HATBABE?! Season 2

Chapter 12

A/N: Babala, dito niyo mawi-witness kung gaano kadaldal si Charlotte. Kahit nakasulat lamang ito, baka kailanganin niyo ng pantakip sa tenga, hahaha. Siguraduhing basahin ang pinakadulo ng chapter na ito. Ang hindi magbabasa ng Author's note, OP! huehue

---

Dahil katatapos lang ng mga long exams namin, medyo bumait 'yung mga professors at karamihan sa mga minor subjects namin papetiks-petiks lang. Kinausap rin kasi 'yung mga 'di pumasa. Laking pasasalamat ko nga kasi pasado ako sa lahat ng exams eh, hehehe. Ang galing talaga ni toddler goldfish memory! Lumalaki na talaga siya.

Tulad ngayong Thursday, free period kami buong hapon.

"Mahal na pinuno, tutal at wala naman tayong pasok buong hapon, gusto mo nang mag-date? Libre kita," aya sa'kin ni Martin. Nasa classroom lang kami nun kasama nung ilang classmates namin na walang ibang gagawin.

"Sige!" sagot ko agad.

"'Yon naman, Martin! Matutuloy na rin ang date ni Alipin at ng Mahal NIYANG Pinuno, ayieee," kumento nina Harvey pero pinandilatan silang lahat ni Martin.

"Sama na kayo para masaya!!!" masiglang pag-aaya ko sa kanila.

Agad naman akong iginiya ni Martin palabas ng classroom. "'Wag na Mahal na Pinuno, mang-aasar lang 'yang mga 'yan. Tignan mo nga, ginagawan na tayo agad ng issue. Wala pa nga, kung anu-ano na'ng sinasabi nila," naiiling niyang paliwanag. "Sa'n mo pala gustong kumain, Mahal na Pinuno?"

"Kahit sa—teka lang ha," sabi ko sa kanya kasi tumutunog na naman 'yung cellphone ko. Tas pagtingin ko, si Hiro na naman. Tas 'di pa ako nakakapagsalita, inunahan na niya ako.

"Bubuwit, may klase ka ba ngayon?" agad niyang bungad.

Naisip ko agad na baga mag-aya na naman siyang lumabas pero tahimik naman. Ayoko na. Amboring niyang kasama. "Meron. Bakit?" pagsisinungaling ko.

Pero parang wala lang sa kanya kaya tuloy-tuloy pa rin siyang nagsalita. "Pupunta akong UP Diliman. Nandun si Louie ngayon. Susunod ka ba?"

Napahinto akong maglakad sa sinabi niya. "NANDITO SI BESPREN?! TALAGA?! Ay wala pala kaming pasok, sige. Teks mo 'ko kung sa'n magkikita dun. Ba-bye!"

"Magbabakasyon dito si Louie?" tanong sa'kin ni Martin.

"Uu—Ay, hindi ko alam. Pero ano... ahh... Martin. Ays lang ba kung ano—"

Nginitian lang niya ako ng matamis. "Sige, mukhang miss na miss mo na talaga si Louie eh. Pero sa Sabado ha. Ituloy na natin."

"Oo naman! Umulan, bumagyo, umaraw, lumindol, magdelubyo... susuungin ko lahat 'yon para sa'yo, Martin!" paninigurado ko sa kanya tas kumaripas na ako ng takbo.

Umuwi pa talaga ako sa bahay namin para kunin 'yung mga ireregalo ko dapat kay bespren. Kasi baka mamaya dumaan lang pala siya dun tas aalis din agad. Kaya nag-taxi na rin ako papunta dun sa College of Human Kinetics Gym daw sa UP Diliman sabi sa teks ni Hiro. Tineks ko rin si bespren Chan-Chan at ibinalita sa kanyang nasa Pinas na ulit si Louie! Sabi ko, pumunta rin siya sa UP para magkasama-sama ulit kami.

Malalaki talaga 'yung hakbang ko habang tumatakbo kasi ilang metro pa ang layo nung gym kung saan ako binaba nung taxi. Gusto ko nga rin sanang bumili ng pagkain dahil hindi pa ako nagla-lunch pero hinayaan ko na kasi eksaytment akong makita ulit si bespren Louie. Kinuhanan pa ako ng student ID nung guard kasi akala elementary student ako ng kung anong school.