for whom is your heart? ; kth

16

Theme Song: For You or Spring Day.

__________________________
"TAEHYUNG?!"

"Eun Hwa...?"

"Irene...?"

"Babe..." May narinig akong familiar voice na malapit sa akin. Nakatingin sa akin si Taehyung.

Gising na si Taehyung! Tumakbo papalapit si Irene kay Taehyung.

"Baby....Kamusta ka na? What happened?!" tanong ni Irene habang nagpapalambing.

Pfft. Napausog ako sa likod ni Irene.

"Baby...ok lang ako..." sabi ni Taehyung. Hindi sya makatingin ng maayos kay Irene dahil nakatingin sya sa akin.

Ako naman, lumuluha na dahil sa galit, selos at lungkot. Wala naman na kami ni Taehyung so wala na akong karapatan na magselos diba? Wait– wala na ba talagang kami?

"Eun Hwa?" tanong ni Taehyung.

Lumingon sa akin si Irene at masama ang kanyang tingin.

"Bakit ka umii–"

"Babe, kumain ka na ba?" tanong ni Irene.

Lumabas na ako ng kwarto para umiwas kay Taehyung kahit sandali lang. Siguro hindi na nga nya ako mahal. Pinagpalit nya talaga ako kay Irene. Pero bakit si Irene? Bakit sya? Bakit di nalang ako? May pagkukulang ba ako sa kanya?!

TAEHYUNG POV~~

Lumabas si Eun Hwa ng kwarto nang umiiyak. Hinabol ko si Eun Hwa pero pinigilan ako ni Irene.

"Babe..." sabi ni Irene. Hawak-hawak nya kamay ko.

"Excuse.."

Tinanggal ko yung mga dextrose at lahat ng nakainject sa akin. Gagawin ko lahat para habulin lang si Eun Hwa.

Paglabas ko ng kwarto, nakita ko si Eun Hwa nakaupo sa waiting area. Nilapitan ko sya kahit masakit para sa kanya.

"Eun Hwa..." Hinawakan ko yung balikat nya at umiwas sya.

"WAG mo akong hawakan"

"Let me explain"

"Wala ka nang sasabihin pa, sapat na lahat ng nakita at nalaman ko"

"Wag naman–"

"Please.."
"Hindi kita pinagpalit kay Irene"

"Sigurado ka?! HINDI mo ako pinagpalit? Bakit ka umalis? Ha?!"

"Ikaw lang ang mahal ko Eun Hwa. Please, just let me explain"

"Sige. Sabihin mo na lahat ng gusto mong sabihin"

-----------------(flashback)--------------

"Ma!"

"Hindi! Lilipat ka na sa America!"

"Ma..."

"Kahit anong gawin mo, ilalayo na kita dyan sa babaeng yun"

"Mahal na mahal ko po sya, please po... wag nyo po ako ilayo"

"You are on a fixed marriage with Irene at si Irene ang ideal girl ko para sayo hindi si Eun Hwa!"

"Hindi! Ayaw ko umalis at hinding hindi ko iiwanan si Eun Hwa."

"No turning back. Kaunting araw ka nalang papasok sa school dahil magiimpake ka na. Layuan mo na rin yang babaeng yan"

"No.... Hindi ko kaya mabuhay nang wala sya"

"Gagawin mo o gagawin mo?!!"

Kahit ilang beses ko pinaglaban si Eun Hwa kay mama.... wala parin.

Wala paring tiwala si mama kay Eun Hwa.

Mahal na mahal ko si Eun Hwa at hindi ko sya kayang iwanan.

Hindi na ako masyadong pumapasok sa school dahil yun ang sabi ni mama. Lumalayo na rin ako kay Eun Hwa kahit sobrang sakit.

Bukas na flight ko papuntang LA. Kahit na lumayo ako kay Eun Hwa, palagi syang nasa puso't isipan ko. Palagi ko syang iniisip. Hindi parin mawala ang pagmamahal ko sa kanya dahil sya ang first love ko.

Sabi nila kapag first love mo daw, mahal mo parin kahit wala na kayo.

Hindi ako bibitaw. Kapag nagkapera na ako, babalikan ko si Eun Hwa.

Nakadating na ako sa apartment ko.

"Hmmm... parang may kulang... ah... si Eun Hwa..."

Pupunta ako ng mall para bumili ng decors sa apartment ko at doon ko na nakilala ang bagong Irene.

-------------(end of flashback)----------

"Mahal na mahal parin kita. Hindi ko talaga minahal ng tunay si Irene dahil ikaw nga ang mahal ko. Please, bigyan mo na ako ng second chance? jebal?"

"Kung ganon.... bakit di mo manlang sinabi sa amin... sa AKIN?!! BIGLA ka nalang umalis at nawala na parang bula?!"

"Akala ko makabubuti sayo na hindi ko sabihin"

"Makabubuti?! sa tingin mo mabuti iyon?!"

"Napakaselfish mo! alam mo iyon?!"

"Ilang beses kita hinabol Taehyung. Nagmakaawa ako na wag kang umalis at alam mo kung bakit? kasi may anak ka sa akin"

"ANO?!"

"Oo. may anak ka. At ang masama pa doon, mag isa lang akong nagpalaki. Magisa lang ako nagpalaki ng anak mo. Kinailangan ko pa ng tulong galing sa magulang ko. Diba dapat nandito ka? Eh ano? umalis ka! Sasabihin ko na sa iyo dapat ito kaso lumalayo ka. Salamat kay Jimin at sya na ang tinuring tatay ng baby. Kung ako sa iyo, lumayo ka muna. Napakamanloloko mo!"

"Sorry babe..."

"Wag mo akong ibabe... wala na tayo.... its over"

"Sorry... Eun Hwa!"

Tumakbo papalabas ng ospital si Eun Hwa at hindi ko na mahabol. Kung alam lang nya na ipinaglaban ko ang kami..

END OF POV~~

Tumakbo na ako papalabas at nakita ko si Jimin nasa main entrance.

"Eun Hwa?.... Eun Hwa! Saglit lang!"

Tumakbo ako papunta sa kotse ni Jimin. Tinatry ko tumakas sa lahat ng mga lungkot at galit. Napaupo ako sa gitna ng daanan.

*BEEEEEPP!!* may narinig akong kotse na papalapit sa akin... i wish i can die right now...

*Craaaaaash*

"S-sino iyon??"
"Hala nasagasaan!"
"Mukhang patient sya dito sa ospital!"

Napabulong ako sa sarili ko.

"T-taehyung?"