The Unforgotten Wife (Completed)

Chapter 4

Chapter 4

XENOVIA

Tumayo ako mula sa aking kinauupuan ng masiguro kong tulog na si Trevor.

"What are you doing here?" May bahid na galit sa tono ng ina ni Trevor.

I sighed. Kadarating palang niya at ito na naman ang kaniyang bungad. "I'm helping your son."

"Helping? Ang kapal rin ng muk---"

"Oh, please! Kung gusto mong umalis ako then I will gladly do it. Tingin mo ba gusto kong nandito ako at kaharap ka?" Inis na tanong ko. Labag sa loob ko ang pagpunta dito pero hindi rin naman kaya ng konsyensiya ko kapag may nangyaring masama kay Trevor dahil lang sa pagtanggi ko.

"But then what will Trevor think kapag gumising siya at wala ako? He will think that his evil mother did something bad to his poor wife."

"How dare you!"

I just rolled my eyes. Kung dati hinahayaan ko siyang pagsalitaan ako ng mga masasakit na salita ngayon hindi na, ako ang gumagawa ng pabor para sa kanila. Kinuha ko ang bag ko at naglakad paalis, uuwi muna ako I need to get some clothes at kailangan ko ring maligo.

When I reached the door Anita Ledesma grabbed my arm and made me look at her.

"At anong kapalit ng tulong mo? Peperahan mo na naman ang anak ko?! No, hindi ako papayag!" Sabi niya dahilan para uminit ang ulo

"Kailan ko pinerahan ang anak mo?! Noong nakipaghiwalay ako kay Trevor ni singko wala akong tinanggap kahit pa kalahati ng properties niya ay dapat nasa akin!"

I pulled my arm. "Don't act like your son is a damsel in distress! Alam nating dalawa kung sino talaga ang nadehado."

After that I left the room, napaupo ako sa isa sa mga silya na nasa hallway at nag-isip.

Tama ba ang naging desisyon ko? Trevor is a beast. Oo, mahal niya ako noon, he is a perfect lover but when his love subsides he will treat you like trash, he will throw you when he is done with you.

"Hindi ka ba magpapaliwanag?" Nanginginig na tanong ko sa kaniya.

"Ano pang ipapaliwanag ko? You saw us, right? I'm having an affair with Tanya." Aniya na parang wala siyang pakielam kung masaktan man ako.

I tried my best not to cry kahit pa sobrang sakit na ng nararamdaman ko. I saw him making out with his ex-girlfriend at ang masakit pa ay sa mismong kwarto namin. "A-ano bang nangyayari sa'yo, T-trevor?" I bit my lower lip. Nanginginig ang buong katawan ko sa galit at sakit.

"I don't want this marriage, Xenovia. Ayoko na." He said that sliced my heart into pieces

"Ganon-ganon na lang?"

"What do you want me to do? This marriage isn't working. Hindi na tayo nagkakaintindihan, hin---"

"Kaya ka humanap ng iba?! That's why you're having an affair with that slut?!" Galit na tanong ko

"Don't you dare call her slut!" Aniya at doon nawala lahat ng pagtitimpi ko. I slapped him hard.

"Why?! Bakit hindi pwede?! D*mmit, Trevor! She's a f*cking mistress! Your f*cking mistress!"

"I love her."

Bigla akong nanghina sa aking narinig. "You love her?"

He nodded, tinalikuran ko siya at doon ko hinayaang tumulo ang kanina ko pang pinipigilan na luha. "Ano bang ginawa ko sa'yo para saktan mo ko ng ganito?" Hindi ako nakatanggap ng sagot mula sa kaniya kaya hinarap ko siyang muli.

"Alam kong may mga pagkukulang ako. I can't bear a child, hindi kita mabibigyan ng anak pero sapat na dahilan ba iyon para saktan mo ko ng ganito?" I asked but still hindi niya ako sinagot. I slapped him again and again. "Ano?! Magsalita ka!! Anong nagawa ko para pahirapan mo ako ng ganito?!" Hindi ako tumigil sa kakahampas sa kaniya hanggang sa pigilan niya ako.

"Ikaw ang may kasalanan kaya nagkaganito tayo. It was always your family that comes first, I was never your priority at ngayon nagawa pa kong pagnakawan ng kapatid mo!"

"Pinakulong mo na siya, di ba?! Kahit na nagmakaawa ako sa'yo! My brother can't do that lalo pa't sa'yo!"

"Really? How come na siya ang primary suspect? One hundred million, Xenovia paano maibabalik ng kapatid mo 'yon?!"

"Hindi niya maibabalik kasi hindi siya ang kumuha! And he's the primary suspect! Suspect, Trevor! He's not yet convicted pero kung magsalita ka parang tapos na ang kaso!"

As I looked at him, alam kong hindi na niya ako pakikinggan, na hindi na ito maaayos pa. This gone too far. Hindi ko na kaya. I surrender. Pinunasan ko ang aking mukha kapagkuwan ay lumapit sa bedside table, doon nakalagay ang annulment papers na gusto niyang pirmahan ko noong nakaraang linggo.

I signed the papers after that I went to him to slapped it in his face. "I bet you're happy now." Bakas sa boses ko ang pagkasuklam.

Tinanggal ko ang engagement at wedding ring ko at itinapon iyon sa sahig. "I don't need these junks."

Kapagkuwan ay nilampasan ko na siya, I went to the door but before reaching the doorknob, I stopped. "I hope your life will be miserable."

That day hurts like hell! Sa sobrang sakit ng nararamdaman ko nakalimutan kong sabihin sa kaniya ang magandang balita.