig hebben en halen dan onze bandjes op. Daarna gaan we door naar het festivalterrein. Onderweg komen we allemaal kraampjes tegen met fruit, kleding, bier en nog meer bier, heel veel bier.

Bij de ingang laten we onze bandjes zien en kunnen zo doorlopen. Bij de Pinkpop-up store halen we allebei een roze Pinkpop zonnebril. We lopen door van het heuveltje af en zien al het hoofdpodium. We lopen het veld op en zoeken een mooi plekje uit op het gras. We leggen ons kleed neer en gaan er op zitten. Op het scherm wat midden op het veld staat kunnen we precies goed zien wat er op het hoofdpodium gebeurt. James TW komt op gelopen. Wij juichen hem luidkeels toe. Hij zwaait met een glimlach naar alle mensen en begint met het zingen van Naked. Wij zingen mee met zijn nummers en al snel is zijn optreden al weer afgelopen.

"Thank you!" roept hij. Zwaaiend loopt hij het podium af.

***

We staan helemaal vooraan bij Justin Bieber op Pinkpop. Vele fans staan om ons heen te gillen zodra hij het podium op komt lopen. De fans beginnen te duwen om zover mogelijk vooraan te komen. Shawn kijkt mij bezorgd aan.

"Het gaat!" roep ik naar hem, maar het gaat niet. Het is veel te warm en de claustrofobie speelt op. Ik kan niet eens mijn arm bewegen zo dicht staan we op elkaar. Ik kijk om mij heen, op zoek naar een uitweg. Achter ons staan een heleboel fans. Hier komen we nooit uit.

"Shawn," mompel ik lichtelijk in paniek en pak zijn arm vast. Hij kijkt mijn kant op en weet meteen genoeg. Hij pakt mijn hand vast en probeert mij mee te trekken tussen de menigte door, wat alleen maar zorgt voor boze gezichten. De fans zien een gaatje vrij en gaan meer naar voren, waardoor wij vast komen te staan. Mijn ademhaling versneld. Shawn kijkt opnieuw naar mij en beukt zich nu tussen de menigte door.

"We zijn er bijna Lucie," zegt Shawn. Ik knik alleen.

Eenmaal buiten de mensenmassa trekt Shawn mij tegen zich aan.

"G-geen l-lucht," piep ik. Shawn laat mij los en ziet de paniek in mijn ogen.

"Rustig adem halen, Lucie. Je hebt alle ruimte nu," zegt Shawn. Ik probeer langzamer te ademen, maar het lukt niet. Ik zie Shawn even kort aarzelen. Dan drukt hij zijn lippen op de mijne. Versteld blijf ik staan. Dit zag ik niet aankomen. Shawn trekt terug en kijkt mij met een glimlach aan.

"Wat is er?" vraag ik niet begrijpend.

"Je stopte met ademhalen waardoor je paniekaanval stopte," legt hij uit.

"Hoe weet je dat?"

"Teen Wolf." Ik glimlach dankbaar naar Shawn. Hij glimlacht ook en drukt een kusje op mijn voorhoofd. Ik pak zijn hand vast en zo lopen we door naar achteren. Ergens achter op het veld gaan we staan en wachten op Martin Garrix.

"We kunnen ook naar de camping gaan," zegt Shawn als ik van de ene voet op de andere voet wiebel. Het wachten duurt zo lang als je moet staan. Ik schud mijn hoofd.

"Ik ga sowieso spijt hebben als we nu naar de tent gaan." Shawn knikt alleen maar. Ik trek mijn jas uit en leg die op de grond neer, waar ik op ga zitten. Het niet heel warm, maar ik heb het liever koud dan dat ik een grasvlek op mijn broek heb zitten.

Na nog een minuut of 10 gewacht te hebben is het daneindelijk zo ver! Ik trek mijn jas weer aan en trek Shawn iets meer mee naarvoren. Martin Garrix begint met de remix van 'Can't Feel My Face'. Ik spring mee op de muziek en zing hetrefrein van het nummer mee. Zingen, meer schreeuwen! Shawn doet lachend mee.Dit is zo gaaf! Er gaan lazers over het publiek heen en er gaat zelfs vuurwerkaf. Ik ben zo blij dat we zijn gebleven!