Chapter 3

947 22 0
                                    

RAISING PORTIA
BY:TINK

CHAPTER 3

Pinilit kong mkarating sa bahay nina daddy...atleast to rest my spirit..

I manage to calm down, even painted smile..
I saw them...dad sitting on the chair , mom standing.
" Mom..dad..." nanginginig ako hindi ko mapigilan ang umiyak.
I ran towards them.

Im longing for the warmth,that no one was able to give me..
Dad stood. But instead of giving his arms, he slapped me more than thrice that causes my lips to bleed and my face to bruise.

" Rik anong ginawa mo?" si mommy hinila ang kamay ni dad.
" Sinampal ko nkita mo na nga ngtatanong ka pa..!"
I can see anger...
" Eh bakit sumagot ka alam mo plang nakita ko!?"
" Eh ngtanong ka pa eh.."

Umatras ako baka madagdagan pa sampal points ni daddy.
Ngayon lang ako npgbuhatan ng kamay..i don't even know why.
Wala akong mgawa kundi umiyak. Dad closed his heart, that every moment I attempt to talk he raises his hand to slap me.

" Dad!" My exboyfriend.( thats Yohan my exbf kasi asawa ko na siya ngayon.)
He ran towards me, tinulungan akong makatayo.
" Dad...anong ginawa niyo sa asawa ko..?"
Yohan held me.

" Tinuturuan ng leksiyon..Liddy told me she's dating other man...and planning to elope...tandaan mo Hannah the moment you step out in that house forget me as your father."
I tried to reach my dad and explain, but he hits me..so hard dahilan para bumagsak ako sa sahig.
Portia...have a grip anak...

Napahawak ako sa tiyan ko, ang sakit...I cannot bear losing you portia..
" Dad tama na.." malumanay na saad ni Yohan.
But my dad keep pulling my hair.
" Dad!!walang kasalanan ang asawa ko!that's Liddys fault!" napasigaw si Yohan. Yumakap siya sa akin so my dad can't hit me.

" I know Liddy more than you Yohan.." humihingal na si daddy, nakahawak siya sa dibdib.
" You know Hannah too...anak mo siya."
" Shut up Yohan!"
" No you shut up dad!don't you ever hit my wife!"

Sweet na sana..but im crazy di muna ako inlove kay Yohan..amoy Liddy siya yuck!
" Yohan?" mababa na ng tono ang boses ni daddy.
Nakita ko kung paano magalit si Yohan..he turned red, halos sumakit na ang daliri ko sa paghawak niya.
" Let's go.."hinila niya ang kamay ko.
Hanggang makarating kami ng bahay umaagos pa rin ang luha ko...sinira na ni Liddy ang tiwala ni daddy sa akin.

Kaya pala galit na galit si
daddy...

Huminga ako ng malalim bago bumaba.
Dumiretso ako sa sofa. This is my comfort zone.
" I wonder if you ever had a ... with Liddy here in my sofa"
" Enough for now my wife.." umupo ito sa paanan ko.
" Common tell me..even it hurts you know"

He sighed.

" No..and we did not do it...i thought it was you..i came here to surprise you, i made dinner, but...then may tao sa kuwarto, knowing its you..i kissed her yes, its dark..but i when i realized it wasn't you, you already saw us.."

Nakatingin ito sa kawalan.
" Tell me.." naupo ko ako malayo sa kanya.
" Do you love me now?"
He did not respond. Alam ko na..oo kanina pa..
He don't love me, he never will.

Nakayuko siya.
" I thought so you'll never love me.." kung hindi ako mahal paano pa niya mamahalin si Portia?
Pumasok ako sa kuwarto..and i remembered the scene. Then I started to pack my things.
" What are you doing?" Yohan stood infront of me.
" I just realized I have to move out.."
He embraced me.

" Let's settle this Hannah.."
Umiling ako.
" I cannot bear seeing you in Liddy's arm, its killing me.."
" I'll teach myself to love you..i'll be a good husband."
Napaluha na naman ako.

" You know..ms masakit pa yang sinabi mo kesa sa sampal ni daddy..Yohan atleast man lng sana ngkunwari ka so I have a reason to stay."
Nginitian ko siya.
" Dapat hindi moko pinakasalan...para malaya kayo ni Liddy.."
" Im alright Yohan..really.."

Itinuloy ko ang paglagay ng damit sa bag.
" How about your parents...?"
Nagkibit balikat ako.
Oo, kaklimutan kong anak nila ako. Kakalimutan ko.
" How about me.." naupo siya sa kama.
I smiled.

" Ui ha malaki ka na..seriously tc of yourself."
Natapos din.
" What will i do to make you stay?"
He looked at me in the eye.
" Tell me you love me."
Nagbawi siya ng tingin.
Isa lang ang ibig sabihin nun. He will never fall for me.
" Im sorry..."

I sighed.
" See you can't make us stay.."
I cried....
" Us?" Yohan puzzled.
" Yeah us..."

Binaba ko ang mga gamit ko.
" Please...stay.."
Umiling ako.
" I will never intrude..never again promise Yohan..isa lang pakiusap ko...alagaan mo ang sarili mo..don't believe on what Liddy says...look over my mom and dad too..tell them how much I love them...remember every moment I spent with you..is heaven to me.."

" Hannah..." he hugged me tight.
" I will never beg you to love me...I'll never cross your world again.."
I picked up my car key.

" Hannah..." he held my hand.
" Tama na please...I will try to love you...."
" Kapag mahal mo na ako...babalikan kita,never expect I still love you...persons will come along the way... I love you Yohan..."
I kiss him.

" Goodbye Yohan..."
I drove off, tried not to look back.
Sana ako nalang si Wendy. Pra mahalin din ako ni Peterpan. Well thats life. Hindi ako tanga umibig lang ako ng tapat. I love him so much pero mas mahal ko si Portia, I will not risk my pregnancy just to fight for him. Kung dati handa ko siyang ipaglaban kay Liddy ngayon iba na, iba ang tama ng kapatid kong iyon baka burahin kmi ni Portia sa kwento at siya na ng bida.

HANNAH: San naman ako pupunta..
TINK: Kasi lumayas ka eh, eh kung binigyan mo ng chance si Yohan d happy.
HANNAH: Eh kung ikaw kaya nasa sitwasyon ko?
TINK: Ewan kasi hindi ako ikaw.
HANNAH: Ow...

TINK: Bakit kasi lumayas ka pa
HANNAH: e kung hindi ako lumayas di hindi hahaba ng kwento.
TINK:Nganga..
(Ambisyosa to dapat palimos ng pag ibig ang title!!"

TINK:pasensiya po kung matagal ang update. Kasi po nd ko po masundan ang pag edit. Nabubura po ang tinatype ko.

Abangan po...kung ano ang mangyayari kay Hannah at Portia.

RAISING PORTIAWhere stories live. Discover now