Roses||Shawn Mendes

14

Ik word wakker van mijn telefoon die gaat. In het donker tast ik naar mijn telefoon en neem op.

"Met Lucie."

"Hoi Lucie, met Chantal. Ik wilde je even laten weten dat SummerTimeBall niet door gaat en je interviews dus ook niet. Wanneer ze dat gaan doen, laat ik je nog weten."

"Oké." Het was te verwachten. Natuurlijk zou het niet door gaan.

"Ik wilde ook even vragen hoe het met jou gaat?"

"Het gaat wel. We komen er wel uit. Wij allemaal."

"En Shawn?" Niet te geloven dat ze hier nu mee bezig is. Ze probeert via mij informatie over Shawn te krijgen voor waarschijnlijk een nieuwe stuk.

"Dat ga ik niet vertellen, Chantal. En dat zou jij ook moeten weten. Waarom vraag je het hem niet zelf?"

"Lucie, luister eens. Je zou je stukjes schrijven voor het tijdschrift en je zou nodige informatie doorgeven."

"Niet voor roddels," sis ik. Echt wat een vreselijk mens.

"Dit is je baan, Lucie."

"Nee, ik ben een journalist. Ik schrijf interviews voor SuperTeen. Ik schrijf geen roddels."

"Je hebt nog een week. Als Shawn zijn tour weer begint in Europa, ben jij terug in Canada. Of je dat leuk vindt of niet." Met dat gezegd te hebben hangt Chantal op. Verslagen leg ik mijn telefoon terug op het kastje. Ik kan niet geloven dat ze dit zojuist gezegd heeft. Juist nu. Ik sta op uit bed. Vlug trek ik kleding en schoenen aan en loop naar beneden, waar ik op buiten op een bankje ga zitten.

"Lucie, is alles oké?" Geschrokken kijk ik op. Aaliyah staat in haar pyjama in de deuropening.

"Ja, niets aan de hand." Aaliyah doet de deur achter zich dicht en komt naast mij op de bank zitten.

"Is er iets met Shawn?" Ik schud mijn hoofd.

"Met Shawn is alles goed, maak je maar geen zorgen om hem."

"Wat is het dan?" Ik zucht.

"Mijn baas belde net en wilde informatie over Shawn, hoe het met hem ging. Ik wilde die informatie niet geven en nu moet ik over een week terug naar Canada, waar ik weer aan het werk moet."

"Weet Shawn het al?"

"Die slaapt nog." Aaliyah zucht even.

"Het komt wel goed. Als jij en Shawn echt van elkaar houden is er vast wel een oplossing." Ik knik. "Weet je, van alle vriendinnetjes die Shawn heeft gehad, vind ik jou de leukste. Hij kwam in de brugklas een keer thuis met de grootste bitch van de school." Ik grinnik. Zo verteld Aaliyah nog meer verhalen over Shawn en zijn vorige vriendinnetjes.

"Dat jij dat allemaal nog weet." Aaliyah en ik draaien ons om. Shawn staat met een grote glimlach achter ons.

"Ik kan alles goed onthouden," zegt ze. Ze staat op van de bank en loopt naar Binnen. Shawn komt naast mij zitten.

"Shawn, ik moet over een week terug naar Canada."

"Wat? Waarom?"

"Chantal, mijn baas, belde en ze wilde informatie weten over jou. Over hoe het met jou gaat. Ik wilde die informatie niet geven en toen vertelde ze dat ik terug moet naar Canada, over een week." Shawn zucht en trekt mij tegen zich aan.

"We verzinnen er wel iets op," zegt Shawn.

"Hey lovebirds, ik heb eten!" Shawn en ik lopen naar binnen, waar we ontbijten.

"Gaan we vandaag nog iets doen?" vraagt Shawn dan.

"Je moeder en ik wilde de tourist gaan uithangen en de bezienswaardigheden van Londen zien."

"En jij Aaliyah?"

"Ligt er aan wat jullie gaan doen."

"Ik wil wel de stad in, beetje winkelen," zeg ik.

"Ik ga mee!" roept Aaliyah meteen. Shawn schudt lachend zijn hoofd.

"Vrouwen," mompelt hij. "Ik ga wel met pap en mam mee, als jij dat goed vindt Lucie?"

"Natuurlijk! Ga je gang!" Hij glimlacht.

Na het ontbijt hebben we ons klaar gemaakt en nu loop ik met Aaliyah in de Zara.

"Deze is leuk!" zeg ik tegen Aaliyah en houd een wit jurkje omhoog.

"Die is zo leuk!" Aaliyah pakt het jurkje van mij over en stopt hem in haar mandje, die al helemaal uitpuilt. Ik daarentegen heb alleen een twee shirtjes en een trui.

"Zullen we gaan passen?" vraagt Aaliyah dan als we nog wat kledingstukken erbij hebben.

"Lijkt mij een goed plan." Met alles wat we hebben lopen we naar de paskamers. We passen onze spullen. Ik neem alleen de trui mee en twee shirtjes. Ik loop de paskamers uit en wacht op Aaliyah. Als zij ook klaar is met passen, lopen we naar de kassa's waar we onze spullen afrekenen.

"En nu? Gaan we ergens wat drinken of gaan we naar de Primark?" vraag ik.

"Eten," zucht Aaliyah. "Misschien bij de Starbucks?"

"Recht voor je," grinnik ik. Aaliyah begint te lachen.

"Dat had ik serieus nog niet gezien." We lopen de Starbucks binnen en ik begin opnieuw te lachen. Dit is puur toeval. Shawn, Manuel en Karen zitten rechts in de hoek aan een tafel. Shawn glimlacht en zwaait naar ons.

"Gezellig," lacht Aaliyah. Wij bestellen wat te drinken en gaan dan bij hen zitten. Aaliyah laat alles zien wat ze heeft gekocht. Shawn pakt onder de tafel mijn hand vast.

"Ik ben blij dat je het zo goed kan vinden metAaliyah," fluistert hij. Ik kan alleen maar glimlachen