CPMBG, HPMPG, HBLHB (Boy & Girl #1)

Pro

"Sana dumating yung araw na maalala mo din ako. Kasi ikaw, ikaw hindi kita makalimutan eh. Mahal na mahal kita beh. Mahal, na, mahal *sniff* kita *sniff* beh. Kahit anong sakit tatanggapin ko. Kahit *sniff* kahit mahirap titiisin ko, basta maalala mo ako." Sabi ko ng umiiyak habang yakap yakap ko tong lalaking mahal kong hindi na ako maalala. Yung taong nakasama ko ng maikling panahon hindi ko na makakasama pa.

Sabi daw he got an amnesia. Because of that goddamn car accident.

Tapos, tapos nabalitaan ko na lang may bago na siyang girlfriend eh mas nauna ko pa ngang nalaman na may girlfriend na siya kaysa sa nagkamalay na siya.

"S-sorry miss but hinahanap na ako ng GIRLFRIEND ko." Wow pinapamukha niya pa talaga na may girlfriend na talaga siya na iba. Pero bakit niya ipapamukha sakin kung hindi niya nga ako maalala. Umalis na siya. Sumandal ako sa upuan at doon na ako umiyak ng umiyak.

"B-bakit ang, ang *sniff* daya daya mo beh. Sabi mo mahal-."

"Mahal talaga kita beh. Sobra. I love you beh." Nagulat ako kaya napatigil ako sa pag iyak dapak. The way he was talking to me. The way he might comfort me. The way i felt before when i am with him i feel again. Alam na alam ko kung kanino nagma may ari ng boses na iyon. Napatayo ako at agad ko siyang niyakap ng hindi man lang tinitignan sa mukha.

"Walang hiya ka! Tinakot mo a-ako! Akala ko talaga nakalimutan mo na ako. Akala ko wala ka nang maalala"

Hinagod hagod niya yung likod ko. I miss him. I miss him so bad.

"Nakakalimutan ko ba yung babaeng pinaka mahal at nag iisang minahal ko beh. Sorry ah. Nagsinungaling ako sayo. Mahal kita."

"Mahal din kita beh." Then he push me tighter away from him. Then he leaned and gave me a kiss. A kiss that full of passion and love. A kiss that tell me not to give up. A kiss that tell how to be strong. A kiss that tell me mot to give up and how to fight up. And the kiss that tell that he will never going to forget about me.