RAISING PORTIA

Chapter 6

RAISING PORTIA
by:TINK

CHAPTER 6

HANNAH'S POV

Yakap ako ni Yohan. He's telling me to stop crying. Hindi niya alam kung gaano kasakit ang lahat. Masakit ng malamang may mhal na iba ang asawa mo, at mas masakit ay accomplice si Yohan sa panloloko sa akin.
I want to give up..maging si daddy hindi naging honest.
Wala akong ibang nasaktang tao...bakit ganito parang sampong trailer ang bumundol sa akin. Sa sobrang sakit manhid na ang puso ko. Hindi na nito kaya pang mgmahal.
Yohan told me he love's me. I doubted.
Bakit?kasi hindi niya ako hinanap, hindi niya ako pinaglaban at pangatlo ay yung makikutsaba siya kay daddy at hindi muna sinabi sa akin ang tunay kong pagkatao.
I cried. Im not sure but I saw Yohan cried.
Right there nawalan na ako ng malay.

Hindi ko alam kung ilang araw akong tulog. Pero nag papsalamat ako nasa tyan ko pa si Portia.
Mom was holding my hands. I saw a doctor standing right to dad.
Yohan was sitting.
" Hannah..." mom cried.
Madaling lumapit ang doktor sa kin.
She examined me.
" Its good to see you awake Ms Hannah...I am Dra Santibanez an OBgyne."
Ngumiti si daddy sa akin.
Naalala ko ang nangyari.
" You're asleep with in 24 hours, you should take a rest."
" Your bby and you are safe now...you'll be staying here until we proceed to cesarian."
Kunot noong napatitig ako sa doktor.
"Weak ang heartbeat ni baby mo kanina, but now I can see she's okay."
Nakafetal monitor ako.
Lumapit sa akin si Yohan.
"Hannah.."
Bakit ganun hindi ko siya kayang pansinin, mabigat padin ang loob ko sa kanya...sa kanila ni daddy.
They deceived me as well as mom.
" Anak..." si daddy.
Hindi ako nagsalita. Oo na matigas na kung matigas ang puso ko, but im just human.
" Iwan niyo ako.."
Totoo nga ang sabi nila...bihira akong magalit pero todo, yung tipong hindi natatalo ang pride.
" Hannah...you need us now.." mom said.
" No mom..."
I lied. Sila ang una kelangan ko sa mga oras na ito, but I have to be tough.
" Hannah...don't get mad please.." si daddy.
He's standing beside me.
" Im sorry daddy..I thank you for loving me...but dad...ang masakit...yung hindi kayo honest eh..dapat sinabi niyo na kelangan niyong kunin ang lahat sakin...handa ko naman pong ibigay kay Yohan...im young...I could've fallen to the right one...to a man who deserves myaffection..."
My eyes were swollen. But I never shed a tear, ubos na ata.
Nkayuko si Yohan.

"Yohan..." I said.
" Hnnah.."
" You'll never know what is love until you fix yourself..."
" Hannah anak tama na.." mom said.
Umiling ako.
" Mayroong lesson sa ating lahat ito...you know it yourself.."
" Hannah,kung hindi mo ako mapatawad anak, hayaan mong ipadama sa iyo ni yOhan ang pagmamahal niya..." dad uttered.
Umiling ako.
" Not now dad..."
" Hannah I love you..."
Bakit ngayon lanh Yohan. Ngayong desidido na akong iwan ka,
Umiling ako.
" I saw you chased Liddy...why not chase her now? Im willing to cooperate with the divorce.."
" My God Hannah...ang tigas ng puso mo...!" bigkas ni yohan.

" I don't need you...I don't need a man with no heart. You can leave me now."

" Anak.." my mom cried.
" Im sorry mom..thank you for everything. Just give me time to heal....babalik kami da inyo...but not now..masyadong masakit.."
" Kung hindi mo ako mapatawad...let me take care of my daughter.."
Umiling ako.
" Hannah.."
" The moment you signed the divorce paper, tinanggal mo na ang karapatan mo kay Portia.."
" Hindi kita kailangan..I can Raise Portia even i'll shed a blood."

" Hannah..don't do it..'" dad said.
Lumapit ito kay Yohan.
" Nasasaktan ka para sa totoo mong anak?hindi mo kasi ako anak pra maramdaman ang sakit dito..(sabay turo sa dibdib) ang sakit satuwing taanungin ko ang asawa ko kung mahal na niya ako...ang sakit sa tuwing hinahalikan niya ako biglang aalis..let me free from these aches..let ,e love myself too.."
" Umalis na kayo"

Naunang umalis si Yohan.
My dad..and my mom.
It really hurts, seeing them walk away..
Wala akong utang na loob.
Wala akong puso.
But this is for me and Portias sake.

I called Jennah.
" Bes!where are you?!" glit si jEnah.
" Nasa hospital ako...wait ahh dito sa makati med..come here please.."
" Bakit ka nanjan?God sa last week pa ang EDC mo.."
" Im so tired to talk come here..I need your powerhug.."
I sighed.
Si Jennah nalang ang battery ko.
Pumasok naman ang doktor.
" Ms HAnnah..you have to sign this waiver."
Inabot niya sa akin yung waiver. umiling ako.
" Why..?"
" Gawan mo ako ng referrence to other hospital."
" Oky if that's what you want. But will I tell your husband?"
" No...please"
Nagpaalam na ito.
Jennah came and we made our plans.
Nakokonsensiya ako, I Know Portia needs a father.
" Bes if you're decided..then we go.."
Niyakap ko si Jennah. I have to leave and forget.

LOVE at first sight.

Umalis kami ni Jennah ng bansa, tinanggap namin ang offer ng PIC Pacific Island Club sa Saipan. After working hard ginawa akong manager. Si Jennah ayaw umalis sa pagiging secretary.

I took a leave para maschedule ang operation, oo CS ako kay PorTia..halos manosebleed ako sa hospital charges.
The pain goes away the first time I heard her cry. My heart melted when I saw her face.
" Portia..."
I cried.
" Shhhh bes....shhhhh"
Jennah kissed me in my head.
" Jennah..alam mo kung bakit ako umiiyak?"
Tumango ito.
" Ofcourse you're mother, pospartum blues..and happy.."
Natawa ako.
" Bes dont tell me you have post partum psychosis?"
Lumakas pa ang tawa ko.
" No beS...kasi Portia is a female version of my husband.."
Bigla akong tumahimik.
Pinagkait ko si Portia.
Sna nandito ka Yohan.
To see our daughter.
Nakitira muna kami ni POrtia sa kapatid ni Jennah, kumuha ako ng mag aalaga sa kanya sa umaga tuwing mgttrabho ako.

I heard her first coo..i saw her first step..her first laugh.
Andami kong pinagkait kay Yohan.
Umiiyak ako sa tuwing sisipunin siya.
I always make sure I walk with her in stroller every morning.
I love Porx so much.
Her first word???
Papa.
She's calling me papa, and everytime I hear it, i'll pause and hihingi ng tawad sa DIYos.

Abangan po..

TINK:congrats Hannah
HAnnah:Tanx tink
TINK: whats her name?
HANNAH: Yohanni Portia.......

TBC