RAISING PORTIA

Chapter 4

RAISING PORTIA
by:TINK

Chapter 4

I don't know really where to go. I parked my car.

Lord, Im so sorry if I hurt my parents...Im so sorry if I hurt the one I love. Thank you despite these tempest you gave me Portia. I'll love her more than anyone else.
Ngayon ko naramdamang nag iisa na pala ako. Ayaw ko mang umalis pero kelangang pangalagaan ko si Portia, when were not at risk I'll show up.
Sumagap ako ng sariwang hangin. Nasa daan ako patungong Norte. I called my friend Jennah.
I drive off. Makikisilong muna ako sa kanila, she's my bff since high school.

" Ha??!!"
" Kung maka nganga ka wagas fren!"
Inirapan ko siya. Todo iyak na ako sa pagkukuwento, ang makukuha ko lang na reaksiyon nito ay malaking HAHHH!.

" Dito ka hanggang kelan mo gusto Hannah..!" si tito Fred ang ama ni Jenna,sila na lamang mag ama ang nasa probinsiya, ang ina ni Jenna ay matgal ng patay, ang ng iisang kapatid naman nito ay nasa Saipan(CNMI)..

" Anak lilipas din ang unos..talagang ganito ang buhay..kelangang magsakripisyo..magtiis..ang magmahal..hindi masama, magmahal ka hanggat kaya mo."

Napaluha ako.

" Thank you Tito.."
Pinisil nito ang kamay ko. Narelieved nman ako.
" Bes.." si Jennah.
" Bes...." nanginginig na saad ko.
" I love you bes...nandito lang ako.."
saad nito.
" Thank You bes..and I love you too.."
Yumakap ako sa kanya and we both cried.
Im still blessed.
God is watching over me and my Portia.
" Meet Portia.." ngumiti ako sa kanya.
Kunot ang noo nito habang pinupunas ang luha.
" She's my daughter" tinuro ko ang tyan ko.
" How'd you know she's a she? "
" I just knew, I felt it.."
Nagtawanan kami.
Weird kami minsan nito. But we never quarrel.

Madaming nagbago, sa katawan ko at sa pagdedesisyon ko.
Iam nine months pregnant now. Mabilis na lumipas, anim na buwan na pala.

Sa tulong ng Tito Fred, nakapasok ako bilang personnel sa sikat na hotel sa Region 2. Heto ready to apply sa mas mataas naposisyon. I learned to live on my own, Jennah insisted to help pero masaya na ako. Ngayon pinag iipunan ko na ang nalalapit kong panganganak.

" Hannah..wala ka bang balak ipaalam kay Yohan ang kalagayan mo?"
Nasa Gateway kami noon sa may Cubao, tiyempong may seminar kmi sa Manila, namili na din ako ng mga gamit ni Portia. Oo tomo babae siya. Confirmed.
" Sa tingin mo?.." balik tanong ko sa kanya.

Napatitig ako sa mag asawang sabay na nmimili ng baby crib.

'' Yes he should know, siya ang may ari ng sperm diba?"
Natawa ako sa sinabi niya.
" Nakakainggit sila..sana kasama ko si Yohan..sana...sana mahal na niya ako..."
Huminga ako ng malalim. Umaasa pa din ako na babalikan ni Yohan. Na mahalin din niya ako.
" Siguro naman walang masamang mangyayari sa inyo ni Portia, pde ka ng magpakita Bes.."
Tumango ako. My point si Jennah. Matagal ko na ring gustong makita sina mommy at daddy. Lalo na si Yohan.
" Sige sosorpresahin ko sila.." napangiti ako.

Nakikita ko na ang reaksiyon nila habang palapit ako at buntis pa.

" Samahan kita.."

" Huwag na..."

" This is my suggestion ano pang mngyari sa inyo.."

Hindi na ko nagpilit pa. Tama nga naman ang bes ko.
Habang palapit kami sa bahay kinakabahan ako. Hawak ko sa siko si Jennah, nakaramdam ako ng matinding kaba.
Ganun padin ang hitsura ng kinalakhan kong bhay. Still cold.
I sighed.
Gusto ko na tuloy umatras.
Pumasok ako..

Laughter filled the house.
May bisita si daddy.
Hinanap ng mata ko si mommy. Nakita ko siya sa dining room.

Walang nakapansin sa amin ni Jennah.
" Mom..." napaluha ako.
She's looking at nowhere.
Pumihit siya. Malungkot ang mga mata niya.